Vraag
Ik (meisje 16 jaar, Ger. Gem.) heb tijden gehad dat ik God kwijt was en ik in elke preek en overal in de Bijbel als schuldige werd aangewezen. Nu loop ik met een zwijgende God over de wereld. Ik ben boos op Hem en daardoor doe ik opzettelijk zonden, vooral tegen het zevende gebod. Wat moet ik doen? Is er ooit nog vergeving?
Antwoord
Beste vraagstelster,
Wat een ingrijpende vraag. Ik ga je vraag wat herformuleren om te iets nader te omschrijven wat je ervaart. Ik loop dan natuurlijk het gevaar dat ik de plank totaal mis sla, dan moet je maar reageren dat ik het totaal verkeerd begrepen heb.
Je hebt de ervaring in een periode van je leven dat je God kwijt was. Sterker nog: telkens als je met Zijn Woord in aanraking kwam was het alsof jij als schuldige werd aangewezen. Je kreeg als het ware de schuldbrief thuis: Gij zijt des doods schuldig.
Wat een benauwende ervaring is dat! En erger nog: God zweeg. Als je bad, kwamen je woorden niet verder dan het plafond en de muren van je bidvertrek waren ondoordringbaar. Je snapte het niet meer: Je zocht de Heere, maar Hij liet zich niet vinden. Als reactie werd je wrevelig, boos op God en je werd nog meer vatbaar voor de zonde, met name de zonde tegen het zevende gebod brengt je in verleiding. Je realiseert je dat het doen van zonden je zeker niet dichter bij God brengt en je vraagt je nu af hoe het verder moet. Is een zondaar zoals jij nog te redden? Is er voor jou ooit nog vergeving mogelijk?
Om met dat laatste te beginnen. Ik heb goed nieuws voor je! Ja er is vergeving mogelijk! Hoe weet ik dat? Uit Gods Woord. Zou Hij die ons opdraagt zeventig maal zevenmaal (Matt. 18:22) te vergeven, Zich dat Zelf niet in de praktijk brengen? Hij maakt Zichzelf bekend als de God die menigvuldiglijk (herhaald, steeds weer) vergeeft (Jes. 55:7). Je moet natuurlijk niet doorgaan met bewust de zonde op te zoeken, dat staat ook in die tekst: de goddeloze verlate zijn weg! Er is genade te verkrijgen voor de grootste van de zondaren. En laat je niet door de duivel wijsmaken dat dat allemaal wel waar is, maar dat dat voor jou niet zou gelden omdat jouw zonden te groot zouden zijn.
Maar wat gaat er verder mis? Het liefste zou ik nu naast je zitten en je in de ogen kijken, want eigenlijk vind ik dat dit soort vragen veel beter in een persoonlijk gesprek beantwoord kunnen worden. Daarom het dringende advies: zoek je predikant, ouderling of een ervaren kind van God op om deze vragen met hem of haar te bespreken. Dat kan je zo helpen!
Maar goed, ik wil me er hier niet vanaf maken. Ik heb het sterke vermoeden dat je God ten diepste zoekt in jezelf, in je eigen gevoel, in je waarneming. Toen ik ongeveer zo oud was als jij deed ik dat ook. Ik kan uit ervaring spreken: de god, die je zo zoekt, zwijgt en zal blijven zwijgen.
Je bent boos op God. Maar heb je een gegronde reden voor die boosheid? Doet Hij niet wat jij wilt dat Hij in jouw ogen zou moeten doen? Maar is het niet veel meer zo, dat jij niet doet wat Hij van je vraagt? Mijn zoon, mijn dochter: geef Mij uw hart? Zijn het juist niet jouw zonden, die scheiding maken tussen God en je ziel? Je schuld is je wel aangewezen, maar ten diepste heb je die schuld (nog) niet aanvaard. Let eens op mensen uit de Bijbel die hun schuld aangewezen kregen. Ik noem twee voorbeelden.
De Samaritaanse vrouw, bijvoorbeeld. Toen de Heere Jezus haar zonden had blootgelegd, ging ze naar haar stadgenoten: Komt, ziet de Mens, Die mij gezegd heeft alles wat ik gedaan heb; is Deze niet de Christus? (Joh 4:29). Ze erkent haar schuld en tegelijkertijd erkent ze Jezus als de Christus, de van God beloofde Messias.
Of de moordenaar aan het kruis. Aanvankelijk bespotte hij met zijn medegekruisigde lotgenoot Jezus. (Matt. 27:44). Maar een van de moordenaars kwam tot inzicht dat hij de straf terecht ontving. Hij bestraft zijn medemoordenaar en belijdt: Wij toch rechtvaardiglijk, want wij ontvangen straf, waardig hetgeen wij gedaan hebben; maar Deze heeft niets onbehoorlijks gedaan (Joh 23:41). En meteen daarna bidt Hij Jezus om behouden te mogen worden (vs 42).
Dus: erken dat God recht is in al Zijn weg en werk. Wij zijn God afgevallen en het zou rechtvaardig zijn als Hij eeuwig op ons zou toornen. Maar zo is Hij niet en zo doet Hij niet. Lees maar eens, Hoe Hij zich bekend maakt aan Zijn volk in Jesaja 54:7-9.
Hoe is dat nu mogelijk? Dat God juist wel naar zondaars zoals jij en ik wil omzien? Dat is mogelijk voor zondaars die Jezus hebben leren kennen (en erkennen!) als Zaligmaker. De sleutel om de Heere werkelijk te vinden is gelegen in wat de Heere Jezus Zelf heeft gezegd: Niemand komt tot de Vader, dan door Mij (Joh. 14:6). Leg je zonden maar voor de Heere Jezus neer en erken Hem als de enige Zaligmaker. Bij Hem en bij Hem alleen is redding te vinden. Hij zal je zonden wegdragen zover als het oosten verwijderd is van het westen.
En als je zo tot God komt (schuilend achter Jezus) zal Hij spreken. Zijn Woord zal voor je open vallen. Door Jezus tot God gaan. Dat is het wezenlijke antwoord op jouw vraag.
Gode bevolen!
J. P. van den Brink
Dit artikel is beantwoord door
J.P. van den Brink
- Geboortedatum:10-06-1960
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Eindhoven
- Status:Inactief
