Ik verwonder mij regelmatig over de keuze van de ouderlingen voor de preken die ...

Ik verwonder mij regelmatig over de keuze van de ouderlingen voor de preken die ze lezen. Ik hoor zelden preken lezen van oude schrijvers. En ik heb helaas nog nooit een preek horen lezen van een puritein. Ik persoonlijk vind dat heel jammer. Vooral de puriteinen hebben mijns inziens een hele rijke Christusprediking, (heel Christocentrisch), en ook een heel ruim aanbod (dat het nog kan voor ieder die leeft.), dingen die ik vaak mis bij hedendaagse preken/predikanten. Kunnen jullie mij vertellen waarom ze die preken links laten liggen? Die ouderlingen hebben voor hun eigen geestelijk leven toch ook veel meer aan geschriften van bijv. de puriteinen, dan preken van hedendaagse predikanten of niet? (Misschien wat zwart/wit gezegd maar zo ligt het toch wel?) Godvrezende mensen in mijn omgeving tenminste wel... die lezen nauwelijks anders dan Ryle, Owen, Winslow, Matthew Henry, de Erskines, etc. Omdat , naar eigen zeggen, daar hun Zaligmaker wordt getekend zoals nergens anders. Ik hoor nog wel eens het argument dat preken van oude schrijvers te moeilijk zijn... Dan verwijs ik graag naar McCheyne, eenvoudiger kan haast niet. Zou ds. C. Harinck deze vraag misschien kunnen beantwoorden. Dank u! De vraag is dus waarom er zo weinig gelezen wordt van oude schrijvers en, in mijn gemeente, nooit van de puriteinen. Is het niet zo veel geprezen en weinig tot niet gelezen? En is dit mede ook niet de oorzaak van de doodsheid die er ligt over Gods kerk?)

De preken van de oude schrijvers zijn wat moeilijker om naar te luisteren in de leesdienst dan de preken van onze tijd. De jeugd en veel ouderen begrijpen die preken niet meer. Dit is één van de oorzaken dat ze weinig of niet gelezen worden. Men wil tegenwoordig alles kort, niet te diepgaand  en gemakkelijk te consumeren voorgezet krijgen.

Ook veel ambtsdragers begrijpen de oudvaders en puriteinen niet meer. Men is er vandaan gegroeid. Ik denk dat men ze dikwijls ook te ruim vindt en dat zij, naar hun idee, te gemakkelijk over Christus spreken.

Men vindt er niet de bekende uitdrukkingen in die wij over het algemeen bepalend vinden voor een goede preek. Het schijnt nu soms wel eens dat bepaalde zwaar geladen uitdrukkingen over de soevereiniteit, de doodstaat van de mens en het recht van God, de toeststeen zijn voor een goede preek en niet of Christus in de preek aanwezig was. 

Een andere reden is het niveau van het geestelijke leven. De leer krijgt bij de puriteien veel aandacht en de plaats van Christus in de heilsorde staat op de voorgrond. Het is waar wat opgemerkt wordt door de vraagsteller.  De oudvaders en de puriteinen zijn inderdaad sterk op de kennis van Christus gericht. Zij bespreken ook wel merktekenen, maar het zijn merktekenen die er op wijzen of men het ware geloof in Christus kent. De merktekenen staan niet los op zichzelf. Ze zijn op de kennis van Christus gericht.

Ik begrijp dat veel kinderen Gods naar een oudvader pakken en met name de Schotse puriteinen lezen als zij willen lezen over hun God en Zaligmaker. Huidige preken kennen niet die warme Christusprediking. Er is soms maar heel weinig van Jezus in de preek te vinden.

Hoewel ik er in kan komen dat de preken van oudvaders  niet zo geschikt zijn voor de leesdiensten, zou ik ouderlingen aanraden zo nu en dan toch een oudvader te lezen en er vooral om ze zelf te lezen.

Ds. C. Harinck

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C. Harinck

• Geboortedatum:
  09-04-1933
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Kapelle
• Status:
  Actief

250 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven