De veelkleurig kerk

Door omstandigheden ben ik afgelopen week vrijwel dagelijks in de kerk geweest. In chronologische volgorde bezocht ik een rouwdienst, een reformatiebijeenkomst, een zendingsavond, een jongerenavond, een multiculturele doopdienst, een bijeenkomst voor de vervolgde kerk en een voorbereidingsdienst voor het Heilig Avondmaal. Het waren momenten van bezinning en bemoediging die qua vorm en inhoud op sommige punten behoorlijk van elkaar verschilden. De veelkleurigheid van het wereldwijde netwerk van stichting NET was deze week ook gewoon in Nederland om ons heen aanwezig!

In de ene kerk zongen we onder orgelbegeleiding op hele tonen vertrouwde psalmen uit 1773, terwijl tijdens een andere bijeenkomst hier zowel nieuwe instrumenten als nieuwe gezangen aan toegevoegd werden. Bij de ene bijeenkomst werd op een ernstige toon gesproken en geluisterd, terwijl op een ander kerkmoment in de afgelopen week de preek of toespraak vermengd werd met humoristische opmerkingen en een luidruchtige toehoorder vermanend toegesproken werd. De ene keer werd alles strak geleid door een vooropgezette liturgie, de andere keer werd provisorisch de agenda aan de veranderende omstandigheden aangepast. Enkele keren lazen we uit de beproefde Statenvertaling, terwijl op andere momenten Bijbelverzen uit een moderne vertaling via PowerPoint gepresenteerd werden. Bij de ene dienst werden Calvijn en andere kerkvaders geciteerd, terwijl in een ander kerkgebouw een afbeelding van Mozes met de koperen slang gebruikt werd om beeld en uitleg te geven. In de ene dienst werd de ware christen voorgesteld als een arme op genade hopende zondaar, terwijl de christen in de andere dienst blijmoedig op weg was naar de hemel…
 
Wat is waarheid, wat is overeenkomstig de Bijbel? Vanaf de eerste keer in mijn leven dat ik in het buitenland een andersoortige dienst bijwoonde, tot op de dag van vandaag blijft deze vraag in mijn gedachten terugkomen. Of met andere woorden: hoe ver kan, mag of moet je gaan als kerkelijke gemeente om het Evangelie van zonde en genade in 2012 aan christenen, onkerkelijken en randkerkelijken op een verstaanbare bijbelse wijze door te geven?
 
In het besef dat veel lezers van deze website uit hetzelfde warme nest (een van de bevindelijke reformatorische kerken) voortkomen als schrijver dezes, maar wellicht nog weinig te maken hebben gehad met de veelkleurigheid van de wereldwijde kerk, besluit ik graag met de volgende korte aanbevelingen: Veroordeel andere kerken en christenen nooit op basis van verschillen (1). Maar zoek naar herkenning en overeenkomsten in het leven met de Heere Jezus Christus als enige en volkomen Zaligmaker tegen onze zondige en zwarte achtergrond en verheug je daarin (2)! Indien nodig en mogelijk, wees een bescheiden en voorzichtig uitlegger zoals A’quila of Priscilla dat in Handelingen 18 mochten zijn (3). En tenslotte: beproef je eigen hart en leven zoals psalm 139 daarmee eindigt: En zie, of bij mij een schadelijke weg zij; en leid mij op de eeuwige weg!