Vraag
Ik heb een vraag aan ds. Schalkoort uit Lunteren. Soms gaan wij voor een doopdienst van familie in de Gereformeerde Gemeenten in Nederland, of op familiebezoek en dan vervolgens naar mee naar de GGiN en soms de Gereformeerde Gemeente in Barneveld. Wat mij opvalt -en wat ds. Van den brink ook zei in zijn lezing over het evangelie zonder kleine lettertjes- is dat de prediking in deze gemeenten vaak niet overeenstemt met wat de Bijbel zegt. Zalig worden moet via de wet of er zijn 'kleine lettertjes' als voorwaarden. Dan denk ik vaak: waar is mijn Jezus in de preek? Hem wordt te kort gedaan! Zoals dominee Roos in zijn vreselijke brochure over "De orde des heils" God te kort doet.
Zijn dit dan de wolven in schaapskleren waar de Heere Jezus voor waarschuwde? En mag je als christen wel naar dit soort kerken gaan? Na het bijwonen van deze diensten twijfel ik aan de welwillendheid Christus en de welmenendheid van het evangelie. Wat is u visie hier op? En hoe moeten we volgens de Bijbel hier mee om gaan?
Antwoord
Het eerste wat ik zou willen zeggen n.a.v. je vraag is dat we moeten oppassen dominees van de Ger. Gem. in Ned. te zien als een wolven in schaapskleren. De uitspraken die ds. Roos helaas doet over dominees en kerken die niet tot zijn denominatie horen zal hij zelf moeten verantwoorden tegenover de Heere. Aan de andere kant, de manier waarop ds. G. A. van den Brink reageert op de prediking in de Ger. Gem. (in Ned), de kring waar hij zelf uitkomt, neigt soms ook naar eenzijdigheden. Je kunt in een reactie op je kerkelijk verleden te ver doorslaan en ongenuanceerde uitspraken doen.
Bij het lezen van je vraag moest ik denken aan het volgende. In het RD magazine van 21 oktober 2023 stond een interview met Kees van Burg, ouderling in de Ger. Gem. in Ned. in Terneuzen. Daarin vertelt hij dat hij jarenlang geestelijk in duisternis heeft gewandeld. Hij leefde wel onder de waarheid en onderzocht die ook, maar geloven kon hij niet. Achteraf ziet hij dat alles als vijandschap en ongeloof. Door middel van een preek van ds. Mallan over de tekst: “Ga heen tot Jozef en doet wat hij u zegt” en door middel van een preek die hij hoorde in Amerika in een Free Presbyteriaan kerk, over de tekst: “De luiaard verbergt zijn hand in de boezem, hij is te moede (=onwillig), om die tot zijn mond te brengen” (Spreuken 26:15), zag van de Burg dat hij die luie man was die onwillig was om tot God te komen.
Ik noem dit omdat in bepaalde prediking teveel de nadruk gelegd wordt op de uitverkiezing waarbij de verkondiging is dat er een mogelijkheid is van zalig worden en je moet er maar veel om vragen of je er bij mag horen. Alsof zalig worden een lot is uit een loterij. Daardoor wordt het beeld geschilderd van een God die onwillig zou zijn om ons zalig te maken. Je gaat geloven: ik wil wel zalig worden, maar God wil het blijkbaar niet. Maar het is net andersom. Het is niet: ik kan niet, maar ik wil niet! De nadruk in de prediking ligt dan op onze doodsstaat en dat onze zaligheid afhangt van Gods verkiezing, en dat is waar, maar in de verkondiging wordt niet benadrukt dat de Heere ons welgemeend roept op grond van de verdiensten van de Heere Jezus Christus. De Bijbel leert dat het aanbod van Gods genade komt tot een ieder die geroepen wordt. De geroepenen zijn dus niet alleen de uitverkorenen. Als wij geroepen worden en we geven geen acht op Gods roepstem door ongehoorzaamheid, gaan we om eigen schuld voor eeuwig verloren.
Met het voorbeeld van de ouderling uit Terneuzen wil ik aangeven dat het ten diepste ons ongeloof en onwil zijn waardoor we de roepstem van de Heere weigeren te horen en te gehoorzamen. En verder is het opvallend in het interview met Van de Burg dat het een preek van ds. Mallan in Nederland, een preek van een student in een Free Presbyterian Church, kerkje in Amerika, door het lezen van een dagboek van Spurgeon en door een kerstpreek van ds. Weststrate (ook een Ger. Gem in Ned.-dominee), over “U is heden geboren”, dat alles bij elkaar het licht voor deze man opging en er een verandering is zijn leven kwam.
Ik wil maar zeggen de Heere kan allerlei middelen en verschillende dominees uit verschillende kerken gebruiken om ons te leiden tot het volle licht en te leren wie wij zijn in onze zonde van ongeloof en onwilligheid en wie Jezus Christus is als Zaligmaker die meer dan gewillig is om ieder die tot Hem komt het eeuwige leven te geven. En wie zo gewillig is gemaakt door de Heilige geest en tot Hem komt zal uiteindelijk niet anders kunnen doen dan roemen in Gods verkiezend welbehagen. Dan verstaan we wat Petrus bedoelt in 2 Petrus 1:10: “Daarom broeders benaarstig u te meer om uw roeping en verkiezing vast te maken wat dat doende zult gij nimmermeer struikelen.”
Samenvattend zeggen we dan dat het belangrijk is dat we bij een kerk horen waar de prediking niet eenzijdig is noch naar links of naar rechts. Dat daar verkondigd wordt de Ene Naam gegeven onder de hemel, wet en Evangelie, zonde en genade. Willen we alle kerkelijke verschillen die er nu zijn kunnen overbruggen, zullen we echt terug moeten naar de Bijbel zelf. Daarbij willen de belijdenisgeschriften een middel zijn om ons te helpen de Bijbel te verstaan.
Ook de geschriften van de Reformatoren zijn helder en evenwichtig. Niet voor niets heeft Kohlbrugge in zijn tijd vermaand om vast te houden aan de Heidelbergse catechismus. Wie dit geschrift bestudeert merkt dat het ons bewaart voor een eenzijdige verkondiging van het Evangelie. Het leert ons wat de enige troost is in leven en sterven.
Ds. A. J. Schalkoort
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.J. Schalkoort
- Geboortedatum:05-10-1948
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Lunteren
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus-predikant
