Vader geeft dochter niet prijs

Ik ben een man van 31 jaar en drie maanden geleden heb een iemand leren kennen waar ik nu twee maanden verkering mee heb. Het probleem echter is dat zij van de Gereformeerde Gemeente in Nederland is en ik bij geen enkele kerk aangesloten ben. Ook ben ik 31 en is zij 19 jaar. Ondanks die verschillen houden wij heel veel van elkaar. We hebben elkaar gevonden.

Het probleem is dat haar vader niets van mij wil weten en het haar heel moeilijk maakt om mij te zien en mij negeert hij totaal. Maar hij weet niet eens hoe ik over God denk. Ik bedoel, ik ben opgegroeid in een Gereformeerde Gemeente, dus ik weet echt wel iets, maar verder ben ik ‘vrij’ opgevoed. Mijn moeder is hervormd grootgebracht en ik heb echt wel iets meegekregen van de kerk. De laatste jaren ben ik ook zoekende geweest naar wat mij het meeste aansprak. En dat is juist mijn probleem; ik geloof in de bijbel, alleen hoef ik daarvoor niet speciaal naar de kerk om daarin te geloven. Haar vader verwacht wel dat ik haar drie jaar niet zie en mijn trouw aan die kerk beloof en dat kan ik niet (nog niet misschien). Wat moet ik hier nu mee?

Ik zou beginnen om begrip op te brengen voor de vader van dat meisje van 19 jaar. Ik zou mijn dochter zo ook niet maar weggeven op deze basis. Een goed huwelijk kan er alleen zijn als je echt bij elkaar past, de leeftijd is niet zo'n probleem, het milieu is wel belangrijk. Maar dat passen bij elkaar is niet alleen verliefd zijn of aantrekkingskracht hebben tot elkaar. De basis van het geloof is in feite het belangrijkste voor een christen.
 
Geloven in God zonder bij een kerk te behoren lijkt mij iets wat in ieder geval niet normaal is. Je hoeft niet te geloven in de kerk. Als het goed is geloof je in God. Maar gelovigen horen bij elkaar en gaan met elkaar om binnen het kader van een plaatselijke gemeente. Als jij met een kerkelijk meisje wilt trouwen moet je het er samen over eens zijn bij welke plaatselijlke gemeente je wilt horen. Gemeenten kunnen ook behoorlijk verschillend zijn en daarom kun je niet eens afgaan op een kerkverband zonder meer. Binnen de plaatselijke gemeente moet je je allebei thuis voelen, je kinderen laten dopen en opvoeden, de sacramenten gebruiken, meeleven in het verenigingsleven, enz.
 
Het is dus heel begrijpelijk dat de vader van je vriendin het niet ziet zitten als zijn dochter met een 'onkerkelijke' jongeman in het huwelijk treedt. Begin eens met daarvoor begrip te hebben en dat naar elkaar uit te spreken. Dan moet jij, als je echt met die vriendin verder wil, goed bedenken wat je plannen zijn. Wil je jezelf ook gaan aansluiten bij een gemeente? Ben je het er samen over eens bij welke gemeente? Misschien moet je een soort compromis zoeken zodat je allebei een stap doet in de richting van elkaar.
 
Als je nu te veel aan elkaar gaat hechten en daarna tot de conclusie komt dat je niet serieus wilt lid worden van een plaatselijke gemeente binnen een bepaald reformatorisch kerkverband, dan heb je een groter probleem dan nu op dit moment. Je zult dus eigenlijk een belangrijke keus moeten maken. Of de vriendschap verbreken als je zelf niet 'kerkelijk meelevend' wilt worden, of voorzichtig verder gaan en 'geestelijk-godsdienstig gezien' naar elkaar toegroeien en een duidelijke beslissing nemen. Niet om het meisje maar te krijgen, maar omdat het je eigen overtuiging geworden is. De bijbel verbiedt een juk aan te trekken met een ongelovige. Vraag maar eens een pastoraal gesprek aan met iemand, die het vertrouwen van jullie allebei heeft. Veel sterkte ermee. God leidt ons leven.

Ds. C. G. Vreugdenhil

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C.G. Vreugdenhil

• Geboortedatum:
  02-04-1946
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Houten
• Status:
  Actief

226 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven