Niet op gemak bij kennissen

drs. E.J. (Els) van Dijk / 2 reacties

06-03-2010, 16:00

Vraag

Ik heb een vraag. In mijn vrienden- en kennissenkring zitten mensen bij wie ik me niet op mijn gemak voel. Bij hen kan ik niet mezelf zijn. Dit komt met name door dingen waar ik me aan stoor, zoals de gespreksonderwerpen, lege momenten, ongeïnteresseerd in anderen, zichzelf belangrijk vinden, hun kerkkeuze, enzovoorts. Normaal gesproken vind ik het niet moeilijk om zoiets aan te geven. Wanneer die mensen me uitnodigen om te komen logeren, ben ik geneigd om uit goed fatsoen “ja” te zeggen om hen daarmee te behagen, maar niet omdat ik het zelf graag wil. Wat moet ik doen? En hoe? Moet ik met zulke kennissen radicaal breken? Of moet ik gewoon doorgaan en mezelf blijven wegcijferen?

ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

Antwoord

Beste…,

Om met je laatste vraag te beginnen: nee, je moet niet voortdurend jezelf wegcijferen! Een kenmerk van echte vriendschap is juist dat je jezelf kunt zijn en dat je elkaar kunt accepteren zoals je bent. Natuurlijk mag je ook best rekening houden met de ander maar als dat voor een groot deel ten koste gaat van je eigenheid, klopt er iets niet. De vraag is of je op een intensieve manier met bepaalde relaties verder moet gaan als de klik er eigenlijk niet is. Radicaal breken vind ik meteen zo rigoureus maar voor in jouw ogen ‘verplichte’ logeerpartijen zou ik hartelijk bedanken. Je merkt dan vanzelf wel –langzaam maar zeker– welke mensen nog dicht bij je blijven en die dus echte vrienden blijken te zijn en welke anderen plezierig waren om ontmoet te hebben maar waarmee je verder niet aan een hechte gezamenlijke toekomst bouwt.

Als jij gewoon doet bij wat bij jou past en wat jij belangrijk vindt in het leven, verlopen deze processen meestal op een natuurlijke wijze. Daarom moet je je niet anders voordoen dan je bent. Nogmaals: dat je je aan mensen aanpast kan heel gezond en goed zijn maar het mag niet ten koste gaan van belangrijke waarden voor jezelf.

Het kan ook heel heilzaam zijn dat je bij een aantal mensen onder woorden probeert te brengen waarin je de aansluiting mist. Dus niet benadrukken wat zij ‘fout’ doen, maar wat jij mist in de contacten. Dat kan veel helderheid verschaffen. Dat kan maken dat mensen naar jou toe bewegen omdat zij gaan inzien dat zij die zaken ook een grotere plaats moeten geven of het kan betekenen dat mensen zelf de conclusie trekken dat jullie niet zo goed bij elkaar passen als het gaat om een intensief contact. Prima om eens samen koffie te drinken, maar dat is nog eens iets anders dan samen de diepte in te gaan.

Ik hoop dat je met dit advies uit de voeten kunt. Je moet het probleem niet groter maken dan het is. Probeer het ook wat te relativeren en ga in alle openheid de processen in die te maken hebben met het ontwikkelen van relaties. Wees dus ook open en transparant en laat zien waar jij graag prioriteiten legt in het leven.

Heb het goed samen! 

Drs. Els J. van Dijk

drs. E.J. (Els) van Dijk

drs. E.J. (Els) van Dijk

  • Geboortedatum:
    28-01-1956
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Veenendaal
  • Status:
    Actief
  • Bijzonderheden:

    Voormalig directeur Evangelische Hogeschool. Nu begeleiding en advies.

    Bekijk ook:

Tags in dit artikel:

psychologie
2 reacties
Annet76
07-03-2010 / 12:40
Ik krijg een vreemd gevoel bij deze vraag. Je kunt jezelf niet zijn om dingen waar jij je aan stoort. Mijn eerste gedachte is dan: “Wie heeft hier nu eigenlijk een probleem?”
De gespreksonderwerpen, lege momenten, ongeïnteresseerd in anderen, zichzelf belangrijk vinden, hun kerkkeuze….het is natuurlijk ook niet niks wat er allemaal niet naar je zin lijkt te gaan. Het zijn bovendien nogal uiteenlopende zaken waar je over praat en je kunt je afvragen wie jij bent om daar over te oordelen. Uit de vooroordelen van een mens kan men zich het snelst een oordeel over hem vormen!

Hoe belangrijk vind jij jezelf eigenlijk? Als ik dit zo lees, krijg ik een heel onbehaaglijk gevoel en zou ik me bij jou ook niet zo op mijn gemak voelen vrees ik, want misschien leg jij de lat wel heel erg hoog ten opzichte van andere mensen en kunnen zij daar niet op jouw manier aan voldoen?
Misschien moet jij de ander ook accepteren zoals hij of zij is, ondanks dat ze niet helemaal aan jouw verwachtingspatroon voldoen. Ondanks dat ze misschien zichzelf belangrijk lijken te vinden, ondanks dat ze ongeïnteresseerd lijken, ondanks dat ze een andere kerkkeuze erop na houden.

Moet je daarvoor jezelf wegcijferen? Nee dat lijkt me absoluut niet nodig, maar dat is in feite wel wat je van de ander vraagt toch? Hoe eerlijk is dat? Moet de ander precies zo zijn zoals jij het verwacht, precies dezelfde keuzes, precies dezelfde verwachtingen en leefwijze?
Accepteer dat een ander ook niet volmaakt is en het zal je een stuk gemakkelijker afgaan om je in hun kringen te bewegen en een ander in zijn/haar waarde te laten. Ik zou maar voorzichtig zijn in het radicaal breken met deze mensen, want voor je het weet doen zij het voor je als je een dergelijke houding aanneemt!
Het is onzin, zegt het verstand... Het is belachelijk, zegt de trots... Het is onmogelijk, zegt de ervaring... Het is wat het is, zegt de liefde!
Alphonsus
08-03-2010 / 08:52
Zelf voel ik me ook het beste thuis bij geloofsgenoten maar dat wil niet zeggen dat anderen daarmede uitgesloten zijn.
Gelukkig kan ik met diverse soorten mensen goed omgaan. Soms vraagt dat wat van jezelf maar daar waar een goed woord of een goed gebaar tot hulp en opbouw is kan dat zeer zegenend naar je omgeving werken. Alleen daar waar Gods woord gelastert wordt ben ik gauw weg, daar kan ik niet tegen. Maar in alle andere contacten kun je van de liefde van God getuigenis afleggen. - Uw vriendelijkheid zij alle mensen bekend - is waartoe Paulus ons vermaant.
Ook is het een soort van oefening en een gebed om bijstand van de Geest om met andersdenkenden of zich anders gedragenden om te gaan.
Jezus trad bij Zijn rondwandeling op aarde bij voorbaat met die mensen in contact waarvan Hij wist dat het naar de mens niet Zijn vrienden waren. Hij was dan ook gekomen om datgene te behouden wat verloren was. Wanneer je jezelf wilt "pleasen" zoek je alleen die mensen uit die jou een goed gevoel geven. Waar Christendom vraagt niet alléén dat, maar gaar (veel) verder.

Terug in de tijd

Ik zit met een onderwerp, namelijk verhoring van het gebed. Nu weet ik dat zoiets niet het meest gemakkelijke onderwerp voor een predikant is, maar misschien dat u mij toch kunt helpen met enkele geda...
Geen reacties
06-03-2005
Mattheus 22 spreekt over de gelijkenis van de gast zonder bruiloftskleed. Jezus noemt hem 'vriend', terwijl het een verworpene blijkt te zijn. Maar hij was genodigd! (De dienstknechten vergaderden all...
Geen reacties
06-03-2006
Ik ben een jong volwassene van 22 jaar. Oorspronkelijk opgegroeid in een traditionele kerk. Tot een jaar geleden heb ik daar nog gekerkt. Op dit moment heb ik alle banden met de kerk verbroken. De red...
5 reacties
06-03-2012
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering