Spijt van openheid over problemen
C. M. Chr. Rots - de Weger | 1 reactie | 15-04-2025| 08:07
Vraag
In een ontzettend moeilijke periode van ons leven hebben we wat van onze problemen gedeeld met wat mensen die dicht bij ons staan (ook op advies). Liever wilde ik dit niet, maar we konden ook niet zo veel anders, want we liepen echt vast. Nu het gelukkig weer veel beter gaat, voel ik me heel kwetsbaar en ongemakkelijk/schaamte over die moeilijke periode. Alsof ons hele leven 'op straat' ligt en deze mensen alles over ons weten. Ook als ik deze mensen (bijna dagelijks) tegenkom word ik overvallen door dit schaamtegevoel. Ik weet ik me gewoon niet zo goed een houding te geven als ik in gesprek met ze ben. Ik wil heel graag van dit gevoel af en verder met mijn leven, maar dit beheerst me echt dagelijks. Wat moet ik doen?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Gedeelde smart is halve smart, zegt het spreekwoord, maar kennelijk hebt u die ervaring niet nu u zich kwetsbaar voelt tegenover degene(n) die u in vertrouwen hebt genomen. Tja, dat kan heel lastig zijn, maar de enige weg is toch om opnieuw het gesprek aan te gaan. Kennelijk is het contact niet verbroken, want u schrijft ook dat u elkaar (af en toe) spreekt. Wel, vertel dan dat u zich kwetsbaar voelt en vraag om discretie nu u bang bent dat uw hele leven op straat ligt en men alles van u weet. Vervolgens zult u er op moeten leren vertrouwen dat niet iedereen roddelt of kwaad spreekt. En bedenk er maar bij dat “héle leven” en “álles weten” vast niet het geval is. U hebt verteld waar u destijds mee zat en het is fijn dat het nu weer beter met u gaat. Wees blij met mensen om u heen die u in vertrouwen kúnt nemen, juist in een moeilijke periode. Het is toch ook iets om heel dànkbaar voor te zijn dat God mensen om ons heen geeft die lúisteren en meeleven, speciaal daar waar wij geen uitweg zien? Dus: vertel waar u mee zit en laat het verder los!
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wat jammer dat je je zo schaamt.
Ik vind het ijzersterk van je dat je kwetsbaarheden gedeeld hebt. Dat is iets om trots op te zijn, niet om je voor te schamen.
We zijn allemaal mens. Iedereen. We hebben allemaal onze imperfecties, we maken allemaal stomme fouten, we kwetsen allemaal soms anderen. Dat hebben we als mensen met elkaar gemeen.
Alle mensen (iedereen dus!) hebben goede en minder goede kanten. Als je alleen maar de succesverhalen van iemand kent, ken je dus maar een half mens. Wat heb je daar nu aan?!
Hoe kun je werkelijk contact hebben met maar een half mens? Dat is niet mogelijk.
Jij hebt jezelf laten zien, je hebt gedeeld wat niet iedereen kan of durft te delen en nu zijn er mensen die jou kennen.
Ik kan me voorstellen dat je je daar kwetsbaar in voelt, dat is de keerzijde van vriendschap en ik hoop dat die mensen inmiddels bewezen hebben dat ze betrouwbaar zijn, jou niet als 'zielig vogeltje' zien maar dat het juist jullie contact verdiept heeft.
Het lijkt me ook bemoedigend dat het nu weer beter gaat. Dat kan dus en het delen van je kwetsbaarheden heeft daar misschien wel bij geholpen.
Jij bent nu geholpen door mensen die dicht bij je staan en op een ander moment laten zij zich misschien weer door jou helpen.
Mocht je bang zijn voor roddels: ik denk zelf, als iemand tegen mij kwetsbaarheden van een ander vertelt: wat raar en ongepast dat je dit tegen me zegt. De roddelaar maakt zich belachelijk en niet degene over wie geroddeld wordt.
