Vraag
Wij zijn een jong getrouwd (2,5 jaar) stel, geen kinderen. Onze relatie is op zich heel goed. We kunnen samen erg lachen, kletsen, enz. en hebben een eigen bedrijf. Daarom werken we ook veel samen. Al deze dingen gaan prima. Oppervlakkig kroelen we ook, zoals een vluchtige kus of een omhelzing. Voor de buitenwereld het ideale stel. Maar mijn probleem is, mijn man krijgt steeds minder zin. Eén keer per week is voor hem genoeg. Ik kan dit totaal niet begrijpen. Ik wil vaker intens van elkaar genieten. Mijn man vindt het overdreven dat ik seks/gemeenschap als belangrijkste manier vind om te laten blijken dat je echt van elkaar houdt. We hebben er al veel over gesproken, wat altijd uitloopt in ruzie. Hij houdt niet van praten over gevoelens. Ik word dan boos, want ik wil een reden weten. Komt het in meer huwelijken voor dat de man maar ongeveer één keer per week zin heeft? Ik vind het zo moeilijk. Ik snap het niet omdat we op dat moment zo fijn genieten. En dan taalt hij er een week niet naar. En omdat aan mij altijd het beeld is meegeven, door school/moeder/media/vriendinnen: mannen willen altijd. Ik vind het moeilijk. Het beïnvloedt ons hele huwelijk. De sfeer wordt er niet beter op. Zolang alles oppervlakkig blijft gaat het goed. Hij begrijpt niet dat ik me afgewezen voel en het me persoonlijk aantrek. Hij vind het overdreven en zegt: Ik hou gewoon van je hoe je bent. (Het is verder ook een ontzettende lieve man.) Jullie (vrouwen) laten je gek maken door allerlei blaadjes, e.d. Heeft hij misschien gelijk en moet ik maar gewoon afwachten tot hij zin heeft en er geen woorden meer over vuil maken? Verleiden, praten, lief doen werpt ook geen vruchten af. Sorry voor de lange vraag, maar misschien begrijpt u het dan.
Antwoord
Er is geen maatstaf voor het aantal keren dat een stel vrijt. Ook is het niet zo dat iedere man altijd wil vrijen. Het komt ook voor dat de behoefte bij de vrouwelijke partner groter is dan bij de man. Het ingewikkelde is, dat als de ene partner sterke pogingen doet om veel te vrijen dit een tegenreactie kan gaan geven bij de ander omdat die nog weinig ruimte voelt om eigen initiatief te nemen.
Het valt mij op, dat je zegt: zolang alles oppervlakkig blijft, gaat het goed. Wat is oppervlakkig? Vind je man dat ook? Of houd je alleen je eigen maatstaven aan, waarin er veel gepraat moet worden, veel gevreeën moet worden, alles moet heel intens zijn… Waarom zulke hoge eisen? Ben je bang, dat als je accepteert dat het is zoals het is, dat het dan toch niet goed blijkt te zitten tussen jullie? De kans is groot dat je met je pogingen tot verleiden, praten, lief doen een averechts effect bereikt. Ik adviseer je om je te richten op de goede dingen die jullie samen hebben en er niet meer uit te willen halen. Dat geeft rust, zowel voor jou als voor je man.
Betsy Westeneng,
psychotherapeute en seksuologe NVVS, werkzaam bij Eleos
Dit artikel is beantwoord door
E. (Betsy) Westeneng
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Zeist
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Psychotherapeute/relatietherapeute/seksuologe (eigen praktijk)
Mw. Westeneng is op 1 juni 2023 overleden.
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik vind het eigenlijk een beetje een rare reactie van je.
Blij wezen dat je man je niet dwingt? Het is heel normaal om niet gedwongen te worden. Moet je soms ook blij zijn als je man je niet mishandeld?
Het is heel vervelend als de behoeften van man en vrouw niet gelijk op gaan.
Ik snap best dat dat problemen kan geven.
Tuurlijk is liefde belangrijker dan sex maar juist als je van elkaar houd wil je dat ook tot uitdrukking laten komen. En dan gaan liefde en sex samen.
Vraagstelster ik heb helaas geen oplossing voor je maar ik wens je er veel sterkte mee. mvg.
Verder herken ik me in de vragenstelster.
Met name aan het begin van ons huwelijk (nu 1.5 jaar getrouwd) had ik ook vaker 'zin' dan mijn man. JUIST het beeld dat ik er van had maakte dat moeilijk voor mij. Het was bij mij trouwens niet eens persé lichamelijk verlangen, meer het intiem zijn en de aandacht enzo.
Maar doordat je het beeld hebt van 'mannen willen altijd', wat zeker ook voor een groep mannen geldt, ga je aan jezelf twijfelen als jouw man niet vaak zin heeft of in ieder geval niet zo vaak als jij.
Ik heb geaccepteerd dat elke man anders is, dat het prima is zo.
En inmiddels is het heel mooi in evenwicht! Ongeveer 2x per week (let wel, frequentie maakt NIET uit voor een goed sex/huwelijksleven) en beiden genieten we ervan.
Het is lastig, omdat je het je persoonlijk aantrekt. Maar probeer er niet zo op te focussen zoals iemand al terecht zei, dan wordt het beladen.
Maar het is wel belangrijk dat je man praat met jou hierover, omdat er verschil is in behoefte en je elkaar daar beiden in moet (er)kennen!
Sterkte, en vergeet niet dat ook deze issue bij God bekend is en dat Hij ook hierin wil helpen.
Er kunnen allerlei factoren spelen waarom je het steeds minder doet. De afwisseling, variatie , fantaseren en dergelijke kunnen helpen dat je meer gaat vrijen. Zijn de kinderen een beletsel voor het vrijen? Is de man toch bang dat je zwanger wordt? Ben je niet uitdagend genoeg?
Vrijen moet spannend blijven en mag geen sleur worden.
jammer dat je beeld vertroebeld is door het wereldse beeld, dat een man altijd wil. Maar dan nog
ook God heeft toch richtlijnen gegeven niet qua frequentie maar wel de huwelijkse verplichtingen van beide zijde, ik lees in 1 kor 7
2 Maar om ontucht te vermijden moet iedere man zijn eigen vrouw hebben en iedere vrouw haar eigen man. 3 En een man moet zijn vrouw geven wat haar toekomt, evenals een vrouw haar man. 4 Een vrouw heeft niet zelf de zeggenschap over haar lichaam, maar haar man; en ook een man heeft niet zelf de zeggenschap over zijn lichaam, maar zijn vrouw. 5 Weiger elkaar de gemeenschap niet, of het moest zijn dat u er wederzijds mee instemt u enige tijd aan het gebed te wijden. Kom daarna echter weer samen; anders zal Satan uw gebrek aan zelfbeheersing gebruiken om u te verleiden
1x in de week als je als vrouw meer behoefte hebt, (ik lees dat de rest van de aandacht ook oppervlakkig is )dan kan ik me voorstellen dat je naar meer verlangt, en je man zou je dat ook moeten geven.
En als hij daar geen behoefte aan heeft, dan moet daar wel een reden voor zijn.
En dan vind ik als vrouw dat u daar recht op heeft, om te weten wat er is, is het een lichamelijk probleem bang voor impotentie? is er vroeger wat gebeurt op sexueeel gebied.? Zijn er onbeleden zonden op gebied van onrenheid?
Waar komt het vandaan dat hij weinig met u vrijt? Heeft hij verkeerd beeld meegekregen van vroeger, dat het zonde is, of vies, of alleen om kinderen te verwekken?
Het is een gift door God gegeven op het huwelijk en daar mogen we intens van genieten.
En verder bidt voor u man bidt ook voor zijn sexualiteit, zou je het boekje aan willen raden de kracht van de biddende vrouw, daar staan mooie richtlijnen in voor je gebed voor je man, op alle gebieden.
Veel zegen, mocht je willen door praten
evangelie@live.nl
Ik herken me sterk in je vraag en ben zodoende ook blij met de vraag die je gesteld hebt. Wij zijn nog maar zeer kort getrouwd en ik merkte dat mijn man na 3 maanden al weinig zin meer in seks had. In 3 weken tijd hadden we 1x seks, terwijl mijn verlangens groter waren. Het is zoals je zegt: niet zozeer om de seks maar om het lichamelijk intiem zijn (en ik wil graag moeder worden;-)). In één van onze gesprekken hierover gaf mijn man aan dat hij het zo druk heeft dat hij blij is zijn bed te voelen en dan graag wil slapen. Volgens hem had het niets met mij te maken, maar is het pure moeheid. Kan het bij jouw man ook het geval zijn? Dat de bezigheden van het bedrijf hem opeisen, waardoor hij zo vermoeid is dat hij geen zin in seks heeft? Om o.a. jouw twijfels over jezelf weg te nemen, zouden je bijvoorbeeld regelmatig een weekendje weg kunnen gaan. Gewoon er even helemaal uit. Daarbij komt dat als jij meer seks zou willen, ik denk dat je man dit ook uit liefde voor jou zou kunnen doen. Bij mij werkt dit niet, omdat ik graag wil dat mijn man seks met mij heeft omdat hij naar mij verlangt, maar misschien dat het bij jou wel werkt? Persoonlijk bid ik veel om zelfverloochening. Want ten diepste is (meestal) de drijfveer van dit verlangen toch denk ik mezelf: ik wil graag een intiem gevoel hebben met mijn man of ik wil me begeert weten. Ik hoop dat je wat aan deze toevoeging hebt. Zo niet, dan weet je nu in ieder geval wel dat je niet de enige bent die hiermee worstelt!
Ik begrijp je reactie.
Zelf heb ik heel veel aan het boekje "5 talen van liefde" gehad.
Hier word in beschreven welke 5 talen van liefde er zijn en dat als je samen niet dezelfde taal spreekt er miscommunicatie kan ontstaan met de vraag;
Houd hij wel van mij?
Het boekje is niet duur en leest lekker weg.
Misschien dat je deze investering wil nemen voor je huwelijk?
Succes ermee!
ps; lees het allebei, gewoon apart, zo begrijpt ook je man jouw misschien eens stuk beter op dit gebied
Boeiende vraag.
Een kleine opmerking:
Liefde is geven, beter gezegd offeren/zelfverloochening/op de ander gericht, dus ook in sexualiteit.
Als je dit, in een gezonde situatie, in de praktijk weet te brengen, gaat alles vanzelf beter !
Werken aan je zelf en aan je huwelijk is de moeite waard !
Werkse....
Ik zou prima tevreden zijn met 1x in de week!
We zijn bijna 4 jaar getrouwd, maar in die tijd nog geen 20x gemeenschap gehad bij elkaar. En dan waren er ook zat keren bij dat het puur 'voor mij' gedaan werd.
Het ligt niet aan mij (geeft ze zelf aan), er is geen ander, ik ben niet te dik, te lelijk etc. etc. maar ze is niet opgewonden en wordt niet opgewonden.
Ik zou zeggen: tel je zegeningen en zie het in perspectief.
Sterkte!
