(...) Conclusie: moet ik onderscheid maken tussen naamchristenen uit de wereld a...
D. van Genderen / Geen reacties
17-12-2007, 00:00
Vraag
Wanneer is iemand voldoende naamchristen dat je met zo iemand mag trouwen? Dit lijkt een rare vraag maar ik stel hem serieus. Ik ben zelf namelijk naamchristen en sta met mijn verstand achter de bevindelijk-schriftuurlijke waarheid en probeer er ook naar te leven. Echter mijn wil is precies tegenovergesteld, Christus is niet mijn Koning, maar de satan. Nu zullen er veel meer mensen zoals mij zijn en het is zeer goed mogelijk dat ik met een naamchristin zal trouwen. Mijn huidige vriendin is onkerkelijk van oorsprong, zij is niet tot het geloof gekomen (ik net zomin) maar je kunt zeggen dat zij ook een naamchristin is geworden, met daarbij de aantekening dat er nog wel verschillen zijn in levenswandel. Ik zit nu in de knoop wat ik wel/niet moet verwachten om te kunnen trouwen. In de vragen die hierover beantwoord zijn wordt vaak als enige oplossing de bekering aangedragen. Dat begrijp ik niet helemaal, want als ik met een naamchristin uit mijn eigen gemeente zou trouwen kraait er geen haan naar. Conclusie: moet ik onderscheid maken tussen naamchristenen uit de wereld afkomstig, of uit de kerk afkomstig, en welke criteria moet ik respectievelijk hanteren? Dit klinkt allemaal zakelijk, een meisje die de Heere vreest te vinden is natuurlijk volkomen te prevaleren, maar dit is de praktijk van het leven.
Antwoord
Beste vragensteller,
Jouw vraag is best een lastige. Eigenlijk vraag je wat het verschil is tussen een naamchristen uit de kerk en een naamchristen uit de wereld. Het grote verschil is dat God jou het voorrecht heeft gegeven om binnen een christelijk gezin en een christelijke gemeente op te groeien en ik neem aan dat je ook gedoopt bent. Daardoor ben je zeker niet automatisch behouden, maar het bewijst wel Gods bemoeienis met jou, dat Hij ernaar verlangt dat je tot geloof in de Heere Jezus komt.
Is het dan moeilijker om uit de wereld tot geloof te komen? Dat hoeft niet. God kan met Zijn Geest net zo krachtig werken in iemand uit de wereld en hem of haar tot geloof in Hem doen komen. Dus zowel voor jou als voor je vriendin geldt dat God niet wil dat je ongelovig blijft, maar Hem leert kennen en behouden zult worden. Dus inderdaad: bekering is het antwoord, zoals je zelf al aangaf. Stel dat niet uit, omdat je nooit weet hoeveel tijd je nog krijgt. Dat zeg ik niet om je bang te maken, maar omdat ik je zo gun dat je voor eeuwig behouden wordt. Ik bid voor je, dat God met Zijn Heilige Geest zo krachtig in jouw hart zal werken, dat je niet anders meer kunt en wilt dan je leven totaal in Zijn handen te geven. Dat is het allerbelangrijkste.
Ik schrik ervan dat je klip en klaar zegt dat de satan jouw Koning is. Ik zou zeggen: je balanceert op het randje van de hel. Stel dat je God moet ontmoeten... Stel dat de Heere Jezus vandaag terugkomt... Dit leven is beslissend voor het leven na dit leven.
Je schrijft ook dat er verschillen zijn in levenswandel. Ik weet niet wat je daarmee bedoelt, maar wees a.u.b. eerlijk naar jezelf. Verliefdheid kan blind maken en denken dat het wel mee zal vallen. Ik zeg niet direct ja of nee, maar wil je eerst vragen hoe je er geestelijk mee bezig bent. Luister ook naar wat anderen erover zeggen. De Bijbel geeft duidelijk aan dat gelovigen geen ongelijk juk aan moeten gaan met ongelovigen (2 Korinthe 6:14). Ik ken je vriendin niet. Het belangrijkste is dat ook zij tot geloof in de Heere Jezus komt. Bid daar a.u.b. voor. Bid ook of God je duidelijk wil maken wat Zijn weg met jullie is.
Ik wil je wel waarschuwen hier niet te lichtvaardig mee om te gaan. Ik ken diverse gezinnen, waar een christelijke jongen trouwde met een niet-christelijk meisje. De intenties waren goed, de christelijke jongen dacht/hoopte dat zijn toekomstige vrouw wel mee naar de kerk zou gaan en zou gaan geloven. Maar dat gebeurde niet. En toen er kinderen kwamen, draaide de man alleen op voor de christelijke opvoeding. Z'n vrouw ging niet meer mee naar de kerk, vond het na een tijdje niet zo nodig meer om in de Bijbel te lezen, te bidden en ook niet om de kinderen naar een christelijke school te laten gaan. En wat ik hier zeg over een christelijke jongen, komt natuurlijk ook andersom voor, dat een christelijk meisje trouwt met een niet-christelijke jongen.
Ik zou je dus willen adviseren geen overhaaste beslissingen te nemen. Maar eerst ernst met je eigen zaligheid. Breng het in gebed, praat erover met je vriendin. Kunnen jullie trouwens samen uit de Bijbel lezen? Gaat zij mee naar de kerk? En kunnen jullie samen bidden? Dat is wel essentieel voordat je besluit om definitief samen verder te gaan. Zoek Gods weg hierin. En in het feit dat je deze vraag stelt, proef ik toch ook onzekerheid. Het kan zijn dat God van je vraagt om te stoppen met deze relatie. En dat kan heel moeilijk zijn, maar als het niet Gods weg is om verder met haar te gaan, wil Hij jou ook de genade geven om die beslissing te nemen.
Het allerbelangrijkste is dus om te zoeken naar Gods weg. Want zo'n beslissing is bepalend voor de rest van je leven. En wanneer je oprecht Zijn weg zoekt, wil Hij je de weg wijzen. Ik wens je veel genade en wijsheid toe.
Dirk van Genderen
Jouw vraag is best een lastige. Eigenlijk vraag je wat het verschil is tussen een naamchristen uit de kerk en een naamchristen uit de wereld. Het grote verschil is dat God jou het voorrecht heeft gegeven om binnen een christelijk gezin en een christelijke gemeente op te groeien en ik neem aan dat je ook gedoopt bent. Daardoor ben je zeker niet automatisch behouden, maar het bewijst wel Gods bemoeienis met jou, dat Hij ernaar verlangt dat je tot geloof in de Heere Jezus komt.
Is het dan moeilijker om uit de wereld tot geloof te komen? Dat hoeft niet. God kan met Zijn Geest net zo krachtig werken in iemand uit de wereld en hem of haar tot geloof in Hem doen komen. Dus zowel voor jou als voor je vriendin geldt dat God niet wil dat je ongelovig blijft, maar Hem leert kennen en behouden zult worden. Dus inderdaad: bekering is het antwoord, zoals je zelf al aangaf. Stel dat niet uit, omdat je nooit weet hoeveel tijd je nog krijgt. Dat zeg ik niet om je bang te maken, maar omdat ik je zo gun dat je voor eeuwig behouden wordt. Ik bid voor je, dat God met Zijn Heilige Geest zo krachtig in jouw hart zal werken, dat je niet anders meer kunt en wilt dan je leven totaal in Zijn handen te geven. Dat is het allerbelangrijkste.
Ik schrik ervan dat je klip en klaar zegt dat de satan jouw Koning is. Ik zou zeggen: je balanceert op het randje van de hel. Stel dat je God moet ontmoeten... Stel dat de Heere Jezus vandaag terugkomt... Dit leven is beslissend voor het leven na dit leven.
Je schrijft ook dat er verschillen zijn in levenswandel. Ik weet niet wat je daarmee bedoelt, maar wees a.u.b. eerlijk naar jezelf. Verliefdheid kan blind maken en denken dat het wel mee zal vallen. Ik zeg niet direct ja of nee, maar wil je eerst vragen hoe je er geestelijk mee bezig bent. Luister ook naar wat anderen erover zeggen. De Bijbel geeft duidelijk aan dat gelovigen geen ongelijk juk aan moeten gaan met ongelovigen (2 Korinthe 6:14). Ik ken je vriendin niet. Het belangrijkste is dat ook zij tot geloof in de Heere Jezus komt. Bid daar a.u.b. voor. Bid ook of God je duidelijk wil maken wat Zijn weg met jullie is.
Ik wil je wel waarschuwen hier niet te lichtvaardig mee om te gaan. Ik ken diverse gezinnen, waar een christelijke jongen trouwde met een niet-christelijk meisje. De intenties waren goed, de christelijke jongen dacht/hoopte dat zijn toekomstige vrouw wel mee naar de kerk zou gaan en zou gaan geloven. Maar dat gebeurde niet. En toen er kinderen kwamen, draaide de man alleen op voor de christelijke opvoeding. Z'n vrouw ging niet meer mee naar de kerk, vond het na een tijdje niet zo nodig meer om in de Bijbel te lezen, te bidden en ook niet om de kinderen naar een christelijke school te laten gaan. En wat ik hier zeg over een christelijke jongen, komt natuurlijk ook andersom voor, dat een christelijk meisje trouwt met een niet-christelijke jongen.
Ik zou je dus willen adviseren geen overhaaste beslissingen te nemen. Maar eerst ernst met je eigen zaligheid. Breng het in gebed, praat erover met je vriendin. Kunnen jullie trouwens samen uit de Bijbel lezen? Gaat zij mee naar de kerk? En kunnen jullie samen bidden? Dat is wel essentieel voordat je besluit om definitief samen verder te gaan. Zoek Gods weg hierin. En in het feit dat je deze vraag stelt, proef ik toch ook onzekerheid. Het kan zijn dat God van je vraagt om te stoppen met deze relatie. En dat kan heel moeilijk zijn, maar als het niet Gods weg is om verder met haar te gaan, wil Hij jou ook de genade geven om die beslissing te nemen.
Het allerbelangrijkste is dus om te zoeken naar Gods weg. Want zo'n beslissing is bepalend voor de rest van je leven. En wanneer je oprecht Zijn weg zoekt, wil Hij je de weg wijzen. Ik wens je veel genade en wijsheid toe.
Dirk van Genderen
Dit artikel is beantwoord door
D. van Genderen
- Geboortedatum:26-08-1959
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Goudriaan
- Status:Inactief
22 artikelen
Bijzonderheden:
Eindredacteur EO-VisieDit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
