Ellendig mens, maar verlost

Beste dominee Van den Brink. Ik dank God dat u altijd zulke duidelijke uitleg geeft met betrekking tot de inhoud van de Bijbel. Staat er ergens in de Bijbel dat God het fijn vindt als wij steeds praten over hoezeer wij zondaar zijn voor God? Ik ervaar dat veel reformatorische mensen het steeds over zichzelf hebben en hoezeer zij schuldig staan tegenover God. Dit gaat gepaard met veel dramatische teksten en zinnen. Hierdoor heb ik het idee dat zij de aandacht op zichzelf vestigen en niet meer op God.

Ik ervaar ook de gehele dag een strijd met mijn zondige aard, alleen belijd ik deze zonden tegenover God en vanbinnen. Ik bedoel hier niet mee, dat ik het goed doe. Alleen twijfel ik hierdoor of ik het wel juist geloof? Zeker omdat er tijdens het huisbezoek gebeden werd door een van de ouderlingen of de Heilige Geest toegepast mocht worden aan mijn hart, nadat ik daarvoor juist mijn geloof had beleden. Blijkbaar stond ik nog te weinig schuldig tegenover God. Maar wil God juist dat we dit zo openlijk belijden en in de taal van de Bijbel spreken? Of vestigt dat meer de aandacht op ons, dan dat we God daarmee de eer geven?

Beste vragensteller,

Dank voor je mail. Je vraag gaat over een moeilijk punt: hoe uitgesproken en expliciet moeten we zijn richting anderen over wat er in ons hart leeft? Stel dat ik in diepe rouw ben, maar aan andere mensen alleen maar vertel over wat ik nog wel mooi vind, handel ik goed? Op zijn minst is het erg eenzijdig. Stel dat ik bang ben dat ik een ernstige ziekte heb maar ik duw die gedachten weg, ben ik dan eerlijk naar mijzelf en anderen? Het lijkt mij van niet. Stel dat ik van binnen ervaar dat ik een zondaar ben, maar ik zwijg daarover omdat ik vind dat ik alleen maar God moet prijzen, ben ik dan juist bezig? Het gevaar is aanwezig dat het nogal dubbelhartig wordt. En ook wel oppervlakkig: hoeveel heeft het om het lijf om halleluja te roepen als je innerlijk verscheurd wordt door schuldbesef of berouw?

De andere kant is dat mensen vooral praten over wat er fout gaat, wat er mis in, waarin ze zondig zijn – zonder eveneens te spreken over vergeving, genade, redding. Dan wordt spreken over zonde een klaagzang, een treurlied, een somber pessimistisch verhaal. Alsof Gods genade de zonde niet zou kunnen overwinnen!

Ikzelf probeer als volgt een weg te vinden tussen beide polen. Ik weet dat Gods vergeving het duidelijkst schittert tegen de achtergrond van onze zondigheid. Het is eerlijk en realistisch als ik mijzelf als zondaar blijf zien en dat ook benoem. Ik hoef niet in details te treden tegenover anderen, maar mensen mogen best merken dat ik mijn eigen zondigheid erken en dat dit mijn levenshouding stempelt. 

In de omgang met anderen geldt dat zij mij er niet van hoeven te overtuigen dat zij zichzelf echt heel zondig vinden. Ik ben geen keurmeester of rechercheur. Ik hoop en vertrouw dat Gods Geest ook in hun hart werkt zoals Hij bij mij werkt. Dat zij eerlijk en realistisch zijn en de wijsheid vinden om met twee woorden te spreken: zowel zondaar, als gerechtvaardigd. Zowel verloren, als behouden. Zowel vlees, als geest. Ellendig mens, maar verlost. 

Kortom: spreek realistisch over jezelf als een zondaar, maar getuig dat je vergeving hebt ontvangen. Spreek terughoudend over jezelf, waarbij je niet afhankelijk bent van de mening van anderen. Spreek eerlijk over jezelf met God, want Hij is degene voor wie je niet verbergen kunt en hoeft dat je een zondaar bent.

Met hartelijke groet,
Ds. G. A. van den Brink

Naschrift redactie: Om gezondheidsredenen moet ds. Van den Brink de frequentie van het beantwoorden van vragen voorlopig terugbrengen tot één per maand. Bij het huidige aantal vragen dat aan hem gesteld wordt betekent dit dat de wachttijd kan oplopen tot enkele jaren. Wie dat geduld kan opbrengen, mag vragen aan hem blijven stellen. 

Dit artikel is beantwoord door

Ds. G.A. van den Brink

• Geboortedatum:
  05-01-1974
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Apeldoorn
• Status:
  Actief

242 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven