Vraag
Ik zit op dit moment in een spanningsveld: mijn vriend, mijn ouders en God. Ik ben erg sportief en heb talent om hogerop te komen in het tennissen. Dan bestaat echter de kans dat je op zondag een wedstrijd moet spelen. Mijn vriend tennist op hoog niveau en hoopt binnen korte tijd topsport te gaan bedrijven. Ik ben opgevoed in de Ger. Gem. en mijn vriend is evangelisch. Er zitten veel verschillen tussen Ger. Gem. en evangelisch wat betreft de beleving van God en de omgang met Gods Woord. Momenteel voelt het als of ik heen en weer wordt geslingerd tussen Ger. Gem., mijn vriend en wat God zegt. Ook als het gaat om de sport. Topsport wordt in onze kerk zwaar afgekeurd. Maar als ik dan zie hoe christenen in de topsportwereld dat met zoveel overtuiging tot Gods eer doen, dan denk ik: God kan toch ook door middel van sport(werk) groot gemaakt worden? God geeft iedereen toch zo zijn talent om het te vermenigvuldigen en niet om het in de aarde te stoppen?
Het kan gebeuren dat je wel eens op zondag moet spelen. Vraagt God niet van ons om te alle plaatsen en momenten ons christen-zijn uit te stralen? De zondag is bedoeld voor verkwikking van het lichaam en het toebereiden van de ziel. Maar iedere dag behoort toch de inhoud van een zondag te hebben? Is het mogelijk om God te eren en je talent te ontplooien? Is het mogelijk om topsport te bedrijven en God alle dank toe kennen? Ik wil graag doen wat God wil maar krijg er geen duidelijk antwoord op wat wel of niet kan. Ik weet ook wel dat dit een heel persoonlijke worsteling is, maar misschien kunt u hierop een antwoord of richting geven.
Antwoord
Beste vraagster,
Je zit in een spanningsveld. Hoe komt dat? Heeft de Heere God jou hierin gebracht of breng jij jezelf hierin? Als ik jouw brief lees, dan voel ik dat er bij jou een verlangen is om topsport te gaan beoefenen. Toch voel je ergens in je hart dat het niet kan. Is de zondag gegeven om te gaan sporten? Heeft de Heere deze dag niet gegeven om te wijden aan Zijn dienst? Zeker mogen we ook genieten van de rust die we ontvangen. Maar dat is toch wat anders dan te gaan sporten in competitieverband. Sporten om hoog te scoren. Gaat het dan om je eigen eer of om Gods eer? Moet je op die manier je christen-zijn uitstralen? Zou het niet veeleer een ontheiliging van de zondag zijn om die dag door te brengen in de sportwereld? Zou je niet denken dat het aannemelijk maken van sport op zondag met een evangelische vlag een kwestie is van eigenwillige godsdienst?
Denk je eens in dat jij op het tennisveld verkeert, terwijl de gemeente samenkomt rondom het Woord van God. Daar wordt gebeden en gesmeekt om de werking van Gods Geest in het hart en jij doet je uiterste best om van een ander te winnen met tennissen. Kun je dat echt naast elkaar plaatsen op de dag van de Heere Jezus Christus? Is Christus daarvoor opgestaan om jou te laten tennissen op zondag? Heeft Hij geleden om jouw talent te ontwikkelen in de sportwereld? Is daar Zijn dierbaar bloed voor gestort?
Je luistert naar verhalen van sporters die zeggen te sporten tot Gods eer, maar dat is in strijd met Gods Woord. Zegt Christus Zelf niet: niet een ieder, die zegt: Heere, Heere, zal het Koninkrijk van God beërven, maar die doet de wil van Mijn Vader die in de hemelen is. (Matth.7:23).
Dus maatgevend is nooit wat iemand zegt, maar wat Gods Woord zegt. Wat staat er? De Zoon des mensen is een Heere ook van de sabbat (Mark.12:8). Als iemand zegt dat hij God liefheeft, dan richt zich die liefde ook op concrete zaken. Als iemand God liefheeft, dan zal Hij ook Gods Naam en Gods dag liefhebben. Let er maar op, dat zo gauw wij gaan redeneren dan wordt het moeilijk. Maar als je eenvoudig luistert naar Gods Woord, dan zal de Heere je leiden en heb je vrede in je hart. Nee zeggen tegen zondagssport zal je Gods liefde doen ondervinden. Zoek eerst het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid en alle andere dingen zullen je toegeworpen worden.(Matth.6:33) Als iemand oprecht de Heere wil dienen zullen er verleidingen komen. De satan zit niet stil en wil niet dat je alleen de Heere dient. Je mag best christen zijn van hem, maar s.v.p niet consequent in het houden van Gods geboden en het hoogachten van Christus werk en dag.
Inderdaad moet elke dag iets van de zondag hebben. Er mag geen tegenstelling zijn tussen de zondag en de andere dagen. Wel mag er iets van de heilige glans van Christus afstralen op de andere dagen van de week vanuit de zondagse erediensten. Dan zul je ook op de doordeweekse dagen je afvragen wat het betekent dat je lichaam een tempel is van de Heilige geest, waarin Hij wil wonen.
Je krijgt inderdaad geen duidelijk antwoord als je blijft luisteren wat deze en gene zeggen. Maar je krijgt een duidelijk antwoord als je luistert naar Gods Woord. En doe het biddend. Je staat op een kruising. Voor je hele verdere leven is het van grote beslissing van wat je nu gaat doen. Elke beslissing brengt ons dichter bij de Heere of verder van Hem af. Aan jou de keus.
Met hartelijke groet
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.K. Wallet
- Geboortedatum:17-06-1939
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Schoonrewoerd
- Status:Actief
Bijzonderheden:
emeritus
