Vraag
Hoewel ik eigenlijk aan het begin van het leven sta (19 jaar), twijfel ik of het mij ooit gaat gebeuren: huwelijk, kinderen krijgen en überhaupt een man vinden. Ik draag zelf al veel lasten mee. Ik heb eigenlijk genoeg aan mijzelf. Zou dit de weg van God zijn? Ze zeggen: op ieder potje past een dekseltje. Ten diepste zou ik natuurlijk willen trouwen en kinderen krijgen, dat is ook naar Gods Woord. Maar er zijn zat jongeren -misschien zoals ik- die dit nooit zal overkomen.
In de preken gaat het ook alleen maar over trouwen, kinderen etcetera. Is er ook aandacht voor hen die dat nooit mee gaan maken? Ja, zij die geen kinderen kunnen krijgen, die krijgen wel aandacht. Maar die zijn al getrouwd. Ik kom misschien een beetje boos over, maar dit leeft wel in mijn hart. Graag antwoord van iemand uit de Gereformeerde Gemeenten.
Antwoord
Beste vragenstelster,
Je hebt me heel open een vraag met je probleem voorgelegd. Je mag 19 jaar geworden zijn en je staat -zoals je zelf schrijft- aan het begin van het leven. Hoeveel jaar oud je mag worden, weet je niet. Laat de oproep uit Matthéüs 6 vers 33: "Maar zoekt eerst het Koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u toegeworpen worden", voorop mogen staan.
Het sluit echter niet uit dat je niet zou mogen nadenken over de toekomst. Dat doe je ook. Biddend en zoekend nadenken over je toekomst is -zeker als het een huwelijk betreft- onmisbaar. Je schrijft dat je op dit moment genoeg hebt aan jezelf. Dan is er geen ruimte voor een ander om het leven mee te gaan delen. Op voorhand kun je dan al zeggen dat dit nooit goed kan gaan. Een huwelijk aangaan houdt ten minste in dat er gedeeld moet worden, dat er gegeven moet worden. Je krijgt er ook wel iets voor terug, maar er wordt wel eens gezegd: het is meer geven dan nemen. Als je daar niet aan toe bent, zou ik zeggen: wacht ermee. Begin er (nog) niet aan. Bid of de Heere je de weg wil wijzen.
Als ik dan wat verder je vraag lees, dan vallen mij twee dingen op. In de eerste plaats haal je een uitspraak aan: op ieder potje past een dekseltje. Met andere woorden: er is altijd wel een geschikte man te vinden.
In de tweede plaats geef je aan dat je ten diepste wel wil trouwen en kinderen krijgen. Dat verlangen is ook naar Gods Woord. Er staat in het huwelijksformulier een tekst uit Genesis 2 (vers 24): "Daarom zal de mens zijn vader en moeder verlaten en zijn vrouw aankleven en zij zullen tot één vlees zijn." Dus het verlangen om tot een huwelijk te komen is helemaal bijbels. Dan mag het ook een gebed zijn of de Heere wegen wil openen om de juiste man te zoeken en te vinden. Er zijn voldoende mogelijkheden om jongeren te ontmoeten. Daarbij denk ik aan verenigingen en andere kerkelijke bijeenkomsten. Dat kun je zelf waarschijnlijk wel aanvullen.
Dan vervolg je je vraag met: Maar er zijn misschien jongeren, zoals ik, die nooit tot een huwelijk komen. Komt deze zin voort uit onzekerheid of uit het feit, dat je nog genoeg hebt aan jezelf?
In de Bijbel staat het voorbeeld van Paulus, die nooit getrouwd is geweest. Hij mocht zich dienstbaar maken in Gods koninkrijk. Hij schrijft wel dat het beter is om te trouwen, als je niet kunt leven zonder het huwelijk aan te gaan. In de Bijbel lezen we niet dat hij er onder gebukt is gegaan, dat hij niet getrouwd was.
In mijn pastoraat kom ik alleengaanden (singles) tegen, die er tevreden mee zijn dat ze niet getrouwd zijn. Er zijn er ook die er gebukt onder gaan. Beiden mogen in de prediking en in het pastoraat aandacht krijgen. Soms worden er bijeenkomsten georganiseerd voor alleengaanden.
Het is waar dat het huwelijk in onze tijd veel aandacht krijgt. Dat komt meestal vanwege de vele zorgen. Daarnaast worden de kinderloze echtparen genoemd. Wat mij betreft, mogen in preek, gebed en pastoraat ook de alleengaanden betrokken worden. Bedenk bij dit alles, dat elke levensomstandigheid, elke levensfase, elke leeftijd zijn eigen zorgen met zich meebrengt. Dat is voor ons allen een gevolg van het verlaten van de Heere. Toch heeft de Heere veel goedheid en goedertierenheid gelaten, zowel in als buiten het huwelijk.
Goed dat je biddend nadenkt over je toekomst. Er zullen wellicht ook mensen zijn die met je mee mogen denken en aan wie je je vragen kunt stellen. Je zult wel zelf moeten beslissen. Het is mooi dat je nog maar 19 jaar bent. Overhaaste stappen zijn helemaal niet nodig. Daar krijg je later alleen maar spijt van. Maar het is een voorrecht om de Heere te vragen je wijsheid te geven. Hij opent soms wegen, maar ook sluit Hij wegen toe. Als wegen gesloten worden, ga er dan niet in verder. Vraag maar met Datheen in Psalm 25 vers 2: "Heer’! wijs mij toch Uwe wegen, die Gij wilt dat ik zal gaan." Opdat je een gerust en stil leven mag leiden!
N. J. Teerds
Dit artikel is beantwoord door
N.J. Teerds
- Geboortedatum:24-09-1944
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Hendrik Ido Ambacht
- Status:Actief
Bijzonderheden:
ouderling; docent
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Je weet nooit wat de toekomst brengt en vanuit je bureaustoel is dat niet allemaal in te schatten. Best kans dat je keuzes opeens totaal anders uitpakken wanneer je een bezonnebrilde prodent-lach vanuit het portier van een intressant automerk ziet verschijnen ;-)
Onzeker Zijn en Zorgen Blokkeren een relatie met een partner !.
Maar je bent nog jong,hier kan je nog veel aan veranderen,hoop ik!
Ik raad je sterk aan,met een psycholoog,of maatschappelijk Werker.
Tot het Waarderen v jezelf te komen
.
Mannen houden niet van onzekerheid,
Of ze Christelijk,Christen,zijn of neutraal, ook je uiterlijk, niveau,vak.
Wat zijn de overeenkomsten.
Dit is een Harde Waarheid!
In Bijbel staat ook:en zij was Schoon vAan gezicht.,.
Sterkte, wijsheid,liefde,Geduld,wens ik je toe met gebed
H.griet Els
In Spreuken 31:30staat wel:
Bevalligheid is Bedrieglijk en Schoonheid Vergankelijk.Een Vrouw die de Heere Vreest die zal Geprezen Worden!
Maar dit Word Niett Vaak Onderwezen
Aan de Mannen, Sorry,dat ze een Godvrezende vrouw moeten zoeken.
Wel Christelijk,en liefst eigensoort kerk, sorry.
mensie,als de juiste persoon op je weg komt,gaat het vanzelf hoor.
al is het door bergen en dalen,of een vlak veld.....
goed komt het zeker
alles DV he
Het kan dus wel dat je op jonge leeftijd met deze vraag zit.
Ik was nog niet eens 18 jaar oud.
Ik weet niet wat je lasten zijn (laag zelfbeeld? of anders?) die jij meedraagt. En je hebt (daarom?) genoeg aan je zelf. Maar je ziet dat een huwelijk wel naar Gods Woord is. En je zou het zelf ook wel willen.
Het kan zomaar worden dat die lasten je verdere leven blijvend achtervolgen.
Ik zou je aanraden hulp te zoeken. Dat is in deze tijd gemakkelijker dan het in mijn tijd was.
Ik ben ondertussen met pensioen en ongetrouwd gebleven.
Zoek hulp, zoek christelijke hulp.
Veel sterkte toegewenst.
Vragenstelster; wat ik me afvraag is wil je eigenlijk wel trouwen? Je schrijft ten diepste dat je dat wilt maar dat verlangen zit dan wel diep en niet zozeer aan de oppervlakte. Als je het niet wilt is het nogal simpel. Gewoon niet doen dan.
Voor een huwelijk is liefde nodig. Dat kun je niet forceren dat overkomt je.
Als je echt op zoek bent is een christelijke datingsite ook een optie. Dat mag je ook biddend en zoekend doen.
Waar ik naar de kerk ga (PKN) hebben ze het in de preken niet altijd en doorgaans over trouwen en kinderen krijgen. Dat zou eentonig worden. De Bijbel waar een goede preek op gefundeerd moet zijn staat er ook niet bol van.
Paulus drukt het nogal al kras uit. Krasser dan N.J. Teerds aangeeft. Want Paulus zegt dat het beter is te trouwen dan van begeerte te branden in 1 Korinthiërs 7:9. Komt in mijn beleving obsessief over maar dat is misschien net hoe je er tegenaan kijkt.
Laat de wens/gedachte om te trouwen en kinderen te krijgen niet je hele leven bepalen!!
