Meisje neemt initiatief voor nader contact

Ik vind een jongen leuk en wilde dat graag aan hem vertellen door een brief te schrijven. Een ouderling vertelde mij dat een jongen dat zelf moet doen. In de Bijbel neemt de man eigenlijk altijd de vrouw aan, niet andersom. Anders lijkt het eigenlijk alsof je jezelf aanbiedt aan de jongen. Dat hoort niet, zei hij. Is dat zo? Mag ik geen brief schrijven waarin ik mijn gevoelens aan hem vertel?

Met vriendelijke groet, een tienermeid.

Beste tienermeid,

Dat is een duidelijk antwoord van die ouderling. Maar het kan toch niet zo zijn dat een meisje maar stil moet blijven zitten afwachten tot de prins op het witte paard langskomt? Nee. Als een meisje verliefd is op een jongen, mag ze dat echt wel laten merken. Voor een jongen is het best heel wat om naar een meisje toe te gaan en te zeggen dat hij verliefd is op haar. Het zijn erg tere gevoelens en niemand vindt het leuk om dan afgewezen te worden. Vroeger zeiden ze dan ook wel ‘Een blauwtje lopen’. En aan de andere kant wil je als meisje ook weer niet de naam krijgen dat je achter een jongen of zelfs jongens aanloopt. Als je al te erg laat blijken dat je verliefd bent, komt dat ook weer niet goed over bij een jongen. Het is dus een beetje koorddansen. Aan de ene kant niet te veel afstand houden en aan de andere kant ook er weer niet teveel bovenop zitten.

"Het kan toch niet zo zijn dat een meisje maar stil moet blijven zitten afwachten tot de prins op het witte paard langskomt?"

 

Dus als je als meisje verliefd bent op een jongen, mag je dat zeker laten merken. Hoe doe je dat dan? Door proberen in z’n buurt te komen, een praatje te maken, vriendelijk te lachen, hem net iets langer aan te kijken dan gebruikelijk. Hoe je dat dan precies doet, is vooral een kwestie van aanvoelen. Je hebt in je hersenen daar speciaal bepaalde hersencellen voor gekregen (de zogenoemde spiegelneuronen) om in zo’n situatie je zo op te stellen dat het niet ‘teveel’, maar ook niet ‘te weinig’ is.

Maar als dat niet lukt omdat je hem misschien maar af en toe ziet of omdat hij die signalen niet oppakt, dan zou je hem inderdaad ook een briefje of email kunnen schrijven. Daarin zou ik dan nog niet vertellen dat je verliefd bent op hem. Dat is dan meteen wel erg veel in één keer. Je zou kunnen schrijven dat je hem een aantal keren gezien hebt en dat je hem aardig vindt en dat je het leuk zou vinden om eens nader kennis te maken. Een kort briefje en verder niet teveel op je gevoelens ingaan, want je weet immers niet hoe dat bij hem ligt? Dan zijn er vervolgens drie mogelijkheden:

-Als je geen antwoord krijgt, weet je dat hij geen gevoelens voor jou heeft. Trouwens, ik zou het erg onbeleefd vinden als hij niet op je brief of mail zou reageren.

-Als hij antwoordt dat hij die gevoelens niet heeft, dan weet je ook waar je aan toe bent en kun je je eigen gevoelens naar hem toe gaan afbouwen.

-Als hij wel wat voor je voelt, kan hij vervolgens met een voorstel komen om bijvoorbeeld samen ergens wat te gaan drinken of zo, en kan hij dus zo vanaf dat moment het verdere initiatief nemen.

Wanneer het dan goed gaat en de gevoelens van verliefdheid zijn er over en weer, dan kan hij jou alsnog vragen voor verkering en kan hij jou later ook ten huwelijk vragen. Op zich denk ik dat het Bijbels is als een man een meisje vraagt voor verkering en weer later voor een huwelijk. Maar dat een vrouw in dit hele proces als het ware alleen maar zou moeten gaan zitten afwachten tot de jongen als eerste komt, is dus niet zo.

Veel succes, Alie Hoek-van Kooten