Ongesteldheid gevolg van zondeval

Barensnood is rechtsreeks terug te leiden tot de zondeval. De pijn van ongesteldheid komt voort uit hetzelfde: samentrekkende baarmoeder. Hiermee wordt de baarmoeder voorbereid om (in de toekomst) vrucht te kunnen dragen. Kunnen wij hiermee stellen dat ook ongesteldheid rechtsreeks gevolg is van de zondeval?

Geachte vraagsteller,

Er zijn van die vragen waarbij ik me afvraag: wat wordt hiermee beoogd? Wat schiet je er mee op? In de Bijbel wordt soms de term “curieuselijk onderzoeken” gebruikt en daar lijkt ook (jo)uw vraag op. Het antwoord lijkt me overigens vrij eenvoudig: iedere vorm van ongemak is pas ontstaan na de zondeval.

Het samentrekken van de baarmoeder is ook functioneel en hoeft niet voor iedere vrouw pijnlijk te zijn: door de kramp perst de baarmoeder de inhoud naar buiten. Een zelfreinigend mechanisme. Net zoals de darmen alleen door samen te trekken (peristaltiek) in staat zijn om hun inhoud voort te stuwen en uiteindelijk via de stoelgang kwijt te raken op het toilet. Dat is een natuurlijk proces, dat voor de meeste mensen (gelukkig) niet erg belastend is. Wel ontlastend…

De vraag suggereert overigens dat menstruatie een voorbereiding is op een zwangerschap. Dat is niet zo: de menstruatie is doorgaans het gevolg van een niet tot stand gekomen zwangerschap (het afsterven van de niet-bevruchte eicel en de afstoting van het baarmoederslijmvlies dat zich aan het voorbereiden was op de innesteling van een bevruchte eicel).  Heel soms is het een prille miskraam in de vierde week. Maar nogmaals: de pijn van ongesteldheid is, net als (o.a.) alle vormen van pijn, het rechtstreekse gevolg van de zondeval.

Maandelijks een pijnlijke episode, een leed dat voor vele vrouwen toch wel een zware beproeving is. Een terugkerende herinnering aan de oorzaak van onze ellende. 

In de Bijbel wordt ook gesproken van beproevingen. Een beproeving is nooit aangenaam op zichzelf, maar als de uitwerking daarvan is dat daardoor de lijdzaamheid beoefend wordt met als gevolg levensheiliging (Jakobus 1), dan tuimel je niet van de ene ellende in de andere, maar gaat het van lijden tot heerlijkheid.

In de Bijbel lezen we van een bloedvloeiende vrouw ( Mattheüs 9; Markus 5; Lukas 8). Geen ‘gewone’ menstruatie, maar wel een kwaal die -zeker in die tijd- tot veel leed en sociale uitsluiting leidde (continue onrein). Het heeft twaalf jaren geduurd en veel geld gekost voordat ze eindelijk het initiatief nam om haar heil bij de Hemelse Heelmeester te zoeken. En Hij genas haar niet alleen van haar lichamelijke kwaal, Hij nam haar ook op in Zijn geestelijke familie: Hij noemde haar “dochter.” En zo genas Hij haar ook van haar zondekwaal en werd zij gered. Van lijden tot heerlijkheid.

Ik wil het lijden niet verheerlijken, begrijp me goed. Maar als het op deze manier mag uitwerken, mag je het toch met God eens worden. Een beroemde uitspraak van Augustinus om af te sluiten: “Geef mij kracht om te vermogen; geef wat Gij beveelt en beveel wat Gij wilt!”

Johan Boeijenga