Vraag
Ik heb een probleem dat ik niet weet op te lossen. Mijn man heeft hele andere seksuele behoeften dan ik. We zijn zes jaar getrouwd. Hij wil spanning, bijvoorbeeld seks als anderen toekijken, bijvoorbeeld in parenclubs (niet met anderen). Dit gaat mijn grens ver te boven. Ik voel me hier gekwetst door, omdat hij aan mij blijkbaar niet genoeg heeft. Hij ontkent dit, maar wil gewoon meer spanning. We hebben een goed huwelijk, maar op dit punt blijven we maar onenigheid hebben. We hebben het hier zo vaak over. Hij zegt zelfs dat we op zo'n manier (geen spanning volgens hem) steeds meer uit elkaar groeien omdat we elkaar niet begrijpen en dat hij dan op termijn “niet voor de gevolgen instaat.” Dit zal wel dreigen zijn, maar moet ik dan half gaan toegeven om mijn man het naar de zin te maken? Ik weet het niet meer.
Antwoord
Laten we ervan uit gaan dat het te verwachten is dat verschillende mensen verschillende seksuele verlangens hebben. En ik begrijp dat u zich gekwetst voelt door de wens die uw man heeft om seks te hebben in een situatie met anderen erbij: hij zou aan u niet genoeg hebben. Ik kan me voorstellen dat hij daar tegen in gaat: het gaat er niet om dat hij niet genoeg heeft aan u als persoon - bij een andere vrouw dan u zou hij wellicht hetzelfde willen-; het gaat erom dat hij seks wil in een andere situatie, namelijk met anderen erbij. Maar dat wilt u, om welke reden dan ook, niet. Dat is uw goed recht.
Op zich hoeven verschillende seksuele verlangens geen reden te zijn om uit elkaar te groeien, wanneer je met respect voor elkaar erover kunt praten. Daarom zou ik me niet onder druk laten zetten door een dreigement als dat van uw man. Hij kan wel zeggen dat hij niet voor de gevolgen in staat, maar hij is wel zelf verantwoordelijk voor wat hij doet.
Tegelijkertijd raad ik u aan te proberen met elkaar in gesprek te blijven. Vraag hem hoe hij zich seks in aanwezigheid van anderen voor stelt, wat hem spannend lijkt aan een dergelijke situatie. Hoe is dit verlangen bij hem gegroeid, en hoe heeft mogelijk een fantasie zich ontwikkeld tot de wens om die daadwerkelijk te beleven. Probeer hem te vertellen hoe het voor u zou zijn om hierin met hem mee te gaan. Ik weet niet wat u ervan weerhoudt om op deze wens van uw man in te gaan. Is dat schaamte, onwennigheid, behoefte aan juist intimiteit, of ook principiële bezwaren? Het is belangrijk dat u dat bespreekt.
Voor hem is spanning blijkbaar heel belangrijk bij jullie seksualiteit, en zoekt hij die vooral in een andere situatie. Maar zouden jullie meer van de wensen van jullie beide kunnen realiseren op een manier waarmee jullie beide kunnen leven. Bijvoorbeeld meer spanning op andere manieren, bijvoorbeeld afwisseling van situatie, van kleding, gebruik van fantasie (ik noem maar iets)... Dan zul je merken dat de bezwaren of de voorkeuren van de een de beperking vormen voor de ander, over en weer. Dat zet de seksualiteit inderdaad onder druk. Aan de ene kant is dat niet erg. Dat kan juist bijdragen aan de spanning die nodig is voor de beleving van seksualiteit - een samenspel tussen verschillende personen. Aan de andere kant is het een beetje jammer.
Als u werkelijk een goed huwelijk hebt, moet u daar samen verder in kunnen komen (kan tijd kosten). Als dat niet lukt, dan rijst de vraag: waar is de bereidheid of het vermogen rekening te houden met elkaar.
Met vriendelijke groet,
T. E. (Els) de Bruin
Psychotherapeut
