Spreuken 18

Wat betekent Spreuken 18:20,21: "Van de vrucht van ieders mond zal zijn buik verzadigd worden; hij zal verzadigd worden van de inkomst zijner lippen. Dood en leven zijn in het geweld der tong; en een ieder, die ze liefheeft, zal haar vrucht eten." Ik heb het zo horen uitleggen: als je iets maar vaak genoeg zegt, wórd je van binnen ook zo. Dat zou dan betekenen dat je in je eigen praatjes gaat geloven, of zie ik dat verkeerd?

De sleutel om deze wat moeilijk vertaalde verzen te begrijpen lig in het woordje “vrucht”. Een vrucht groeit, wanneer hij is gezaaid. Dit geldt in figuurlijke zin ook van wat onze mond uit gaat, namelijk onze woorden. Woorden worden gezaaid. Dat geldt ook en allereerst voor de Bijbel, het Woord van God zelf. In 1 Petrus 2:23 wordt het Woord van God “een onvergankelijk zaad” genoemd.

Waar het Woord recht wordt verkondigd en de Heilige Geest het in het hart laat vallen, daar komen vruchten van geloof en bekering openbaar. Innerlijk wordt je er door verrijkt. Prediker zou zeggen: je buik wordt er door verzadigd. Zo staat het in vers 20 van Spreuken 18.

En nu wordt de betekenis van dit vers ook wat duidelijker. Als je wijze en goede woorden spreekt dan verrijk je daardoor niet alleen anderen, maar ook jezelf. Je beleeft er, om zo te zeggen, zelf de vreugde van als je een ander met je woorden kunt dienen, bemoedigen, steunen, een goede raad geven. Of wanneer -en dat nog belangrijker- je een ander de weg wijst naar God en Christus. Goede woorden -hier in vs. 20 aangeduid met “lippen”- leveren dus niet alleen anderen, maar ook jezelf inkomsten, winst op. Ze geven een gevoel van welbehagen.

Daar tegenover staat de kwade macht van het woord. Dat lezen we in vers 21. Het goede woord, en zeker het goede Woord van God -dat een kracht Gods tot zaligheid is- kan een mens tot leven wekken. Hij krijgt weer moed en uitzicht. Maar het kan ook doden. “Dood en leven zijn in het geweld van de tong”, zegt vs. 21.

In Jakobus 3 wordt indringend gesproken over de tong -onze woorden- als een dodelijk instrument. O ja, je kunt er goed mee omgaat. Je kunt er God en de Vader mee loven, zegt vs. 9, maar je kunt er ook mensen mee vervloeken, staat in ditzelfde vers. “Uit dezelfde mond komt voort zegening en vervloeking”, lezen we in vs. 10. Welnu, datzelfde bedoelt ook vers 21 van Spreuken 18 te zeggen. Met je woorden kan je iemand psychisch en zelfs geestelijk 'vermoorden'. Onze woorden -onze tong- hebben een geweldige macht. Zowel ten goede als ten kwade.

De vraag is: Hebben we onze tong ten goede of ten kwade lief? Wie zijn tong liefheeft ten kwade, dus wie ermee anderen kwetst en zelfs doodt, ondervindt daar zelf de negatieve gevolgen van. De vrucht ervan zal smart zijn. Je doodt jezelf ermee. Als God het niet verhoedt: voor eeuwig. Maar wie zijn tong liefheeft ten goede, die ervaart de positieve vrucht ervan: het geeft innerlijke voldoening en vreugde. En je verrijkt andere ermee.

De vraag is daarom: Hoe gebruiken we onze tong, hoe onze woorden? Van nature zijn we geneigd om er anderen mee te doden. Dat kan door vervloeken, als dan niet hardop uitgesproken. Het kan ook door roddelen en lasteren. We hebben een nieuw hart door de Heilige Geest nodig om woorden te spreken die positief en opbouwend -levenwekkend- zijn. Laat het daarom altijd ons gebed zijn:

Laat U -en mijn naasten- mijn tong en mond,
En 's harten diepsten grond,
toch welbehaaglijk wezen.
O Heer, die mij verblijdt,
mijn Rost en Losser zijt,
dan heb ik niets te vrezen.

Ds. G. van de Groep

Dit artikel is beantwoord door

Ds. G. van de Groep

• Geboortedatum:
  07-04-1944
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Heerde
• Status:
  Inactief

97 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven