Kind wordt buitengesloten op school

Onze tiener voelt zich eenzaam op school. Wil ook niet meer naar school. Nu na de eerste paar dagen van het nieuwe schooljaar hebben de tranen alweer rijkelijk gevloeid. Het zijn allemaal groepjes in de klas waar onze tiener niet bij gevraagd wordt. Probeert wel er zelf bij te gaan staan/zitten, maar wordt als lucht gezien. Net als vorig schooljaar beïnvloedt dat ook de cijfers. Het doet ons veel verdriet je kind zo verdrietig te zien. Hoe kunnen wij als ouders hiermee omgaan en wat kunnen we voor tips geven?

Wat een ouderlijke zorgen hebt u in uw vraag aan de orde gesteld. Uw tiener voelt zich buitengesloten en wil daardoor niet meer naar school. Dat kost elke dag dan toch veel moeite om uw tiener naar school te krijgen. Het valt niet mee naar een omgeving te gaan, waar je genegeerd wordt. Geen enkele poging tot aansluiting lijkt te slagen.

Naar mijn mening is het niet alleen een probleem van uw tiener en van u als ouders. Het is ook het probleem van de school. Van de school mag verwacht worden dat ze er alles aan doen om een veilige omgeving voor álle kinderen te realiseren. Bij veel kinderen gaat dat vanzelf. Bij een aantal gaat dat niet vanzelf. Dat vereist extra inspanning en zorg om dat te bereiken.

Nu lees ik niet of u over het probleem van uw tiener al in contact met school geweest bent. Dat zou mogelijk zijn, maar het resultaat is dan dusdanig dat u de moed hebt opgegeven. 

Hebt u nog géén contact met de school opgenomen, dan is mijn advies: betrek de school er bij. Op de meeste scholen is deskundigheid aanwezig om aan zulke problemen/zorgen te werken. Mocht de school van uw tiener deze deskundigheid missen, dan kan die ingekocht worden. Op die manier draagt de school de zorg van uw tiener en u mee en men onderzoekt wat in deze situatie gedaan kan worden. 

Het kan zijn, dat u op school vastgelopen bent. ‘Klagen’ helpt niet. Er verandert niets aan de situatie. Blijf dan toch in contact met de school en laat (wéér) weten dat uw zoon of dochter zich nog steeds niet geaccepteerd voelt/weet en dat het probleem dus niet is opgelost.

U vraagt of er tips zijn. Mijn belangrijkste tip is, dat u op zoek gaat naar een hulpverlener voor uw tiener. Dat kan via uw  huisarts. Dan wordt zijn of haar probleem en uw zorgen van verschillende kanten bekeken. U krijgt dan van de hulpverlener concrete tips en handreikingen die bij uw situatie passen. Ik zou daar niet lang mee wachten, maar zo snel mogelijk actie ondernemen. Het je niet geaccepteerd weten moet direct worden aangepakt en  opgelost. Anders leidt het tot verdrietige herinneringen -trauma’s zelfs, die soms een leven lang meegaan.

Als laatste nog twee opmerkingen:

-Buitengesloten voelen is een breed maatschappelijk probleem. Wanneer je deze woorden op internet opzoekt, blijkt het heel herkenbaar te zijn. U vindt daarbij ook veel tips. Contact houden met de school en zoeken naar hulp zijn naar mijn mening goede wegen om de zorgen te verminderen.

-Bij dit alles mag het gebed om Gods hulp met en voor uw tiener niet ontbreken. En als het dan eens meegevallen is, mag de Heere ook gedankt worden. Ook voor uw zorgen en de zorgen van uw tiener geldt: bid en werk.

N. J. Teerds

Dit artikel is beantwoord door

N.J. Teerds

• Geboortedatum:
  24-09-1944
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Hendrik Ido Ambacht
• Status:
  Actief

49 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven