Gospel- en opwekkingsliederen

Ik kan me niet voorstellen dat gospelliederen en opwekkingsliederen verkeerd zouden zijn. Jullie kijken naar de muziekstijl/-melodie eromheen, maar God luistert naar de tekst. De melodie is om het voor ons herkenbaar te maken. Bijvoorbeeld in de Oud Gereformeerde Gemeenten zingen ze zo traag dat je aan het eind van de zin al niet meer weet wat het eerste woord was. Is dat dan goed? Nee toch? En jullie moeten niet zeggen dat dit best meevalt, want mijn vriend zit in de Oud Ger. Gem., dus ik weet waar ik het over heb. Wat de toekomst brenge moge, mij geleidt des HEEREN hand. Mooi toch?

Als het gaat om het zingen dan wekt de Bijbel ons op om de Heere te loven met psalmen, lofzangen en geestelijke liederen. Kolossenzen 3:16. “Zingende de Heere met aangenaamheid in uw hart”, staat er nog bij in die Bijbeltekst. De Heere legt Zijn oor bij ons hárt en niet bij onze mond. En zuivere stem bij een ongelovig hart is de Heere een gruwel. Een mooi gospellied gezongen met een onbekeerd hart eveneens! Verstaat gij wat gij zingt? Als ik Psalm 116:1 zing: “God heb ik lief”, meen ik dat? Dat geldt evengoed voor een opwekkingslied als: “Mijn Jezus ik houd van U”, is dat dan ook echt zo in mijn hart?

De inhoud oftewel de tekst is van groot belang. Komen de woorden overheen met het getuigenis van de Heilige Schrift? Dat is de maatstaf: is het naar het Woord wat ik zing. Gaat het over de God van de Bijbel en de Christus der Schriften? Dan zal er in de liederen die ik zing iets klinken van mijn zonde, maar ook vooral van Gods grote genade. Klacht en jubel. Strijd en overwinning. Mijn verlorenheid en Gods verlossend handelen in Zijn Zoon Jezus Christus. Dat mag bezongen worden in allerlei toonaarden. Dat is een wonder. Genade Gods hoe loof ik u, voor redding onverdiend!

Gezangen en gospel en opwekkingsliederen hoeven zeker niet perse verkeerd te zijn, maar in de Psalmen zingen we God Zijn eigen Woord toe. Dat hoeft niet eerst getoetst te worden aan het Woord, want het ís Gods Woord. Zuiver als goud, zonder enige vermenging met menselijke dwaalleringen.
Voor lofzangen en geestelijke liederen geldt wel dat ze Bijbels getoetst moeten worden. Ik moet weten wat ik zing en dat wat ik zing ook naar Gods woord en tot Zijn eer is. In Engeland en Amerika heb ik in orthodoxe kerken zowel psalmen als prachtige hymns gezongen, die door en door Bijbels waren. Bovendien, als je de achtergrond van liederen onderzoekt, dan krijgen liederen nog meer diepte. Dat geldt van een gezang als: Vaste Rots van mijn behoud, en van Wat de toekomst brenge moge. Van liederen als: God enkel licht en Jezus die Mijn ziel bemint of Op het Godslam rust mijn ziele, Beveel gerust uw wegen. En vele, vele andere gezangen. 

Nu valt er over de melodie en het ritme en het tempo wel een en ander te zeggen. Dat is ook afhankelijk van persoonlijke smaak en van gemeentelijke gewoonten. Twee dingen moeten we goed onthouden:

1. De heiligheid is voor Gods huis tot sieraad en tot eer. Niet álle muzieksoorten en stijlen passen daarbij. Muziek kan je gemoedsgesteldheid en je gedrag beïnvloeden. Ieder muziekstijl heeft een bepaalde uitwerking. Ze wil in combinatie met de tekst vaak wat teweeg brengen bij de luisteraar/ zanger(es). Dit mag niet enkel emotie/gevoel zijn, maar vooral geloof en Gods lof vanwege Zijn grootheid en onverdiende goedheid.

2. Dat geldt ook de manier van zingen. Er is zoiets als waardigheid voor het huis van God. Hoewel ik geen precieze regelgeving op dit gebied wil toepassen, hoort het geheel wel te strekken tot de eer van God. Dat geldt voor alle gewijde liederen die ik zing, persoonlijk of in gemeenteverband. Het zingen met aandacht en ontzag is een wezenlijk iets.

Verder zou ik met klem willen zeggen dat een geestelijke gemeente een gemeente is waar gemeenteleden elkaar in liefde verdragen. Ook wat betreft het wat en hoe van het zingen. Laten we elkaar niet minachten of veroordelen als de één graag alleen psalmen zingt en de ander ook graag gezangen en opwekkingsliederen. Het sluipt er zo snel in dat we elkaar belachelijk gaan vinden, of ouderwets of super modern. Dat is beslist niet van Gods Geest. Al wat gij doet of zegt of zingt, doet het ter ere van God en al wat niet uit geloof is, is ten diepste zonde. Hoe mooi of meeslepend een psalm/lied ook kan zijn. Waar hart en mond vervuld is met zijn lof, daar wil God wonen. Geloven uit zich in het loven van de Heere.

En alle ware lofprijzing komt uit een oprecht hart. God ziet geen lofprijzing aan waar het hart in ontbreekt. Opwekkingsliederen kunnen heel mooi zijn, zeker als het Bijbels gehalte hoog is, maar waar ik boven alles naar uitzie is een echte opwekking. Dan hoor je zondaars snikken omdat ze hun verloren toestand voor God zien, daar hoor je ook verloste zondaars juichen over het heil door God ook voor hem/haar bereid. Wie verlost is van de hel en verzekerd van de hemel, gekocht door Jezus’ bloed en vervuld met de Geest,  o, die kan niets anders doen dan God grootmaken.

Ik hoop van harte dat de woorden van Psalm 66:8 je niet vreemd zullen zijn: Ik sloeg heilbegerig het oog naar boven. Ik riep de Heer ootmoedig aan. Ik mocht met mond én hárt Hem loven Hem die alleen mij bij kon staan.

Ds. M. M. van Campen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M. M. van Campen

• Geboortedatum:
  02-03-1965
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Rotterdam-Zuid
• Status:
  Inactief

66 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven