Een jonge gehandicapte wordt elke ochtend bij het treinstation neergezet. Hij kan niet lopen, heeft geen inkomen, wordt bij een tafeltje neergezet. Verkoopt er wat lucifers, papieren zakdoekjes, allemaal zulk soort goedkope spulletjes. Op een dag stormt iemand langs hem heen. Een man in een zwart pak, koffertje in z’n hand. Hij moet de trein nog halen. En hij loopt die jongen omver met dat tafeltje. Spullen vallen op de grond.
En die man kijkt een beetje achterom, zo van “wie heeft hem daar nu neergezet”, een beetje venijnig. Maar hij rent de trein in, want die moet hij halen. Op z’n koffertje een grote sticker “I love Jesus”. Eén van de predikanten die in die megakerken daar voorgaan.
En die jongen ligt daar. En dan komt er een andere man aanlopen. Een gewone man. Hij pakt de jongen beet, zet de tafel recht, plaatst de jongen erachter, raapt de spulletjes op die gevallen zijn. Pakt uit zijn zak 5 dollar en zegt: “Waarschijnlijk zijn er een paar spulletjes kwijt geraakt, maar hier heb je 5 dollar als compensatie.”
De man wil weer verder lopen. Maar voordat hij verder loopt zegt die jongen tegen die man: “Mag ik u wat vragen?” “Natuurlijk”, zegt die man. En die jongen vraagt: “Are you Jesus?”
Met dank aan Jij daar! Goes voor het delen
