Weinig aandacht voor levensheiliging

Waarom wordt er in de Gereformeerde Gemeenten zo weinig aandacht gegeven aan levensheiliging? De noodzaak van geloof en bekering neemt (terecht) een grote plaats in. Maar waarom worden er zo weinig handvatten gegeven voor een heilige levenswandel. En als het over je levenswandel gaat, blijft dat vaak steken bij zaken als media en de lange broek.

Ik denk dat het plaatselijk behoorlijk verschillend ligt hoeveel aandacht er geschonken wordt aan levensheiliging. De catechismus noemt ons drie stukken die gekend moeten worden tot zaligheid. Ellende, verlossing en dankbaarheid moeten evenwichtig in de prediking aan de orde komen. Ten diepste gaat het God om het derde stuk, namelijk het stuk van de dankbaarheid, of anders gezegd: de dagelijkse bekering (zondag 33) of de levensheiliging. De eerste twee stukken kunnen natuurlijk levenslang niet gemist worden. Ik denk echter dat je niet algemeen kunt zeggen dat in heel de Ger. Gem. op het eerste en tweede stuk te veel en op het derde stuk te weinig nadruk wordt gelegd.

Praktische handvaten voor de levensheiliging zijn heel nodig. Daar heb je gelijk in. En dat gaat niet in de eerste plaats om uiterlijkheden, maar om onze innerlijke houding tegenover God en onze naaste: liefde, offerbereidheid, enz.

Als de vrucht van de Geest (Gal. 5:22) niet of nauwelijks aan de orde komt, is de prediking eenzijdig. Dat kan ik voor jouw situatie niet beoordelen. Als je dat vindt, moet je dat bespreken met degenen, die verantwoordelijk zijn voor de prediking.

Ds. C. G. Vreugdenhil