(...) Toch vraag ik me af of het normaal is dat ik nog altijd ontzéttend zenuwac...

Ik ben achttien en heb ongeveer een half jaar een serieuze relatie. Wij houden veel van elkaar en onze relatie is in alle opzichten prima. Veel twijfelgevoelens heb ik gehad. Ik weet nu dat dat normaal kan zijn en kan er de laatste tijd goed mee omgaan en ook met mijn vriend over praten. Toch vraag ik me af of het normaal is dat ik nog altijd ontzéttend zenuwachtig ben als hij naar ons toe komt of me op komt halen. Ook als hij me belt zou ik liever niet opnemen, hoewel ik er toch naar verlang zijn stem weer te horen. Een beetje tegenstrijdige gevoelens. Is het gezond dat ik dit heb? Hoort dat bij een relatie? (Ik heb nooit eerder verkering gehad.) Of kan ik daar wat aan veranderen?

Ja, dat is wel te begrijpen. Je leeft toch nog steeds veel alleen en dan kan het toch iedere keer weer even spannend zijn om elkaar te ontmoeten. Maar het moet je toch vertrouwen geven dat het dan toch iedere keer ook weer goed gaat en dus zullen die zenuwen toch steeds wel wat minder gaan worden, hoop ik. En het is ook best wel een beetje eng om verkering te hebben en elkaar dan weer te ontmoeten.

Alie Hoek-van Kooten

Dit artikel is beantwoord door

Alie Hoek - van kooten

• Geboortedatum:
  27-08-1949
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

936 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven