Vraag
Mijn vriend en ik hebben trouwplannen. Superleuk om bezig te zijn met alle voorbereidingen. Echter, zie ik erg op tegen de dag en met name de kerkdienst. Veel van onze familieleden en vrienden hebben jonge kinderen rond de 2-3 jaar of baby’s. Natuurlijk geef ik veel om deze kleintjes, maar om nu tijdens het gemeentehuis, de dienst en het feest ze constant om me heen te hebben lijkt me erg vervelend.
Vooral tegen de kerkdienst zie ik op, omdat ik nu al weet dat veel ouders hun kinderen erbij willen hebben, maar waarbij zeker is dat ze de dienst vroegtijdig moeten verlaten omdat de kinderen nog niet stil kunnen zitten of überhaupt stil kunnen zijn/blijven.
Hoe ga ik hiermee om? Ik heb al gedacht om oppas te regelen tijdens de dienst, maar wat als ouders dat niet willen? Ik heb echt geen zin in een onrustige kerkdienst waarbij ik me niet kan concentreren op de preek en constant wordt afgeleid of me ga ergeren aan anderen. Mocht iemand tips hebben, dan hoor ik het graag.
Antwoord
Best aanstaand bruidspaar,
Je vraag is helder en ook ik ben benieuwd naar eventuele tips van anderen. Maar ik geef je eerst mijn reactie en val meteen met de deur in huis: jullie trouwdag draait om júllie, niet om de kinderen van gasten!
Als jullie uitnodigingen versturen zou je op papier duidelijk kunnen maken wie je uitnodigt en wie niet (bijvoorbeeld middels een bijgesloten briefje). Of je bespreekt een en ander vooraf met de vrienden of familieleden om wie het gaat. Dat vraagt misschien wel de nodige tact om ruzie te voorkomen, maar zo kunnen jullie zelf de regie behouden over de invulling van deze belangrijke momenten in júllie leven! En heus, dit is niet gek of egoïstisch of wat ook maar. Soms helpt het om te verwijzen naar Refoweb, waar vraag en antwoord te lezen zijn. Dat is dan wel anoniem, maar wellicht een goede opening voor het gesprek! Eventueel kun je een opdracht tot praten-vooraf neerleggen bij de ceremoniemeester(s), van wie het toch de taak is om de dag in goede banen te leiden.
Andere tip: een kindermoment organiseren waarbij de fotograaf ook hen kan vastleggen is wellicht wel te realiseren (vóór de plechtigheid of direct erna bij de familiefoto’s). Mogelijk is dit ‘voldoende’ voor een ieder die zijn/haar kinderen erbij wil hebben.
Zelf oppas regelen, zonder vooraf duidelijk te maken waar het jullie om gaat, lijkt mij niet zinvol. Want dan leg je nog steeds de ‘uitvoering’ in handen van anderen en kunnen jullie op het moment-suprême niets doen. Terwijl je je mogelijk alsnog ergert en laat afleiden.
Eerlijk gezegd vind ìk, dat ieder zelf zou moeten kunnen bedenken dat het ‘not done’ is als het bruidspaar niet die aandacht krijgt die bij deze voor hen belangrijke dag hoort, doordat aandacht afgeleid wordt door andermans (kleine) kinderen. Als dat niet vanzelfsprekend is maar jullie wéns, moet je dat inderdaad tijdig communiceren! Ik heb het zelf een keer meegemaakt, waarbij de desbetreffende ouders het nog geweldig vonden ook dat hun kleintjes alle aandacht opeisten in het stadhuis, waarbij én ambtenaar én bruidspaar én gasten afgeleid werden van de ceremonie en dat is echt ongepast! Die ouders hadden hun plek niet begrepen terwijl niemand op dat plechtige moment meer iets durfde te zeggen omdat het nóg meer storing zou kunnen veroorzaken. Het is fijn als kinderen erbij kunnen zijn, maar níét vanzelfsprekend ook alle ‘kleintjes’ of op alle momenten!
Dus: vooraf bespreken, op de een of andere manier! En zijn ouders daardoor boos of beledigd, dan is dat aan hèn. In ieder geval hebben jullie als bruidspaar gezegd (laten zeggen) en/of gedaan wat je kunt doen.
Ik wens jullie een fijne, ongestoorde en gelukkige trouwdag toe samen met al diegenen die jullie lief zijn!
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Dat ze dus begrijpen dat het jou (te) veel stress geeft als kleine kinderen druk zijn?
Zeker op je trouwdag is dat echt goed te begrijpen hoor: het is een feestelijke dag, maar zo'n dag geeft ook stress je bent nog niet eerder getrouwd dus alles is nieuw en je staat de hele dag in de belangstelling, dat is ook spannend. Geeft allemaal stress.
Ik kan me niet voorstellen dat vrienden en familie daar geen rekening mee willen houden?
Bij ons ging dat eigenlijk vanzelfsprekend, bij ons nam niemand zijn kleine kinderen mee, bij een zwager en schoonzus die een jaar later trouwen waren alle kinders wel aanwezig. Logisch, zij zijn wat dat betreft stressbestendiger dan ik.
Aankaarten bij de kerkenraad levert niets op. Ik denk er serieus aan 's morgens thuis te gaan luisteren. Daar is het veel rustiger en krijg je veel minder van die herrie mee. De rust in de avonddienst is een weldaad.
Uitwijken naar een 'rechtsere' gemeente is ook nog een optie. Daar zijn de zaken wat dit betreft in ieder geval beter geregeld.
Alvast van harte met jullie huwelijk en ik hoop dat jullie ook kunnen genieten van de voorbereidingen.
Verder is een tasje per kind met wat kleurplaatjes, potloden en snoepjes inderdaad leuk. Soms is er op de feestlocatie ook een zaaltje over waar je een soort speel-/ knutselkamer van kunt maken (de ceremoniemeester kan twee daggasten met jonge kinderen vragen om dat voor te bereiden). Een schoonzusje van mij had zelfs een springkussen gehuurd voor tijdens haar trouwdag voor alle neefjes en nichtjes. Dat scheelde veel kinderdrukte tijdens de receptie.
Met alle respect maar een dergelijke reactie had ik natuurlijk wel verwacht.
Als kind heb ik werkelijk nooit één kleurboek in de kerk gezien. Ook waren er geen kinderen met autootjes over de bank aan het krassen. En het was veel stiller. En een kinderen dat er waren...vanaf een jaar of vier.
In veel gemeenten is het tegenwoordig gebruikelijk om de kinderen voor de preek weg te brengen en voor dat moment het orgel te laten spelen. Nog los wat je daarvan vindt, er zijn altijd ouders die pas weer binnenkomen als de dominee al aan het preken is of tijdens het zingen heen en weer lopen. Ik vind het oneerbiedig. Werkelijk. Alsof die psalm er niet zo toe doet.
Het lijkt naadloos aan te sluiten de maatschappelijke trend: vrijheid blijheid, afkalving van het gezag, infantilisering...
Ik zou je ook wel het volgende mee willen geven om over na te denken. Als jullie straks zelf mogelijk kinderen krijgen, dan zou je je ook gepasseerd kunnen voelen als jullie kind er niet bij mag zijn. Zoiets besef je soms pas als je er zelf mee te maken hebt.
Praat vanuit liefde over de kinderen. Je hebt na je bruiloft ook nog met die kinderen te maken en dan wil je ook dat die van jullie er bij 'ingevoegd' worden.
Fijne dag gewenst.
Waarom zou je je gepasseerd voelen als je kinderen naar de oppas kan brengen? Volgens mij zijn de kinderen gewoon uitgenodigd en gaat de vraag specifiek over het officiële gedeelte bij het gemeentehuis en kerkdienst.. dat kinderen dan wel eens storend kunnen zijn, als er juist stilte wordt verwacht.
Lijkt me erg ongepast (zoals Marijke Rots dat ook zegt) als je kinderen storend zijn voor andere mensen, alleen maar omdat jij je kinderen erbij wilt hebben. Als ouder kan je redelijk inschatten of je kinderen iets wel vol kunnen houden of niet, en als je weet dat het niet zo is, lijkt het me dat je je verantwoordelijkheid neemt, om ze dan even tijdelijk naar een oppas te brengen of iets.
In mijn jeugd was een kinderoppas tijdens de kerkdiensten echt niet bespreekbaar, er werd juist op gehamerd de kinderen zo jong mogelijk mee te nemen, zonder kleurboekjes oid, mijn eigen kinderen mochten nee als ze er aan toe waren, ik heb pas later toegestaan dat ze een pen en papier meenamen, ze schreven dan woorden op die met de preek te maken hadden of een tekeningetje over de preek, zelf schrijf ik ook mee met de preek en heb ik mijn mobieltje bij me als ik iets in de grondtaal wil nazoeken, als ouders onder het zingen de kinderen even wegbrengen als het nog niet zo wil lukken in de dienst, zie ik daar geen oneerbiedig aan, de discipelen waren hun netten aan het spoelen onder de preek van de Heere Jezus en Hij heeft er niets van gezegd.
Kinderen vanaf 5 jaar uitnodigen vind ik daarbij wel erg rigoureus. Misschien kun je dat bij vrienden beter maken dan bij directe familie, maar ik zou dan ook wel even moeten slikken. Bovendien hebben sommige baby’s best moeite met een hele dag zonder mama. Dat wordt dan veel huilen bij de oppas, en een moeder die moet kolven en die de hele dag op hete kolen zit. Natuurlijk heb je dat als daggast wel voor het bruidspaar over, maar “breng maar naar de oppas” klinkt soms ook wel makkelijker dan het is.
Er zitten altijd meer kanten aan een zaak, zo zie je maar weer. Van mijn kant was het dus een beetje naïef dat ik altijd dacht: hoe meer zielen hoe meer vreugd.
In de kerk is het ook een principieel punt dat de kinderen er helemaal bijhoren (zeker in gemeenten waar kinderen gedoopt worden), dus dan vind ik het een rare gedachte om kinderen te weren. Ik ben zelf wel voor een geluiddichte ruimte achterin de kerkzaal waar moeders hun kinderen kunnen voeden en laten rondkruipen en waar ze intussen de dienst gewoon kunnen volgen.
En wat de discussie betreft over het gedrag van kinderen in de kerk, ik erger me soms ook enorm aan onze kinderen en corrigeer ze dan. Maar vervolgens worden ze dan ‘beloond’ met snoep van de achterbuurvrouw omdat die het allemaal zo schattig of leuk vindt…en ik me vooral niet te druk moet maken want ach het zijn kinderen. En ja ik ben ook weleens terug komen lopen tijdens het zingen van een psalm, omdat het plasmoment ineens een grote boodschap werd. Ik denk dat sommige mensen niet beseffen wat een druk kinderen kunnen geven op een ouder in de kerk, want zoals hierboven al blijkt uit alle reacties, iedereen vindt er wel iets van.
