Vraag
Aan een huisarts. Mijn zoontje van zeven jaar heeft erg veel last van hevige bloedneuzen. Volgens de huisarts is hier niets aan te doen. Mijn zoontje vindt het erg vervelend en het maakt hem onzeker. Heeft u misschien toch nog een goede tip?
Antwoord
Een bloedneus is doorgaans onschuldig, maar hinderlijk. Meestal ontstaan ze door peuteren. Eenmaal een kwetsbare plek (meestal voorin de neus) bloed het daarna makkelijker, bijvoorbeeld bij het het drinken of eten van warm voedsel of drinken.
Gebeurt het meermaal daags gedurende een langere periode vind ik een bezoek aan een huisarts niet vreemd. Deze kan e.v. in de neus kijken of verder onderzoek doen. Soms kan een huisarts het dichtbranden; soms laat hij het over aan een KNO-arts. Bij een kind wachten we doorgaans eerst het natuurlijk beloop af en zien we het even aan. Soms geef ik een vaseline of een ander vette zalf zodat het korstje minder jeukt… en de persoon toch aan zijn neus mag komen.
Wat te doen als je een bloedneus hebt staat ook goed beschreven in een patiëntenfolder van het NHG Nederlands huisartsengenootschap.
Groeten, José de Jongh-van Hoof
Dit artikel is beantwoord door
drs. J. de Jongh-van Hoof
- Geboortedatum:30-11-1967
- Kerkelijke gezindte:Zevende-dags Adventist
- Woon/standplaats:Rijssen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Huisarts
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Huismiddeltjes die wij probeerden en eigenlijk best goed werkten waren:
Goed en stevig snuiten ! Dat lijkt eng, maar als er een stolseltje zit, kan dat de ader openhouden. Vervolgens ijsblokje in de mond nemen en tegen het gehemelte drukken. Evt. xylomatozoline in de neus spuiten, maar dat werkt niet bij iedereen ! IJskoude doeken in de nek kan ook. Alles om bloedvaatjes evt samen te laten trekken.
De 2 zoons hebben er last van niet 2x per dag maar eens per week. de ene keer door peuteren, de andere keer door een stoot of bal, en de derde keer door niets. De oudste sopte vroeger op zijn middel en ring vinger. Omdat ie niet wist waar ie zijn pink moest laten stopte hij die maar in zijn neus. Na een niesbui kon ik opnieuw naast zijn bed behangen... vredelijk zag dat eruit.
Als kind en tiener had ik ook vaak hevige bloedingen, voelde me erna slap en moe. Ik was een jaar of 16 toen de HA het dichtbrandde( niet echt prettig). Hierna nooit meer last gehad.
