Vraag
1. In veel gereformeerde kerken wordt vastgehouden aan de psalmberijming van 1773, een berijming die veel voor me betekent. De berijmde psalmen zijn niet geïnspireerd, toch is de berijming van 1773 voor veel mensen bijna ‘heilig’. De berijming van 1773 staat in sommige gevallen niet heel dicht bij de onberijmde tekst. Er komen woorden in voor die in de Bijbel niet terug zijn te vinden zodat het beter rijmt, etc. Er zijn modernere (maar ook oudere) berijmingen die dichter bij de onberijmde psalmen staan. Wat heeft ervoor gezorgd dat kerken (en mensen) deze berijming zo prettig vinden en er geen afscheid van is genomen de afgelopen 250 jaar?
2. De gereformeerde kerken houden over het algemeen vast aan de Statenvertaling omdat deze vertaling het meest nauwkeurig vertaald zou zijn. Veel woorden die in de Statenvertaling staan zijn ondertussen in het dagelijks taalgebruik in onbruik geraakt. Als deze vertaling (met hetzelfde vertaalprincipe) 200 jaar eerder (of later) zou zijn uitgekomen zou het taalgebruik nadrukkelijk anders zijn geweest.
Wat is de reden dat in de huidige Statenvertaling woorden als “des” niet veranderd zijn in “van de” en “mitsgaders” in “samen met”? Dan gaat het nog niet om wezenlijke veranderingen waar discussies over zijn (boosheid voor toorn, etc.) maar staat het taalgebruik wel veel meer bij het dagelijks taalgebruik.
Antwoord
Antwoorden op vraag 1 worden gegeven in deze artikelen:
- 'Psalmenimpasse'
- 'Weerklank in vergelijking met andere bundels'
- 'De Nieuwe Psalmberijming voltooid'
- 'Dromen van gezamenlijke nieuwe psalmberijming'
- 'Muziek bij de Psalmen'
- 'Andere psalmberijming invoeren'
Onder de tag 'Statenvertaling' vind je veel artikelen over je tweede vraag.
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
