God begrijpen

Er is veel veranderd in mijn leven. God wordt steeds belangrijker voor mij en dat is heel mooi. Natuurlijk is het op sommige momenten wel eens anders, maar ik mag weten dat ik een kind van God ben. Ik heb Zijn genade leren kennen en weet nu dat mijn zonden vergeven zijn. Mijn hart is gereinigd van alle zonden. Maar soms vind ik het zo moeilijk te begrijpen. Hoe kan God zo goed voor ons zijn? We keren Hem steeds weer de rug toe. Steeds weer struikelen en vallen we. Echt om gek van te worden! Wat moet God een groot geduld hebben. We hebben in het paradijs gekozen voor de satan. We wilden niets van God weten, maar Hij heeft vol gehouden en daarom ben ik nu Zijn kind. Het is soms echt heel moeilijk te begrijpen dat God zo is. Heeft Hij ons zo erg lief? Heeft Hij nooit eens genoeg van ons en onze zonden?

Beste vraagsteller,

Hartelijk dank voor deze vraag. Het is tegelijk meer dan een vraag, het is ook een belijdenis. Een belijdenis van zowel je eigen falen en tekortschieten, als van Gods trouw. Met dat laatste heb je in feite zelf het antwoord gegeven op de vraag die je stelt. Het is niet te begrijpen dat God in genade naar zondaren omziet, het is alleen maar te aanbidden!

Ik las dezer dagen de levensgeschiedenis van de engelse prediker uit de 18e eeuw John Newton. Voor zijn bekering was hij onder meer kapitein op een slavenschip. Hij heeft zich schuldig gemaakt aan alle mogelijke uitspattingen en zonden tegen alle geboden van Gods wet. Ik noem slechts dronkenschap, ontucht, mishandeling, nog afgedacht van de nog veel zwaardere zonden dat hij God niet vreesde, spotte met Gods heiligheid, Zijn woord en dag verachtte enz. Ondanks zijn goddeloze leven is hij meermalen op het nippertje aan de dood ontsnapt - later zag hij het als Gods bewarende hand. Hij had zonder meer het oordeel verdiend... en toch heeft God hem nog gespaard en verdragen.

Tot God hem de spiegel voorhield en hem de spiegel voorhield. Onder meer het lezen van “De navolging van Christus”  van Thomas á Kempis is het begin van zijn ommekeer geworden. John Newton werd later predikant en een vruchtbaar schrijver, die zich ondermeer zowel fel als bewogen heeft gekeerd tegen de slavenhandel. Hij was de geestelijke vader van William Wilberforce, die in het Britse parlement de afschaffing van de slavernij heeft bepleit Deze John Newton is de dichter van het bekende gezang “Amazing grace”. Verbazingwekkende genade!

Ik heb eigenlijk geen ander antwoord op je vraag dan dat antwoord dat jezelf al aanreikt: het is inderdaad verbazingwekkende genade. Ik wil eindigen met enkele coupletten van dit gedicht in vertaling over te nemen:

Genade, woord vol heerlijkheid
Van vrijspraak in ’t gericht.
Vond mij in mijn verlorenheid
En gaf mijn ogen licht.

Genade nam mij in de leer
En nam mijn angsten af.
Genade was het dat ik, Heer’
Aan U mijn jawoord gaf!

Ik ging mijn weg met veel gezwoeg
In doodsgevaar en strijd.
Genade was het die mij droeg -
En veilig huiswaarts leidt.

Als eens de wereld die God schiep
Een duister einde vindt,
Ben ik, die Hij bij name riep
Voor eeuwig thuis, als kind.

Ds. H. Korving

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Korving

• Geboortedatum:
  01-12-1954
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Urk
• Status:
  Actief

194 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven