Man schendt afspraak over porno

Ik wist ervan dat mijn man met porno heeft geworsteld voor ons huwelijk. Dit is nooit een verslaving geweest, maar wel dat hij er soms een periode 'last' van had maar dat het ook hele tijden weg kon zijn. Nu hadden we afgesproken dat hij -mocht dit terugkomen- dit meteen tegen mij zou zeggen. Hierin vertrouwde ik hem 100 procent. Nu ben ik er pas achter gekomen dat hij dit al een jaar toch kijkt zonder dit tegen mij te zeggen.

Mijn vraag is of dit vaker gebeurt en wat hiervan de reden is. Ik heb hem dit uiteraard zelf gevraagd en zijn antwoord was toen dat hij dacht dat ik weg zou gaan mocht dit uitkomen. In mijn hoofd is dit een heel vage reden, omdat ik er al van af wist. Tegelijk zag ik ook angst en een soort complete wanhoop. Komt dit vaker voor dat mannen ondanks afspraken hier toch over liegen, met echt als reden dat ze denken verlaten worden? Heeft dit dan met ons huwelijk te maken of heeft dit anderen redenen? Hoe kan ik het vertrouwen echt weer terug krijgen? Er is al veel over porno geschreven en gevraagd maar dit is een vraag met een wat andere invalshoek...

Beste mevrouw,

Om direct met de deur in huis te vallen, ja het komt vaker voor dat men (incidenteel) blijft kijken ondanks afspraken. Helaas kan lust een haast een onweerstaanbare trigger zijn om toch weer te vervallen in herhaalgedrag.

Jullie hadden mijns inziens een goede afspraak dat bij opnieuw opkomend risico hij dat zou melden. Bij het toepassen ervan heeft dat als resultaat dat de druk van het geheim er af gaat en praten geeft lucht. Mooi dat u hem  weer 100 procent vertrouwde nadat u er samen over had gesproken ook ten aanzien hoe dan  te handelen. Bij dreigende overtreding is het moeilijker vertrouwen van de ander te beschamen dan bij blijvend wantrouwen er naar te  gaan handelen.

Nu weet ik niet hoe de afspraak is gemaakt. Als uw man ervaart dat hij weer trek naar porno heeft, of meldt als hij weer gekeken heeft?

U vraag wat de reden kan zijn van het verzwijgen. Dat kan velerlei zijn. Schaamte over het terugvallen in ongewenst gedrag, maar ook de angst voor consequenties als hij het zou melden wat u zag toen het uit kwam. Daarbij uiteraard de vraag of hij voldoende gemotiveerd is om het zelf als een probleem te zien die hij in dit geval met extra ondersteuning van u kan aanpakken.

De wanhoop verklaart mogelijk dat hij er mogelijk minder grip op heeft dan hij zou willen. Als dat het geval is, is er meer nodig dan de gemaakte afspraken. Belangrijk is dan dat hijzelf inzicht krijgt op uitlokkende factoren zoals zelfbeeld en zelfgevoel, het omgaan met stress en onlustgevoelens.

Of het met uw huwelijk te maken heeft of onderlinge seksualiteit  weet ik nu niet. Hoe open zijn jullie tegen elkaar ook ten aanzien van gevoelens en verlangens?

Uw verlangen is terecht dat u het vertrouwen onderling weer wil herwinnen. Dat betekent van beide kanten inzet en openheid, kwetsbaar durven zijn, ook als het moeilijk is. Misschien is extra hulp daarbij noodzakelijk als dat nodig is.

Daarbij het samen betrekken van uw Schepper in gesprek en (gezamenlijk) gebed. Ook met betrekking tot dit onderwerp bekrachtigt dit het drievoudig snoer van verbondenheid in het huwelijk.

Kees den Hamer,
Psychotherapeut/Seksuoloog