Vraag
Met enige schroom post ik hier hetgeen waar ik mee zit. Ik weet niet goed hoe te beginnen... Ik ben getrouwd en heb een kind. Zonder enige omweg kan ik zeggen dat God mij niet losgelaten heeft. Ik kan u een hele geschiedenis doorgeven, maar daar gaat het nu niet om. Waar het wel om gaat is dat ik de Heere wil dienen. Mijn vrouw is verre van dit alles. Ze is in zekere zin gekant tegen de reformatorische kerk/kring. Ik heb een loden last op mijn schouders. Ik hou veel van mijn vrouw en kind en zou het vreselijk vinden als dit verbroken zou moeten worden. Immers, zegt de Heere in het Woord: Wie vrouw lief heeft boven Mij is Mij niet waardig.
Hier in dit huis bij mijn vrouw leef ik met televisie, wereldse muziek, etc. Grotendeels heb ik dit zelf in de hand gewerkt, maar zie hierin ook mijn schuld. Aan de andere mag ik niet verbreken wat God heeft samengevoegd, alhoewel we niet in de kerk zijn getrouwd. Wat moet ik doen? Ik weet dat de Heere bij machte is mijn vrouw op een ander spoor te zetten. Het goede spoor van de smalle weg. En is dit wellicht het kromme in mijn levenslot? Ik wil graag de Heere dienen voor de volle honderd procent, als Hij het wil. We bidden en danken voor en na de maaltijden en lezen ‘s avonds uit de Bijbel en voor het slapen gaan lezen we uit een dagboekje naast de Bijbel en bidden we samen. Ik vind het zo moeilijk! Ik weet het niet. Moet ik dan gewoon onder biddend opzien en in lijdzaamheid afwachten welke stap de Heere zet? Weet u raad?
Antwoord
Beste vriend,
Je schrijft niet over je verkeringstijd en de eerste jaren van je huwelijk. Zijn jullie, is je vrouw, ben jij, een andere weg gegaan? Dat maakt wel verschil voor de beoordeling van je moeilijkheden. Zijn jullie losjes en geestelijk vrijblijvend begonnen dan draag je daarin de volle verantwoordelijkheid. Is je vrouw een andere weg gegaan dan kun je haar daarop aanspreken.
Het feit dat je niet kerkelijk getrouwd bent doet mij een niet sterke gebondenheid aan God en Zijn Woord in je jongere jaren veronderstellen. Overigens is je woord van trouw op het gemeentehuis als zodanig voor het leven. De kerken erkennen ten volle het burgerlijk huwelijk.
Ik begrijp dat jullie samen lezen uit de bijbel en bidden. Dat is een gemeenschappelijke basis. Ga daarmee tactvol en liefdevol om. Als je zelf van inzicht bent veranderd kun je dat je vrouw niet opleggen. Wel eenvoudig voorleven. Dat vraagt zelfverloochening, geduld en gebed. Mogelijk ook een compromis in het zoeken van kerkdiensten waarin jullie beiden de boodschap horen en de een of de ander zich niet bij voorbaat geërgerd voelt. Er is verschil tussen de Heere verloochenen en jezelf verloochenen in kerkelijke opvattingen en voorkeuren.
Het is moeilijk concreter op je vraag in te gaan omdat de achtergronden niet duidelijk zijn. Kun je je vragen niet binnen de kerk of gemeente aan een vertrouwenspersoon voorleggen? Mocht je nader contact willen, schroom dan niet om te reageren. In alles geldt dat voor de Heere niets te wonderlijk is.
Ds. B. J. van Vreeswijk
Dit artikel is beantwoord door
Ds. B.J. van Vreeswijk
- Geboortedatum:23-08-1947
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Status:Inactief
