Geen liefde in mijn gemeente

Mijn vraag gaat over het reilen en zeilen in de Gereformeerde Gemeenten. Ik ben een jong meisje van 16 jaar. Ik denk best wel veel na over de wereld waarin we leven en ook over de gemeente waar God mij geplaatst heeft. Dit gaat om een behoorlijk behoudende Ger. Gem.

Nu gaat mijn vraag over de prediking in onze kerk. In het verleden zijn er preken geweest waar tegen bepaalde personen werd gepreekt, mensen werden veroordeeld en gekleineerd. Dit vond ik zo kwalijk dat ik het toch niet kan laten hier een vraag over te stellen. Waarom gebeuren deze dingen? Jezus was zo anders. Hij gaf om zondaren en at met hen! Hij stierf aan het kruis voor zondaren.

Dit zeggende denk ik ook dat ik niet lang in deze gemeente kan blijven. Liefde is er niet; geen liefde voor de naaste en geen liefde naar andere christenen in ander kerkgenootschappen. Zou me een eerlijk antwoord kunnen geven?

Beste jongere,

Het is goed dat je veel nadenkt over de wereld waarin jij leeft en over de gemeente waarin God jou een plaats gaf, een behoorlijk behoudende Gereformeerde Gemeente. Ik ken deze gemeente niet en  ken jou niet, het mooiste zou het echter zijn wanneer we samen zouden kunnen doorpraten over al je zorgen en vragen over je thuisgemeente. Dikwijls zijn gesprekken hierover bevredigender en meer toegespitst op je vragen dan een antwoord per mail. Toch ga ik een poging wagen om een eerlijk antwoord te geven. 

Je vraag gaat in de eerste plaats over de prediking in jullie kerk. In het verleden zijn er preken geweest waar tegen bepaalde personen werd gepreekt, mensen werden veroordeeld en gekleineerd. Hierover wil ik kort en duidelijk zijn. Preken tegen bepaalde personen of mensen veroordelen en kleineren is onbijbels. En dan bedoel ik niet dat zonden en zorgen niet genoemd mogen worden in de preek, we zijn immers allemaal zondaren en we hebben allemaal de Heere Jezus nodig als onze Zaligmaker en Verlosser. Ik bedoel met dat onbijbelse, dat een preek niet zo herkenbaar en persoonlijk gericht mag zijn dat je bepaalde mensen in de kerk er mee kan aanwijzen. Daar is de preekstoel niet voor bedoeld. Deze dingen mogen niet gebeuren. En dan kom ik tegelijk bij je opmerking: Jezus was zo anders.

Precies, Jezus is zo totaal anders. De Heere Jezus zal nooit een zonde goedkeuren of door de vingers zien, maar wel zondaren tot Zich trekken. Ik denk aan de geschiedenis van de overspelige vrouw uit Johannes 8. Een vrouw die op heterdaad betrapt was en door de schriftgeleerden en farizeeën bij Jezus werd gebracht. En dan zegt Jezus, na de ingebrachte beschuldiging: Wie van u zonder zonde is,  laat die als eerste de steen op haar werpen (vers 7). Zie je haar beschuldigers afdruipen? In hun geweten overtuigd, gingen ze weg, de een na de ander. En dan blijft Jezus alleen met deze vrouw over. Hoor je Hem, zo vriendelijk en uitnodigend: Vrouw, waar zijn uw beschuldigers? Heeft niemand u veroordeeld (vers 10)? En zij zei: Niemand, Heere! Onbegrijpelijk, maar zo ontroerend liefdevol en eerlijk zegt Jezus: Dan veroordeel Ik u ook niet; ga heen en zondig niet meer (vers 11). Hij wijst de zonde af, maar omhelst de zondaar. 

Jezus kwam niet als wereldlijk rechter om zondaren te vonnissen en te veroordelen, maar als Heiland om zondaren te redden en te overtuigen dat ze met hun zonde(n) tot Hem zouden gaan. Jij zegt het zo in je vraag: Hij gaf om zondaren en at met hen!

En dan kom ik bij je conclusie, die vind ik best heftig.  Je schrijft: dit zeggende denk ik ook dat ik niet lang in deze gemeente kan blijven. Liefde is er niet; geen liefde voor de naaste en geen liefde naar andere christenen in andere kerkgenootschappen. Ook hierop wil je een eerlijk antwoord. 

Om te beginnen, zet geen overhaaste stappen. Je bent 16 jaar en gun jezelf de tijd om, biddend, tot een weloverwogen besluit te komen met betrekking tot het dooplid zijn in jullie gemeente. Ik kan alleen adviseren, neem geen definitief besluit voor je 18e jaar. Misschien krijg je wel een relatie en dan kun je samen, ook biddend, tot een besluit komen. 

Verder zou ik je willen wijzen op je ouders. Ik weet niet of die van je gedachten over jullie gemeente weten. Maar neem ze in vertrouwen en praat er samen in alle openheid over. Voer dat gesprek in liefde en met verdriet dat je de gemeente ervaart zoals je zegt. Geef ruimte aan je ouders om tegengas te geven, maar ook om vanuit hun visie jouw gedachten te willen corrigeren. Word nooit boos. 

Neem nu een vast besluit om, de komende tijd, als dooplid trouw met je gemeente mee te leven, in kerkgang en catechisatie en blijf in gesprek met je ouders. Al ervaar je geen liefde in de gemeente, heb zelf lief. Liefde overwint de akelige gedachten die zich aan jou opdringen over de gemeente. Dat betekent niet dat je daarover niet je eigen Bijbelse mening  mag hebben, maar dan durf je jouw eigen mening ondergeschikt te maken aan het gebod van de liefde. God liefhebben boven alles en de naaste als jezelf.

Tenslotte, als je in de loop van de komende tijd, tot je 18e jaar, tot het weloverwogen besluit komt om weg te gaan uit je gemeente, ga dan nog een keer in gesprek met je wijkouderling/kerkenraad en neem op een eerlijke wijze afscheid van elkaar.

Je bent nog zo jong, ik staar je na en roep je toe: Zoek Jezus veel, zoek Jezus vroeg, wie Jezus heeft, die heeft genoeg. De Heere Jezus kennen en Hem volgen is pas echt en helemaal leven. Dat gun ik jou, een leven lang. Hoelang? Totdat Hij komt!

Hartelijke groet,
C. A. Hoekman

Dit artikel is beantwoord door

C.A. Hoekman

• Geboortedatum:
  23-09-1943
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Kapelle
• Status:
  Actief

103 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven