Vraag
Tijdens huisbezoek bij ons zei een ouderling dat de dominee alleen preekt voor Gods volk. Dus als ik dan naar de kerk ga en ik niet weet of ik bekeerd ben, wat doe ik er dan eigenlijk? Natuurlijk mag ik zoiets niet zeggen, dat is God verzoeken, maar dat is dan toch de consequentie? En klopt dat wel wat deze ouderling zegt? Spreekt de dominee alleen voor de uitverkorenen of voor alle mensen? En mag zo'n ouderling dat maar zo zeggen?
Antwoord
Beste vriend(in),
Het is schokkend om te lezen wat jouw ouderling zei. Ik ken je dominee niet. Laten we hopen dat die ouderling niet verwoord heeft wat jouw predikant denkt. Als een predikant alleen maar voor Gods volk preekt, dan heeft de Heere Jezus het schijnbaar fout gedaan! Maar dat kan toch waar zijn. Waarschijnlijk zouden dan ook de apostelen niet welkom zijn op jullie preekstoel want die preekten hoofdzakelijk in het begin tegen onbekeerde mensen. Later, toen gemeenten gesticht werden, werd de boodschap ook dieper of breder en zijn de brieven ook hoofdzakelijk aan Gods kinderen geschreven.
Laten we toch eenvoudig bij de Bijbelse boodschap blijven. Lees hoe het er staat. Wie kan het volhouden dat een predikant alleen voor Gods volk preekt als je de Heere Jezus' eerste preek (tekst) leest: "De tijd is vervuld, en het Koninkrijk Gods nabij gekomen: bekeert u, en gelooft het Evangelie" (Markus 1:15). Aan het eind van Zijn leven preekt de Heere Jezus met tranen over Zijn gezicht over een Jeruzalem dat Hem verwerpt (Lukas 19:41-44). Ik kan met deze tekst geen kant op als er beweerd wordt dat een predikant alleen voor Gods volk preekt. Wat doe je met een van de meest aangehaalde profetieën uit Jesaja 6 waarin de Heere voorspeldt wat er gebeuren zal met hen die de roepstem en uitnodiging van het Evangelie verwerpen (vergelijk Matt. 13:10-17; Joh. 12:37-41; Hand. 13:40-52. etc). Hoe kunnen die woorden verklaard worden als het Woord van Wet en Evangelie niet persoonlijk aan hen gepredikt is?
Zou de Heere Jezus echt alleen tegen Gods kinderen gepreekt hebben wanneer Hij die opmerkelijke woorden sprak: "Nog een kleinen tijd is het Licht bij ulieden: wandelt, terwijl gij het Licht hebt, opdat de duisternis u niet bevange. En die in de duisternis wandelt, weet niet, waar hij heengaat. Terwijl gij het Licht hebt, gelooft in het Licht opdat gij kinderen des Lichts moogt zijn. Deze dingen sprak Jezus: en
weggaande verborg Hij Zich van hen," Joh. 12:35-36.
Ik las die tekst juist vanochtend en het trof me met wat een klem Hij die woorden sprak. Johannes vervolgde met: "En hoewel Hij zovele tekenen voor hen gedaan had, nochtans geloofde zij in Hem niet." Verschrikkelijk voor die mensen die zo'n Licht dat voor hen geschenen heeft verwerpen omdat ze de duisternis liefhebben (Joh. 3:19). Kortom, mijn Bijbel onderschrijft zo'n uitspraak niet. Integendeel. Het Woord dringt mij om het zondaren, onbekeerde mensen, toe te roepen dat zij zich met God moeten verzoenen (2 Kor. 5).
Misschien, en ik hoop dat maar, dat er een ernstige communicatiestoornis in dat gesprek geweest is. Zou je ouderling bedoeld hebben dat de boodschap alleen door Gods volk zal worden ontvangen en beantwoord worden met bekering en geloof? Ik hoop dat hij dat bedoelde. Ik zou het toch nog even vragen. Als hij dat bedoelde, dan heeft hij gelijk. De natuurlijk, gevallen mens hoort Gods Woord niet en in die zin preekt een predikant tegen dovemans oren. Toch is dat onze roeping, want door de prediking van Gods rijke Woord (Wet en Evangelie) zal vervuld worden wat de Heere Jezus zei: "De ure komt, en nu is, wanneer de doden zullen horen de stem des Zoons Gods, en die ze gehoord hebben, zullen leven" (Joh. 5:25). Uiteindelijk zijn het Gods kinderen die door genade die roepstem mogen horen en beantwoorden.
Wat moet je doen? Ten eerste, vraag of de Heere je een oor wilt geven. Want stel dat je predikant inderdaad alleen maar denkt aan Gods kinderen als Hij preekt, dan kan de Heere dat toch nog gebruiken. Andersom kan dat ook. Een waarschuwend woord aan het adres van de onbekeerde kan ook rijke vruchten dragen in het leven van een bekeerde ziel. Ten tweede, luister veel naar Gods Woord zelf. God spreekt daar zeer zeker tot jouw persoonlijk. Hij roept, nodigt, pleit, waarschuwt, etc. op elk bladzijde van het Woord. Ten derde, bid veel voor je geestelijke leiders. Het is een moeilijke taak en er kan veel bezorgdheid leven in het hart van je ouderling en predikant. Er is wel degelijk een vervlakking en verwereldlijking in onze kerken. Er is veel nabijkomend werk waarin op zandige gronden gebouwd wordt. Soms brengt dat een krampachtigheid in het hart en een voorzichtigheid, want het Woord prediken is een verantwoordelijk werk. Ik zeg niet dat die "krampachtigheid" waarin het Woord niet vrij en blijmoedig wordt uitgedragen of wanneer men bang wordt om de nodiging van het evangelie luid en duidelijk te laten klinken, goed is. Maar als predikant kan ik die vrees wel begrijpen. Want we zenden zielen richting het gericht en de eeuwigheid. Toch moet die vrees niet ons dwingen om het evangelie krampachtig achter te houden waarin we niet het zaligmakend werk van God kunnen merken. Ten vierde, blijf in gesprek met je geestelijke leiders. Misschien heb je hen verkeerd begrepen of jij bent verkeerd begrepen. Helaas luisteren we vaak niet zo best.
Hartelijke groeten,
Ds. A. T. Vergunst
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.T. Vergunst
- Geboortedatum:22-09-1961
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Carterton (Nieuw-Zeeland)
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
