Geschiedenis van Jeftha

Graag wil ik een vraag stellen aan een Ger.Gem.-dominee over de geschiedenis van Jeftha. Hij beloofde de Heere dat het eerste dat hem uit zijn huis tegemoet zou komen voor de Heere zou zijn. Dat was zijn dochter. We lezen over haar dat ze heel haar leven ongehuwd moest blijven. Ik kan dit niet begrijpen. Het offer voor de Heere is toch volmaakt? Er hoeft toch geen nagelschrapje van de mens bij? Het huwelijk is een instelling van God Zelf. Waarom zou zij God nu meer eren door ongehuwd te blijven? En wat kan Jeftha Hem daarmee nu toedragen? Is Jeftha een type van Christus? Of moet je de geschiedenis 'gewoon' lezen, zonder vergeestelijking?

Beste vraagstel(ler)ster,
 
Het is geen eenvoudige vraag die je me stelt. Het is ook niet eenvoudig daar in het kort op te antwoorden. Ik zal proberen enkele opmerkingen te maken zonder ze te beargumenteren.

Jephta zal zeker aan zijn dochter gedacht hebben toen hij zijn gelofte deed. Als de Heere hem de overwinnig geeft, is het beste wat hij heeft nog niet goed genoeg voor Hem. Hij noemt het een "brandoffer", d.w.z. dat wat de Heere geheel toebehoort. Jephta noemt de naam van zijn dochter niet. Hij laat de beslissing aan de Heere over.

We zien echter, dat beloven gemakkelijker is dan de beloften gestand te doen. Dat gaat met diepe emoties gepaard. Daarin mogen we ook de strijd zien die de Heere Jezus geleden heeft. Die enerzijds zei: "Ik heb lust o mijn God om Uw welbehagen te doen." Anderzijds ook de diepe worsteling in de hof van Gethsemane gekend heeft toen het lijden aanbrak.

Voor een Israeliet was het voortbestaan in zijn nageslacht van de grootste betekenis. Anders zou zijn naam roemloos ten ondergaan. Dat wordt nu door Jephta doorleefd. Vandaar de klacht: "Ach mijn dochter." Maar hij kan niet meer terug. Hij lost zijn belofte dan ook in en staat zijn enige dochter aan de Heere af, hoewel hij dan zonder nageslacht zou sterven. Dat was voor elke Israeliet zo ernstig, omdat de komst van de Messias en de "vertroosting Israels" ten nauwste verbonden was met het nageslacht.
Dat gold ook de dochter van Jephta. Vandaar haar vraag om twee maanden uitstel. Dan geeft Jephta haar volkomen over aan de dienst van de Heere. Hij wil haar niet voor zichzelf houden, hoe vurig hij ook een nageslacht begeert. Zo wordt ze tot een teken, in Israel, dat het volk des Heeren alles over moet hebben voor de dienst des Heeren. Jephta's dochter is gewijd tot een bijzonder Nazireeërschap voor geheel haar leven. Dan kon dus niet als zij gehuwd was geweest.

Dit is een offer uit dankbaarheid. Jephta deed die belofte niet om de Heere gunstig te stemmen. Maar de Heere is hem alles waard. Die geloofsovergave aan de Heere is vrucht van het werk van Christus, Die Zichzelf ten offer gaf.
 
Hopelijk geeft het enig licht in deze geschiedenis.
 
Met hartelijke groeten,
Ds. H. Paul

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Paul

• Geboortedatum:
  16-07-1928
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Moerkapelle
• Status:
  Inactief

235 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven