Verschillen tussen de evangelische en reformatorische leer

Ik zou graag willen weten wat nu precies de verschillen zijn tussen de evangelische leer en de reformatorische leer. Ik heb zelf namelijk vriendinnen die evangelisch zijn. Ik vind het vooral moeilijk om uit te leggen waarom ik in uitverkiezing geloof (wat zijn de argumenten daarvoor zijn op grond van de bijbel?). Ook vind ik het moeilijk om er mee om te gaan dat ze dus denken al een kind van God te zijn, terwijl ik eigenlijk weet dat ze het niet zijn (ik weet ik mag niet oordelen, maar uit hun levenshandel en -wandel blijkt niet dat ze God dienen, ze gaan bijv. naar gelegenheden waar ik niet zou durven komen). Hier zit ik al best lang mee en hun opvattingen 'irriteren' me soms steeds vaker!

Je vraagt wat nu precies dé verschillen zijn tussen de evangelische en reformatorische leer. Als ik daar wat over zeg, dan moet je wel bedenken dat DE evangelische leer niet bestaat. Om in ieder geval twee redenen niet. Want ook de evangelische beweging is behoorlijk divers en bovendien ligt de 'evangelische leer' nergens vast in belijdenissen, zoals wij die kennen in de Drie Formulieren van Enigheid (HC, NGB en DL). Weliswaar klinken vanuit de evangelische beweging in de achterliggende jaren wel enkele signalen waaruit blijkt dat er hier en daar wel de overtuiging gegroeid is dat ze het wel dringend nodig hebben: een theologische doordenking van de leer der zaligheid.

Inmiddels heb je hier wel een van de belangrijke verschillen tussen evangelische en reformatorischen. Laatstgenoemden hebben er altijd blijk van gegeven dat een bijbels christendom een leerstellig christendom is. Dat het christenleven dat niet gevoed wordt door de 'gezonde leer', het beeld gaat vertonen van een kwal (die heeft geen stevigheid, een geraamte ontbreekt). Dat laatste beeld ontleen ik aan Ryle. Helaas is de laatste jaren de invloed vanuit de evangelische beweging en de geest van de tijd (die immers ontkent dat er absolute waarheden bestaan) zo toegenomen binnen de reformatorische kerken dat ook daar een zeker verzet en een afkeer merkbaar is van de leer. Ook daar kan heel gemakkelijk de ervaring gaan heersen over de Schrift ( "ik voel, denk, zie..." is dan het einde van alle tegenspraak).

Verder noem ik heel kort enkele punten (als je meer wilt lezen: "Gereformeerd of Evangelisch?" door dr. P. de Vries is een heel helder boekje, en zelf heb ik er enkele hoofdstukjes aan gewijd in "Tegen de stroom in" ( blz. 72 t/m 89):

-meer nadruk op het voorbeeld (WWYD) dat Jezus gegeven heeft dan op de verzoening die Hij tot stand gebracht heeft. Daarom activisme en weinig beleven van de rechtvaardiging van de goddeloze.

-ervaring  (bijzondere ervaringen) die gaan heersen over de Schrift;

-hoewel sterk de nadruk gelegd wordt op het leven met God, wordt al gauw het stempel 'wettisch' gebruikt als het gaat om een leven bij Gods geboden. Verondersteld wordt dat de christen vrij is van de wet en nu door de Geest van het kindschap geleid wordt.

-Het grote gevaar dat meer de mens centraal staat dan God. In het kiezen voor Jezus ( in plaats van het spreken over de uitverkiezing), het centraal stellen van het geloof ( in plaats van het 'voorwerp' van het geloof: Christus) en een optimistische visie op de wedergeboren mens.

Wat jouw moeite betreft t.a.v. het spreken met je vriendin over de uitverkiezing: Waarom zou je niet gewoon enkele Bijbelgedeelten met haar bespreken? Denk bijv. aan Hand. 13: 48, Rom. 9:13-23,  Efeze 1:4-6. Duidelijk wordt gesproken over de "verordinering" in Hand. 13 (en daar wordt een werkwoord gebruikt dat staat in de voltooide tijd. Ik schrijf dat er even bij, omdat men wel wil spreken over de verkiezende God: God verkiest NU nog mensen, Hij verkiest ze NU als zij voor Hem kiezen... (Dat is totaal onBijbels en ten diepste krenkend voor God). In Ef. 1 gaat het over de eeuwige verkiezing: "voor de grondlegging de wereld". Verder kun je nog denken aan het "boek des levens des Lams" uit de Openbaring.

Tenslotte de spanning en irritatie die je ervaart doordat ze zeggen een kind van God te zijn en toch opvattingen te hebben waar je moeite mee hebt (het gaan naar uitgaansgelegenheden): Ik denk dat je vriendin als antwoord zal geven dat dat behoort tot de vrijheid van een christen. Dat je dat ziet als op gespannen voet met wat ze zo (gemakkelijk) zegt, is vrees ik juist. Hoewel veel gesproken wordt over heiliging, wordt al te gemakkelijk vergeten wat in Rom. 12:2 staat over "wereldgelijkvormigheid".
 
Bovendien is het doel van de uitverkiezing juist... een HEILIG leven: afgezonderd door God om voor God te leven. Een christen zal 'anders' zijn dan de wereld. En dat zit 'm niet alleen in de buitenkant, maar dat komt als het goed is van binnenuit. Tegelijkertijd zal een christen beseffen dat hij net zo slecht is als de wereld en juist daarom zal hij zich niet op 'glad ijs' willen wagen. Bang om te zondigen..., waren we dat maar altijd!

Overigens, niets is zo gemakkelijk als anderen beoordelen... (zo bedoel jij je vraag gelukkig niet, maar vraag jezelf wel af hoe je er zelf voor staat!). Dat waren een paar opmerkingen over je vraag.

Ds. M. J. Kater

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M.J. Kater

• Geboortedatum:
  18-12-1962
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Zeist
• Status:
  Inactief

7 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven