Moeite met belijdenis van vriend

Ik ben door een vriend uitgenodigd bij zijn belijdenisdienst volgende maand. Op zich natuurlijk prachtig; in het aanwezig zijn als hij z’n doopbeloften beaamt. Maar bij mij knaagt er iets. Hij heeft mij opgebiecht dat het van hem eigenlijk niet zo nodig hoeft, maar dat met name zijn ouders het wel fijn vinden. Vlak voor de belijdeniscatechisatie aanving, leerde hij z’n huidige vriendin kennen. Sinds die tijd is hij verschillende avonden per week aangeschoten of dronken. Zijn vriendin gebruikt regelmatig de morning afterpil, vertellen zij zonder enige schaamte. Wachten op het huwelijk vinden ze niet nodig.

Ik realiseer mij dat de kerk geen vergaarbak is van heiligen, maar dit gedrag kan ik niet rijmen met belijdenis doen en daarmee toegang krijgen tot het avondmaal. Aan de ene kant wordt mijn aanwezigheid verwacht en zal mijn afwezigheid voor vragen en irritatie zorgen, maar aan de andere kant voelt mijn aanwezigheid voor mij als verkeerd en zelfs onwaarachtig. Wat te doen?

Heel goed te begrijpen dat je moeite hebt met het belijdenis doen van je vriend. Inderdaad is zijn (en hun) levenswandel niet zoals het een goed christen betaamt. Zowel je aanwezigheid bij de belijdenisdienst als ook je afwezigheid moet je kunnen uitleggen.

Ik zou je aanraden om wel te gaan. Waarom? Niet om daarmee je instemming te betuigen met zijn belijdenis doen, maar wel om te horen welke preek hij meekrijgt bij het belijdenis doen. Daar kun je wellicht aan refereren als je in alle eerlijkheid het gesprek aangaat over zijn uitspreken van zijn ja-woord in de belijdenisdienst. Daar moet je natuurlijk wel met hem over spreken. Je mag daarin van je hart geen moordkuil maken. Als er een goede vriendschap is, kun je ook veel tegen elkaar zeggen. Bij niet gaan heb je meer uit te leggen dan bij wel gaan. Vandaar mijn advies om wel te gaan, maar dan wel in alle eerlijkheid het gesprek met hem, en ook met zijn vriendin, aan te gaan. Dat moet je niet van te voren doen, maar daarna. De verantwoordelijkheid voor zijn ja-woord ligt niet bij jou, maar bij hem. Het ontslaat je echter niet van de plicht om je bezwaren en gevoelens weer te geven. Dat vraagt ook om wijsheid en vrijmoedigheid. Laat God dat je ook moge geven.

Ds. R. W. van Mourik

Dit artikel is beantwoord door

Ds. R. W. van Mourik

• Geboortedatum:
  07-02-1958
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Alblasserdam
• Status:
  Actief

135 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven