Vraag
Als je aan iemand denkt, en je denkt zover dat je met deze persoon geslachtsgemeenschap beleeft of dat heel graag wilt, dan doe je overspel. Is dit ook zo als je dit doet bij je vriend of vriendin waarmee je verkering hebt?
Antwoord
Beste vriend(in),
Je begint je vraag met een opmerking die juist is. Het tiende gebod zegt: Gij zult niet begeren de huisvrouw van uw naaste. Daarmee is eigenlijk tegelijkertijd al een antwoord gegeven op je vraag. Je mag niet verlangen naar de vrouw/man van een ander, dus wel naar je eigen vrouw/man.
Als je verkering hebt dan ontstaat en groeit het verlangen naar je vriend(in). Dat verlangen is een gave van God. Dat is iets moois. Jij verlangt naar die ene en hij/zij verlangt ook naar jou! Als je niet naar elkaar zou verlangen, is er iets mis. God heeft dit verlangen zelf in ons gewerkt. Hij zei helemaal aan het begin van onze geschiedenis al: “Het is niet goed dat de mens alleen is”. Het boek Prediker zegt (9:9) “Geniet van het leven met de vrouw die je liefhebt” en het boek Hooglied is in zijn letterlijke betekenis een liefdeslied tussen een bruid en haar bruidegom. In hoofdstuk 4 van dat boek vind je een beschrijving van het verlangen van de bruidegom naar zijn bruid. En hij heeft dan zeker ook oog voor haar lichaam. Zo zouden nog meer voorbeelden te noemen zijn.
De zonde komt pas als je aan dit verlangen zo gaat toegeven dat je voor het huwelijk reeds gemeenschap met elkaar hebt. Dat is niet de bedoeling, maar verder is het verlangen en het lichamelijk ontdekken van elkaar in de verkerings- en verlovingstijd een schitterend geschenk van God. Wees wel voorzichtig met dit geschenk. De lichamelijke ontdekking van elkaar voor het huwelijk is namelijk een glijdende schaal, waar je verstandig en beheerst mee om moet gaan. Wanneer je jezelf zomaar laat gaan, ben je als een racewagen met de remmen van een gewone auto. Je kunt al snel niet meer terug. Zelfbeheersing en zelfdiscipline zijn onmisbare ingrediënten voor een goede relatie. Als je meer wilt weten over dit onderwerp dan verwijs ik je naar christelijke schrijvers als o.a. Joyce Hugett en Walter Trobisch.
Naast de lichamelijke verkenning van elkaar groei je als het goed is ook emotioneel en geestelijk naar elkaar toe en ga je in die tijd de ander steeds beter kennen. Dit moet samen opgaan. Als je enkel gefocust bent op het lichaam van de ander is dat een te zwakke basis voor een duurzame relatie.
Hopelijk heb ik je zo een beetje geholpen. Wij zijn en blijven zondaren en dat valt heus niet mee (in tegendeel), tegelijkertijd moeten we de zonde niet gaan zoeken in Gods goede gaven en het verlangen daarnaar. Vroeger dachten veel christenen dat seksualiteit zonde was of een noodzakelijk kwaad ofzo. De Bijbel leert ons duidelijk dat dit een geweldig gave gave van God is. Lees ook 1 Tim. 4 :1-5 maar eens.
Met vriendelijke groet,
Michel van Heijningen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M. (Michel) van Heijningen
- Geboortedatum:08-06-1976
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Alblasserdam
- Status:Actief
Bijzonderheden:
