Ander kerkverband

Vorig jaar zijn mijn man en ik getrouwd. Mijn komt uit de PKN en ik uit de Ger. Gem. We hebben toen besloten om samen lid te worden van de Ger. Gem. omdat wij ons daar samen prettig voelden. Echter, de gemeente in onze nieuwe woonplaats bleek een totaal andere gemeente te zijn dan wat wij gewend waren. Wij hebben in het begin de diensten gewoon bezocht. Echter na een aantal maanden hadden we beiden geen zin meer, gingen diensten overslaan en uiteindelijk gingen wij op zondag helemaal niet meer naar de kerk. Omdat dit aan ons beide knaagde hebben we een aantal diensten bezocht bij een ander kerkverband. Hier vonden we weer wat we eerder hadden. Nu zou het natuurlijk logisch zijn wanneer wij naar dit kerkverband over zouden gaan. Wij ervaren de diensten als zeer prettig, maar er zijn een aantal zaken in de grondslag van dit kerkverband waarin wij ons niet kunnen vinden. Om het nog wat ingewikkelder te maken, hopen wij binnenkort opnieuw te verhuizen en hebben wij samen het besluit genomen om in onze nieuwe woonplaats een kerkelijke gemeente te zoeken. Nu werd vanuit onze huidige gemeente het beeld geschetst dat wanneer wij niet terug kwamen naar de Ger. Gem., wij de verkeerde weg op zouden gaan. Natuurlijk begrijp ik dat een kerkenraad zijn leden probeert te behouden, maar hier klinkt voor mij toch door dat er eigenlijk gezegd wordt: “Wij zijn het enige kerkverband dat je op de juiste weg brengt.” Daarnaast zit ik nog met mijn ouders. Wanneer wij zouden kiezen voor een ander kerkverband zullen zij hier veel moeite mee hebben. Aangezien een van mijn ouders psychisch labiel is kan ik mij de reactie al aardig voorstellen. Maar moet ik hierin dan vooral aan mijn ouders denken (lid blijven bij het kerkverband waar zij mij in hebben opgevoed) of mag ik kiezen voor onszelf, ons persoonlijk geloof en op zoek gaan naar een kerkverband waar wij ons goed voelen, vinden wat wij zoeken en op deze manier ons geloof opnieuw kunnen opbouwen. Omdat ik in mijn jeugd thuis veel heb meegemaakt ben ik erg bezig om mijn ouders niet te willen kwetsen en de rust te bewaren (omdat ik te vaak heb ervaren wat er gebeurt als ik voor mezelf kies). Maar aan de andere kant leer ik steeds meer om mijn (ons) eigen leven op te bouwen. In situaties als deze raak ik dus een beetje verscheurd.

Hartelijk dank voor je vraag; beantwoorden is niet eenvoudig. Jammer is dat jullie in je verkeringstijd niet gekerkt hebben in de gemeente waar je zou gaan wonen, dan had je veel ergenis/verdriet kunnen voorkomen.  Je gaat nu wonen in een plaats waar geen Gereformeerde Gemeente is? Of willen julie niet meer naar de Ger. Gem?
 
Je hebt belijdenis gedaan in de Ger. Gem., dan is het voor de hand liggend dat je bij dat kerkverband blijft. Want soms moet je lijden aan de kerk! Jullie kunnen zelf door je positieve houding eraan mee werken dat je je in de gemeente thuis gaat voelen. Maar je moet nu kiezen en daar moet je het samen over eens zijn. Het gaat om de essenties van de leer; wordt er een oproep tot bekering, geloof en wedergeboorte gepreekt, wordt er een dringende nodiging gedaan om je te bekeren door het toepassende werk van de Heilige Geest Die je van binnen reinigt? Is het dienen van de Heere je een wonder en zien jullie ouders dat ook?

Als je niet bij de Ger. Gem. blijft dan moet je een kerkverband zoeken waarin de wezenlijke dingen van de leer van de Ger. Gem. terugvindt.

Maar uit je brief blijkt m.i. dat je je te weinig ingespannen hebt om in je gemeente goed thuis te voelen. T.a.v je ouders is verstanding om je zorgen niet mee te delen, maar dat te doen als je er uit bent en als ze dan zien dat dat je daar thuisvoelt.

Sterkte en als het niet goed ingevoeld is dan hoor ik dat wel. Vooral veel bidden om licht van Boven.

Drs. I. A. Kole

Dit artikel is beantwoord door

drs. I. A. Kole

• Geboortedatum:
  05-07-1940
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Berkenwoude
• Status:
  Actief

170 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven