Vraag
Aan dominee C. Harinck. Al een poosje vraag ik me af of er verschil is in uiting van berouw tussen het Oude en Nieuwe Testament. In het Oude Testament wordt er uitvoerig en bijna hartstochtelijk over geschreven, maar in het Nieuwe Testament bijna niet. Of zie ik wat over het hoofd? Komt het omdat in het Nieuwe Testament alles al verzoend is? Maar droefheid over de zonde blijft toch noodzakelijk? De evangelischen schermen hiermee: alles is volbracht, dus gewoon geloven en klaar... Paulus had het ook alleen over Christus en Dien gekruisigd. Ik vind dit best verwarrend.
Antwoord
Beste vraagsteller,
In het Oude Testament wordt het volk inderdaad steeds opgeroepen om met berouw terug te keren tot de dienst des Heeren. God heeft een verbond met het volk van Israël en in dit licht wordt hun dienen van andere goden als een ontrouw gezien. Daarvan moeten zij terugkeren, zich bekeren en wel met boetvaardigheid.
Maar in het Nieuwe Testament worden de mensen ook steeds opgeroepen tot boetvaardigheid. De boodschap is steeds: “Bekeert u en gelooft het Evangelie.” Bekeert u, is hier in het Grieks een woord dat “opnieuw denken” betekent. Bekering is anders gaan denken, namelijk over onze zonden en onszelf en dat moet leiden tot bekering. Denk ook aan de gelovigen in Korinthe. Zij werden door Paulus op hun zonden gewezen en zij toonden berouw. Zij werden bedroefd en wel naar God, met een droefheid die tot bekering leidt.
Boetvaardigheid is in het Oude- en Nieuwe Testament aanwezig.
Ds. C. Harinck
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C. Harinck
- Geboortedatum:09-04-1933
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Kapelle
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Bekijk ook:
