Vraag
Ik houd niet meer van mijn vriend zoals het zou moeten in een relatie. Hij is meer een broer voor me. Ik verlang niet meer naar lichamelijk contact. Hij houdt nog wel zielsveel van mij. En ik weet dat hij ‘wanhopig’ zou zijn als ik hem verliet. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik wil hem ook geen pijn doen, maar ik kan zo ook niet verder. Dit speelt al een paar maanden. Aan de andere kant heb ik soms het idee: kan ik niet gewoon bij hem blijven? Ik blijf hem toch aardig vinden en maak ik niet veel meer kapot als ik het uitmaak? Kunnen we zo niet gelukkig worden? Ik wil zo graag meer van hem gaan houden en weer echt naar hem verlangen zodat we samen gelukkig worden. Kan ik hier aan ‘werken’ en zo ja, op welke manier?
Antwoord
Beste vraagsteller,
De relatie met vriendlief is niet meer wat het is geweest. Dat kan. Verkeringstijd is de periode om elkaar te leren kennen. Een van de vragen die je jezelf dan mag stellen is: “wil ik met hem oud worden?” Je kunt een póósje ‘voortsudderen’ als ik het zo mag zeggen, maar een leven lang? Als ik jouw vraag goed lees, dan lijkt het antwoord me niet positief. Of denk je, dat je nog van gedachten en gevoelens verandert?
Of je meer kapot maakt dan je lief is, kun je alleen zelf beoordelen. Maar bedenk ook of je wel eerlijk bent als je doet alsof. Houd je dat vol, denk je?
Liefde is geven. Daar horen eerlijkheid en openheid bij. En ja, het zou niet goed zijn als je vriend juichend je bericht zou ontvangen, toch? Het zal hem verdriet doen. Het zal jou ook verdriet doen.
Maar als er geen weg vooruit (meer) is... het is nog altijd zo dat je beter ten halve kunt keren dan ten hele dwalen!
Sterkte gewenst!
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wie weet krijg je de vlinders weer.....
Ik liep met hetzelfde probleem en heb besloten om een eind te maken aan onze relatie.
Mijn vriend zei altijd: als het uitgaat is er voor mij geen toekomst meer, dan heeft het leven voor mij geen zin meer.
Ik was me er bewust van dat wanneer ik het uit zou maken hij veel verdriet zou hebben.
Maar je mag dit allemaal voor God neerleggen, Hij wil je wijsheid geven om deze stappen te nemen. Persoonlijk vond ik het oneerlijk om door te lopen met een jongen waarvan ik dacht: ik vind je enorm lief, en ik geef heel veel om je.. maar ik kan je niet geven wat jij verdient: de liefde die er hoort te zijn tussen man en vrouw!
Hij heeft veel verdriet gehad, er was veel onbegrip.. maar na een paar weken weet ik dat hij bezig is met zijn toekomst zónder mij. Ik weet dat deze stap van mij hem meer geluk brengt dan wanneer ik met hem getrouwd was.
Veel sterkte toegewenst in het maken van jouw keuzes, vraag vooral God om wijsheid.. Hij wil jou ook hierin Raad geven. God de schepper van de man en vrouw, God de schepper van de liefde!
Wees eerlijk tegenover je vriend en vertel over je gevoelens, praat erover.. en leg het samen voor de Heere neer!
Ik ken je verder niet maar heb wel vaker uit je reacties kunnen lezen dat je met grote problemen kampt wat je huwelijk betreft.
Heb je daar professionele/pastorale hulp voor? Zo nee, dan wil ik je bij deze aandringen dat vooral wel aan te vragen!
Liefs, Rinske
Ook zei deze arts: "u heeft heel veel pech, dat u deze partner huwde, die geen begrip wil opbrengen maar een man wil hebben die gezond is".
Een hulpverleenster alhier (Marijke Rots) wilde ook helpen. Maar dat is te ver weg en kost ook teveel geld.
Maar het gaat me vooral om brievenschrijfster die er misschien goed aan doet in het uiterste geval haar vriend verdrietig heen te zenden. Beter dan huwen en samen kindertjes krijgen.
Het klinkt als of je met de rug tegen de muur staat. Wat erg voor je! Ik zal voor je bidden, dat is nog het enige wat helpt denk ik! En het is het machtigste wapen toch!?
Liefs en sterkte...
Heel veel sterkte toegewenst,
Wat lijkt me dit vreselijk,
in de eerste plaats voor jou..
Maar ook voor je vrouw.
Ik bid voor jullie
hjrl: Precies!
