(...) We kunnen goed met elkaar omgaan, maar praten over geloofszaken wil ze nie...

Ik heb al twee jaar een relatie met een meisje. We kunnen goed met elkaar omgaan, maar praten over geloofszaken wil ze niet. Dit is ze niet gewend, is dan haar antwoord. Ze gaat wel iedere zondag twee keer naar de kerk. Ik vind dit erg moeilijk omdat ik bang ben dat ik in de toekomst hierdoor een eenzaam leven zal leiden. Hoe denkt u hierover en wat raadt u mij aan?

Als je werkelijk van haar houdt, dan moet je haar ook de tijd geven. En ook denk ik, dat je over geloof kunt praten, zonder één woord te zeggen. Dat heeft te maken met de manier waarop je met elkaar omgaat en met de indeling van jullie dag. Je zou kunnen beginnen om samen met haar hardop te bidden, waarbij jij je gevoelens, in haar aanwezigheid, voor de Heere uitspreekt. Geef haar voldoende ruimte om zichzelf te kunnen zijn en bid voor elkaar dat jullie ook in het geloof in het uiten van het geloof ook meer naar elkaar zullen toegroeien.

Een eenzaam leven leiden heeft naar mijn mening niet zo veel te maken met een zwijgende of pratende vrouw of vriendin, maar veel meer met jouw relatie met de Heere. En ook is angst, of bangheid een zeer slechts raadgever. Trouwens, Je mag de Heere wel danken, dat Hij een vriendin op je pad heeft geplaatst die iedere zondag nog twee keer naar de kerk gaat en onder het Woord komt!

Ik weet natuurlijk niet, hoe zij doordeweeks is en of zij dus slechts een zondagsgeloof heeft. Als dat zo is, dan moet je haar stilzwijgen niet accepteren, maar als het anders is, kun je misschien nog wel heel wat van haar zwijgen leren. De Heere schenke jou wijsheid, geduld en liefde!

Ds. J. hoekman

Dit artikel is beantwoord door

drs. J. Hoekman

• Geboortedatum:
  27-01-1962
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Urk
• Status:
  Actief

107 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven