Kiezen voor ouders of vriendin

Naar aanleiding van het feit dat ik als man van richting de 40 een langere periode een relatie heb met een dame die een stuk jonger is, heb ik een vraag. Wij hebben een goede verstandhouding en we willen heel graag een goede man en vrouw zijn voor elkaar zijn in het huwelijk. Zelf ben ik erg welgesteld en mijn ouders ook, vanwege een goed lopend bedrijf. Mijn ouders zijn echter pertinent tegen ons huwelijk, wat een splijtzwam betekent in de samenwerking tussen werk en privé. Hun reden is helaas het uiterlijk van mijn vriendin. Mijn vriendin is erg stevig zodat ze zich moeizaam kan verplaatsen. Vanwege complexe lichamelijke klachten is dit niet makkelijk te verhelpen. Wij houden echt onvoorwaardelijk van elkaar en mijn vriendin is heel lief, zacht en erg betrokken en meelevend.

Waar mijn ouders heel kil en zakelijk, zonder invoelend vermogen communiceren, is mijn vriendin daarin een groot voorbeeld. Doordat mijn ouders soms heel kwetsend kunnen reageren rondom haar gewicht, biedt dit zakelijk -aangezien ik de potentiële opvolger van het bedrijf ben- geen wederzijds vertrouwen dat deze twee onderwerpen in de toekomst te combineren zijn. Dit is ook met mijn ouders besproken en zij geven aan liever hun bedrijf te verkopen dan dit aan mij over te doen met mijn vriendin als visitekaartje. Wat is wijs en bijbels?

Beste man en vrouw,

Aan het begin van de beantwoording van deze vraag, vat ik eerst samen waar het om gaat en schets ik het probleem: jullie hebben samen een relatie, waarbij de ouders van de man bezwaar hebben tegen deze relatie. Daarbij is de keuze zwart-wit: óf je bent de opvolger in het bedrijf en trouwt niet met je vriendin óf je trouwt met deze vriendin en het bedrijf wordt verkocht. En van daaruit is de vraag: wat is wijs en bijbels?

Eerlijk gezegd mis ik heel wat achtergrondinformatie. Zijn er bijvoorbeeld nog meer kinderen of ben je enig kind? Heb je een opleiding of studie gevolgd? Woon je nog thuis bij je ouders? Hoe heb je elkaar als vriend en vriendin leren kennen? Wat gebeurt er met het contact met vader en moeder als je de relatie doorzet? Vrezen jullie allebei de HEERE? Hoe en waar hebben jullie elkaar leren kennen? Is het werkelijke probleem alleen het lichaam(sgewicht) of zit er meer achter dan alleen het uiterlijke plaatje (voor het bedrijf)? Daarom kan ik nu alleen globaal een (Bijbels) antwoord geven.

Als het gaat over het huwelijk houdt de Bijbel ons voor “Daarom zal een mens vader en moeder verlaten en zal zijn vrouw aanhangen, en die twee zullen tot één vlees zijn?” Dat betekent dat een man op zoek gaat naar een vrouw voor een relatie en uiteindelijk naar een vrouw met wie hij kan trouwen. Ouders mogen daar op zichzelf genomen prima in sturen. Immers, ouders kennen hun kind(eren) het best. Bovendien: het Woord houdt ons voor geen juk aan te mogen gaan met de ongelovige. Het huwelijk is geen evangelisatieproject, maar een afspiegeling van Christus en Zijn bruid (Éfeze 5). 

Als dan de levenspartner gevonden is en het richting een huwelijk gaat, betekent dat een achterlaten van het ouderlijk huis. In dit geval is dat ingewikkeld, want het ouderlijk huis is vervlochten met het bedrijf. Jij moet het ouderlijk huis loslaten. Je ouders moeten hun kind loslaten. Dat botst hier. Bijbels is dat ouders hun kind loslaten. Bijbels is ook dat je je gaat hechten aan je vrouw. Het is aan jou welke keuze je maakt. Als je zeker weet dat de vrouw die nu je vriendin is je van God gegeven is, dan kies je voor haar en richt je je op een ander werkveld en op een in eerste instantie waarschijnlijk verstoorde relatie met je ouders. Is dat niet het geval én weet je zeker dat het je roeping is om het bedrijf van je ouders voort te zetten, dan zul je de relatie met je vriendin moeten verbreken.

Het valt me niet mee om met de beperkte hoeveelheid info een antwoord te fabriceren. Beter is het om je eigen predikant hierin te betrekken of je wijkouderling. Die kent de situatie veel beter en kan betere inschattingen maken. Dat is mijn feitelijke advies.
 
Ik wens je het licht en de leiding van de HEERE toe in de zoektocht. 

Ds. W. F. ’t Hart