Hetero-gevoelens krijgen

Zelf ben ik een jongeman met een homofiele geaardheid en heb het hier heel moeilijk mee. Ik wordt vaak bevangen van fantasieën en veel depressieve en moedeloze gevoelens en ben erg somber als het m'n toekomst betreft. Wel ben ik onder behandeling. Deze behandeling is er op gericht op te leren omgaan met deze gevoelens.

Toch denken mensen dat er genezing mogelijk is. Dat denk ik niet. De Heere heeft zeker met mijn leven een bedoeling, zij het dan alleen. Een vriend van me, die ook homofiel is, denkt dat het wel te veranderen is. Hij zegt: In Psalm 81 staat toch ook 'al wat u ontbreekt, schenk Ik zo gij ‘t smeekt, mild en overvloedig'. Hij leidt hier uit af dat de Heere almachtig is en ook deze gevoelens kan wegnemen en er hetero-gevoelens voor kan geven. Ik denk dat dit niet met deze Psalm bedoeld wordt. 'Al wat u ontbreekt', betekent voor mij de zaligheid en het leven met Christus. De Heere is geen soort van Suikeroom die we maar te vragen hebben en Hij geeft het. En wat bidden we vaak naar onszelf. Daarin zit toch ook de aanleiding van de zondeval, dat we zelf God willen zijn en de Heere voor ons karretje willen spannen.

Kortom, ik zit vol met gedachten en kom er niet uit. Het valt me op dat we vaak zo naar onszelf bidden terwijl de Heere van ons vraagt ons kruis op te nemen en achter Hem aan te komen. Wilt u hierop reageren?

Het is altijd weer aangrijpend te horen of te lezen van de strijd die mensen met een homofiele geaardheid te voeren hebben. Ik ben het met de vraagsteller eens dat er niet voor iedereen die hiermee behept is, genezing wordt geschonken. Anderzijds geloof ik ook zeker dat het gebeuren kan dat iemand deze genezing ontvangt en dan kan zeggen: “ik ben niet meer zo”.

Maar hoe komen we er achter hoe Gods weg met ons persoonlijk is? Ik denk aan de apostel Paulus die na herhaaldelijk indringend gebed te horen kreeg dat de doorn uit zijn vlees niet weggenomen zou worden. De belofte uit Psalm 81 is onvoorwaardelijk als het gaat om wat we nodig hebben tot ons behoud en om tot Gods eer te leren leven (zij het in beginsel en met vallen en opstaan). Je kunt deze belofte echter niet rechtlijnig toepassen op genezing of bevrijding van homofilie. Wanneer ons persoonlijk duidelijk wordt dat we met deze gevoelens moeten leren leven, zou het “naar onszelf toe bidden” kunnen zijn, wanneer we toch maar blijven aandringen op genezing.

Toch is er ook een ander gevaar: te snelle berusting, te weinig geloof in God die op het gebed wonderen doet. We kunnen hier dus beslist geen algemene stelregels formuleren, het ligt nu eenmaal heel persoonlijk.

Ds. J. Hoek