Vraag
Handelingen 16: Geloof in de Heere Jezus Christus, en je zult zalig worden. Romeinen 10: Iedereen die de Naam van de Heere aan zal roepen, zal zalig worden. Wat houdt 'geloof' in? Waarom wordt er zo vaak veel gesproken over zonde- en ellendekennis en niet vaker opgeroepen tot “geloof en je zult zalig worden”, zonder dogma's en voorwaarden? Ik weet dat dit zwart-wit gesteld is, maar ik hoop dat mijn vraag overkomt zoals ik hem bedoel. Hebben 'evangelischen' waartegen nogal eens gewaarschuwd wordt in refokringen, het evangelie niet beter begrepen dan vaak lijkt?
Antwoord
Ik weet niet vanuit welke situatie jij spreekt, maar hoe dan ook: De oproep tot geloof en bekering moet voluit in de preding doorklinken. Dat een bijbelse zaak. Zo hebben de profeten en de apostelen en Christus Zelf gepredikt. Ook onze belijdenisgeschriften leggen daar getuigenis vanaf, met name de Dordtse Leerregels die zo breedvoerig op de verkiezing ingaan, spreken erover dat het evangelie verkondigd moet worden "aan allen en ieder zonder onderscheid met bevel van bekering en geloof". Dogma's staan dus deze oproep tot geloof niet in weg, (als het de juiste dogma's zijn!). Dogmatiek op zichzelf is geen lastige en dorre, droge zaak. Juist de leer van Gods Woord en de leer van de kerk is een lofzang op Gods genade. Iemand heeft gezegd: In het dogma sluimert de doxa (= lofprijzing).
Waarom zoveel nadruk op zonde- en ellendekennis? Omdat het wel een feit is dat voordat God de zonde vergeeft, Hij ook wil dat wij weten wat zonde is. Hij gaat met ons om als redelijke wezens. De genade wordt ons niet ingegoten tegen wil en dank, maar de Heere werkt op ons verstand en hart in en als Hij de schuld gaat wegnemen, zal Hij ons ook laten zien dat we schuldig zijn. Ik geloof dus van harte dat het nodig is dat wij onze zonden en ellende leren kennen. Tegelijk is ook waar dat zonde- en ellendekennis geen doel is opzichzelf, maar bedoelt ons uit te drijven naar Hem die ons uit onze verlorenheid kan en wil redden en die daartoe veel gewillger is dan wij ooit kunnen zijn. Juist ook bij gebrek aan zondekennis is er maar één weg, namelijk om ons tot de hoogste profeet Christus te wenden, opdat Hij door Zijn Woord en Geest ons leert wie wij zijn, en Zijn bloed ook nodig zullen hebben. Het evangelie is inderdaad onvoorwaardelijk.
Hebben evangelischen het beter begrepen dan wij? Het is moeilijk in het algemeen over anderen te spreken. Wel moet ik zeggen dat juist ook daar soms veel oppervlakkigheid is en genade kan dan zo vanzelfsprekend worden dat je denkt: Waar is de verwondering dat God het verlorene zoekt? En ook: Men lijkt het zondaar-zijn soms zomaar voorbij te zijn, terwijl de praktijk in het geloofsleven toch anders is. Wordt daar ook wel genoeg gezien dat geloof vanuit de mens onmogelijk is en dat God dat alleen werken kan? Dat zijn zomaar wat gedachten bij jouw vraag. Maar het is altijd goed om na te gaan of zij zelf de duidelijkheid van Gods kennen en of dat onder ons verkondigd wordt. De Heere geve ons allen om daadwerkelijk door het geloof tot Hem uit te gaan!
Ds. N. den Ouden
Dit artikel is beantwoord door
Ds. N. den Ouden
- Geboortedatum:25-10-1969
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Leerbroek
- Status:Inactief
