Vraag
Aan ds. H. Veldhuizen. Ik reageer naar aanleiding van uw antwoord op een vraag. Ik las dat u onjuiste informatie geeft over de Islam en dat vind ik jammer. Het is belangrijk om een juist beeld te hebben. U zegt: "Waarom ben ik christen en bijvoorbeeld geen moslim? Mijn antwoord: zo ben ik geboren." Maar dat is geen reden. Omdat je ouders iets geloven, geloof jij het ook? Als je jong bent, is dat misschien zo. Maar later gaat het er toch om dat je zélf uitzoekt wat je gelooft? U zegt vervolgens: "Nu kan men zeggen: maar moslims geloven ook in Jezus. En dat is waar. Jezus (Isa, zeggen moslims) komt ook in de Koran voor. Ik zou nu zeggen: Daar heb je gelijk in (denk aan bovengenoemde hoogleraar) maar ik kies liever Jezus dan Mohammed. En als men verder vraagt: Ik vind Hem hoogstaander, wat Hij gezegd heeft en gedaan heeft, enzovoorts: Weet je dat moslims geloven dat Jezus zonder zonden was? En dat Mohammed dat niet was?" Moslims hebben én Jezus én Mohammed. Al geloven ze niet in Jezus als God. Maar uw tweede opmerking is totaal niet waar. In de Islam zijn alle profeten zonder zonde. Waarom is dat zo? Omdat zij het voorbeeld zijn voor de mensen, zij laten zien hoe je moet leven. Als ze nog heel veel fouten konden maken, dan is het moeilijk voor de mensen om hen te volgen. Daarom beschermt God hen tegen zonden, tegen grote fouten. Het bewijs hiervoor is te vinden in de Koran. Citaten: "Jullie metgezel (de Profeet) dwaalt niet en hij is niet misleid. En hij spreekt niet uit begeerte." (soerat an-Nadjm: 2,3) "En Wij hebben jouw last van jou weggenomen." (soerat ash-Sharh: 2) "Bij de wijze Koran. Voorwaar, jij (O Mohammed) behoort zeker tot de Gezondenen. Op een recht Pad." (Soerat Yaasien: 1-4) "Voorwaar, in de Boodschapper van Allah is voor jullie een beste voorbeeld, voor hem die hoopt op Allah en de Laatste dag en Allah vaak denkt." (Soerah Al-Ahzaab: 21) Verder zijn alle profeten gelijk in de Islam. Dat is te vinden in de Hadith, het belangrijkste boek voor de moslims na de Koran. Hierin staan de uitspraken van de Profeet Mohammed. In een Hadith van Aboe Dawoed staat: "Maak geen onderscheid tussen de profeten." Een heel belangrijk volgend punt waar veel misverstand over is, is het volgende. U zegt: "Weet je wat het grote en wezenlijke verschil tussen het christendom en alle andere religies is: in andere religies moet de mens zichzelf verlossen." Dit is dus niet waar. In de Islam moet je goede daden doen, dat is waar. Maar deze daden kunnen je nooit verlossen, het is alleen Allah's goedheid en genade. Hiervoor de bewijzen uit de Hadith: "Overgeleverd door Abu Huraira: Allah's dienaar zei: "Je daden, wie je ook bent, zullen je niet redden (van de Hel)." Ze vroegen hem: "Zelfs jij (zal niet gered worden voor je daden), Allah's dienaar?" Hij zei: "Nee, zelfs ik zal niet gered worden, tenzij Allah Zijn genade over mij uitstort." (Buchari) Overgeleverd door Aisha: "Allah's dienaar zei: "Doe oprecht goede daden en weet dat je daden je niet het Paradijs zullen laten betreden." (Buchari) Op de dag des Oordeels zal Allah als een persoon herrijzen die geen enkele zonde heeft verricht en zal aan hem vragen: "Welke van de twee dingen heb jij het liefst? Heb je liever dat ik je volgens je verrichte daden beoordeel, of zal ik jou door middel van Mijn gunst en genade tegemoetkomen?" De ziel: "Allah, U weet dat ik nooit opstandig jegens U ben geweest, daarom wil ik dat U me via mijn daden beoordeelt." Allah: "Haal Mijn gunsten die deze ziel op aarde heeft gekregen en vergelijk deze met zijn daden." Dan ziet hij dat een kleine gunst gelijk staat aan al zijn daden, zodoende blijft er geen enkele daad meer over. Wanneer hij dit ziet, smeekt hij Allah dat Hij door middel van Zijn gunst en genade zijn daden beoordeelt. Allah: "Ik heb je Mijn gunst en genade gegeven." (Tabrani) Zelfs al doe je zoveel goed, het goede dat Allah je heeft gegeven op de wereld, is niks vergeleken met je eigen werk. Dus dat zal je nooit redden. De God van de Islam is zeker anders dan de God van het christendom. Maar om te zeggen dat de God van het christendom meer Vader is, daar ben ik het niet mee eens. Als ik het tenminste goed begrijp dat u daarmee bedoelt: meer goed, meer zorgzaam. Daarom ter afsluiting nog enkele hadith die u misschien een ander beeld tonen van de God van de Islam. "Allah de Verhevene zegt: "Ik ben met iedere dienaar waar hij Mij ook gedenkt. Allah is meer verheugd met het berouw van Zijn dienaar dan wie ook van jullie zou zijn nadat hij zijn verloren rijdier in de woestijn terugvindt. Wie Mij een handbreedte nadert, nader Ik een armlengte; en wie Mij een armlengte nadert, nader ik de ruimte tussen twee uitgestrekte armen. Als een dienaar van Mij, Mij lopend nadert, ren Ik hem tegemoet." Toen Allah de schepping vervolmaakt had, schreef Hij in Zijn Boek dat bij Hem op Zijn Troon is: "Mijn Genade zal Mijn Woede overtreffen." Een ieder die sterft terwijl hij weet dat er geen andere god is dan Allah, zal het Paradijs binnentreden. Sommige gevangenen waren naar de Profeet gebracht en onder hen was een vrouw die, als ze een kind zag onder de gevangenen, het naar haar borst bracht en het voedde (ze had haar eigen kind verloren, maar later teruggevonden). De Profeet zei tegen ons: "Denk je dat deze vrouw haar zoon in het vuur kan gooien?" We antwoordden: "Nee". Toen zei de Profeet: "Allah is meer barmhartig voor Zijn dienaren dan deze vrouw voor haar zoon."
Antwoord
Beste vriend of vriendin,
Bedankt voor je uitvoerige reactie op mijn antwoord op iemands vraag waarom ik christen ben. Je hebt mijn antwoord heel serieus genomen, maar je schrijft heel eerlijk dat je het er niet mee eens bent. Bovendien zeg je dat ik onjuiste informatie over de Islam heb gegeven en dat vindt je jammer. Laat ik ook eerlijk zijn: Ik vind het van mijn kant jammer dat jij dat vindt. Maar zo draaien we een beetje om elkaar heen en dat is niet de bedoeling. Daarom reageer ik op je opmerkingen. Hopelijk zie je bepaalde dingen dan anders.
Je eerste opmerking is dat je het niet juist vindt dat ik op de vraag waarom ik geen moslim maar christen ben antwoordde: “Zo ben ik geboren.” Daar heb je aan de ene kant gelijk in. Maar als je mijn antwoord nog eens leest zie je dat ik ook méér zeg, namelijk dat ik persoonlijk geloof in Jezus Christus, iets wat heel beslist noodzakelijk is, dat ik door Hem geboeid ben, dat ik geloof dat Hij mijn Heiland is, dat ik Hem als mijn Heiland probeer te volgen, dat ik geloof dat Hij de schuld op zich nam, enz. Bovendien zei ik er bij mijn antwoord dat ik “christen ben omdat ik zo geboren ben” trouwens bij: “Dat lijkt natuurlijk een goedkoop antwoord.” En, en dat is heel wezenlijk: dat ik mijn “zo-geboren-zijn” (uit christelijke ouders dus) belijd als een stukje verkiezing van God. Het is aan de ene kant waar: het overgrote deel van moslims, boeddhisten, christenen, is moslim, boeddhist of christen omdat hij of zij zo geboren is. Maar de andere kant is dat dat niet wil zeggen, dat dat voldoende is. Het gaat, daar heb je gelijk in, altijd om het persoonlijk geloof. Sorry, dat ik daar voor jou niet duidelijk in geweest ben. Maar, daar zeg ik bij: een christen die werkelijk en met zijn hart gelooft (wat dus noodzakelijk is) zal dankbaar belijden dat hij of zij als christen werd geboren en in dié weg, onder andere door bijvoorbeeld de christelijke opvoeding van de ouders, Jezus Christus leerde kennen.
Nu je tweede opmerking: dat ik schreef dat moslims geloven dat Jezus zonder zonden was en dat Mohammed dat niet was. Ik schreef daar bij dat ik dat hoorde in een moskee. Jij zegt dat dat totaal niet waar is, maar dat in de islam alle profeten, dus ook Mohammed als “hoogste profeet”, zonder zonde zijn. Ze moeten namelijk, zeg je, het voorbeeld voor de mensen zijn en laten zien hoe mensen moeten leven.
Maar nu moet ik van mijn kant zeggen dat jij daar naar mijn mening volstrekt geen gelijk in hebt. Hebben de profeten werkelijk geen zonde? In de Koran worden, als ik het goed heb, 28 profeten genoemd, onder andere Noach. Had Noach geen zonde? Lag hij, na de zondvloed, niet dronken en naakt op de grond? (Genesis 9:21). En Abraham: gaf hij zijn vrouw Sara niet uit als zijn zuster? (Genesis 20:1-5). En Mozes: sloeg hij niet een Egyptenaar dood (Exodus 2:11-12), en sloeg hij niet op de rots in plaats van dat hij tot de rots sprak, waardoor hij het land Kanaän niet mocht binnengaan? (Numeri 20:11-12). En Adam: kwam door de zonde van Adam en Eva in het paradijs de zonde niet in de wereld? (Genesis 3). Trouwens, zeg je even later zelf niet dat Allah’s dienaar zei: “Zelfs ik zal niet gered worden, tenzij Allah Zijn genade over mij uitstort” (Buchari)? Je haalt wel een citaat over Mohammed aan (“Jullie metgezel, de Profeet, dwaalt niet en hij is niet misleid”), maar staat dat niet in een heel bepaalde context, in ieder geval niet in de context dat Mohammed zonder zonde was?
Het kan ook niet anders: Mohammed was een mens en geldt niet van alle mensen dat zij zondaren zijn en in heel veel tekort schieten? De apostel Paulus schrijft dat er niemand goed is (Romeinen 3:10-12). Alleen Jezus was zonder zonden. Hij was dan ook een “bijzonder Mens”: Zoon van God, Die mens werd, geboren uit de maagd Maria. Dat laatste zegt ook de Koran in Imran, 47 of 42 (ik gebruik de vertaling van dr. J. H. Kramers). Waren de profeten en Mohammed geen mens? Het heel bijzondere wat wij in het christendom belijden is dat Jezus als mens in de wereld kwam, zonder zonde was en bleef en onze zonden op zich nam. En wij worden geroepen tot het geloof in Hem (Johannes 3:16). Wat is er een groot verschil tussen Mohammed en Jezus. Ik noem slechts één ding: Mohammed die oorlogen heeft gevoerd, en Jezus die tegen Petrus zei, toen deze, toen Jezus gevangen genomen werd, met het zwaard wilde slaan, dat hij niet moest strijden maar zijn zwaar moest wegdoen (Mattheüs 26:51-53). En Jezus van Wie we lezen dat Hij, toen Hij gescholden werd, niet terugschold, die toen Hij leed niet dreigde, maar alles rechtvaardig overgaf aan God (1 Petrus 2:23-24) en dat wij geroepen worden dat voorbeeld van Jezus na te volgen (1 Petrus 2:21). Ik zie dat niet bij Mohammed en ook niet in moslimlanden waar veel geweld is tussen moslims onderling (de taliban) en geweld of intolerantie van moslims jegens christenen? Hoe komt het dat, als een moslim christen wordt, hij of zij uitgestoten wordt uit zijn familie en in extreme moslimlanden de kans loopt in de gevangenis terecht te komen en/of gedood te worden? Vind je dat Mohammed daarin het goede voorbeeld heeft gegeven? Het is een heel wezenlijk verschil: Mohammed en de profeten waren mensen en niet zonder zonde, Jezus was Gods Zoon die om onze zonden Mens werd en voor onze zonden de weg naar het kruis ging.
Het derde waar je het niet mee eens bent is dat ik zeg dat je in de islam verlossing vindt door goede daden te doen en dat het in het christendom alleen Gods genade en het offer van Jezus is waardoor je verlost wordt. Je zegt: Nee, ook in de islam is het alleen Allah’s goedheid en genade.
Ik geloof dat je dat mis hebt. Natuurlijk vindt je in de islam vele goede moslims. Ik durf best te zeggen dat er vele moslims zijn waar christenen een voorbeeld aan kunnen nemen. Ik heb verschillende vrienden onder moslims voor wie ik veel waardering heb, al verschillen we in het meest wezenlijk van het geloof. In de islam is het echter vooral plichtenleer. Denk aan de vijf zuilen of pilaren van de islam: het herhaaldelijk uitspreken van de geloofsbelijdenis (sjahada), het gebed met zijn heel bepaalde erbij behorende rituelen, de gaven (zakat), het vasten in de maand Ramadan en de bedevaart naar Mekka. Niet dat bidden, gaven geven, vasten e.d. niet goed zouden zijn. Maar in het christendom zijn het niet de “goede daden” waarom we geoordeeld worden. In de islam is dat wel zo en vind ik wel het geoordeeld worden op grond van je daden, zoals: “Indien gij u onthoudt van ernstige dingen die verboden zijn, zullen Wij voor u uw slechte daden zoenen en zullen Wij u een heerlijk binnentreden bezorgen” (Nisa 31(35)). Dus het eerste is dat je je onthoudt van verboden dingen. Of: “Aan iedere ziel wordt volledig vergolden wat zij bedreef” (Zumar, 70). Of: “Zij die zich onthouden van grote zonden en zedeloosheid, voor hen is uw Heer barmhartig” (Nadjm 32(33)).
Dus weer: het eerste is dat je je onthoudt van grote zonden en zedeloosheid. De nadruk ligt steeds dat Allah vergeeft, barmhartig is en verzoent als eerst de slechte daden weg zijn. Dat is in het christelijk belijden anders. Natuurlijk geldt daar ook dat de slechte daden (zonden) weggedaan moeten worden. Maar de grond van de verzoening en vergeving is niet het wegdoen van de slechte daden, maar dat God op grond van Christus’ offer aan het kruis vergeeft, dat wil zeggen: 100 procent genade. De goede daden zijn daar een gevolg van, of beter: vrucht. We geloven als christenen in Gods genade door Jezus Christus, en de vrucht daarvan is dat we Gods geboden, uit liefde, gaan gehoorzamen. Dat gebeurt met vallen en opstaan. Daarom is Gods vergevende genade elke keer weer nodig. Toch: in het christendom kan de grootste zondaar, wat hij of zij ook misdaan heeft, behouden worden, als hij berouw heeft en zich tot God keert. Denk aan de boosdoener aan het kruis (volgens Mattheüs 27:38 was hij een moordenaar of rover): hij kon zijn moord(en) niet ongedaan maken. Toch vond hij bij Jezus “ter elfder ure” verzoening en vergeving (Lukas 23:39-43). Uit louter genade, ondanks wat hij gedaan had.
Het vierde dat je noemt: Ik had geschreven dat God bij ons veel meer “Vader” is, in tegenstelling tot in de islam. Daar kun je, beste vriend(in) toch geen bezwaar tegen maken? Allah heeft vele namen, volgens de leer van de islam zelfs 99. Daar is echter de naam “Vader” niet bij. Terwijl wij als christenen God belijden als Vader, niet alleen van Jezus Christus, maar ook van de gelovigen. Zij mogen God als “Vader” aanspreken. Denk aan het gebed “Onze Vader Die in de hemelen zijt”, wat Jezus zelf (!) ons heeft leren bidden (Mattheüs 6:8-15). Denk ook aan wat Paulus schrijft: dat de gelovigen mogen roepen (= bidden) “Abba, Vader” (Romeinen 8:15). Dat is wat anders dan een “verre, afstandelijke God”. Dat is een God van nabijheid, vooral ook als je eraan denkt dat “Abba” dezelfde gevoelswaarde heeft als ons “pappa”.
Beste vriend of vriendin, je hebt de moeite genomen om uitvoerig op mijn antwoord te reageren. Daar prijs ik je in. Ik zou je willen vragen wat ik nu als aanvulling schreef heel eerlijk voor jezelf te overdenken en daarbij te overdenken wie Jezus is en wie wij zijn. Ik zou je ook willen vragen: Lees eens bijvoorbeeld het evangelie naar Lucas hélemaal: wie Jezus was, Zijn woorden, wat Hij deed. En stel daar eens naast wie Mohammed was. En vooral ook dat je je afvraagt hoe je zelf vrede met God kunt vinden. Is dat door je goede daden, eventueel samen met de barmhartigheid van Allah? Of is dat door het offer van Jezus Christus? Ik houd het van heler harte op het laatste. Ik belijd wat Johannes schrijft in de eerste Johannesbrief: Indien wij zeggen dat wij geen zonde hebben, zo verleiden wij onszelf, en de waarheid is in ons niet. Maar indien wij onze zonden belijden, God is getrouw en rechtvaardig, dat Hij ons de zonden vergeeft en ons reinigt van alle ongerechtigheid. En het bloed van Jezus Christus, Gods Zoon, reinigt ons van alle zonden’ (1 Johannes 1:7-9).
Weet je dat er in ons land een “Stichting Evangelie en Moslims” is? Je kunt daar voor allerlei vragen in informatie (ook brochures) terecht. Uiteraard hebben ze ook een website.
Ik hoop dat ik duidelijk voor je geweest bent. Het gaat in het verschil tussen de islam en het christendom om zulke heel wezenlijke dingen. God zegene je in de overdenking daarvan.
Ds. H. Veldhuizen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Veldhuizen
- Geboortedatum:02-01-1938
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Wapenveld
- Status:Inactief
