Toevluchtnemend geloof

Is een toevluchtnemend geloof wel Bijbels? Je bent namelijk nog niet overtuigd dat Christus voor je zonden is gestorven. Maar dat is toch juist noodzakelijk? Als je niet gelooft dat Christus voor je is gestorven is dat toch ten diepste ongeloof?

Beste vragenstel(l/st)er,

Het ware geloof bestaat in het komen tot Christus, de overgave aan Christus en het leven uit Christus. Het is dus allereerst een komen tot Christus. Vgl. Jes. 55:1, Mat. 11:28, Joh. 6:37 enz. Dit komen tot Christus mag ook wel worden aangeduid als een toevlucht nemen tot Christus. Wanneer wij het zo zeggen laat het zien dat we ergens vandaan vluchten en ergens naartoe vluchten. We ontvluchten de stad verderf en we vluchten naar Sion. We verlaten alles buiten Christus omdat het ons niet kan helpen om behouden te worden en we vluchten tot Christus om met God verzoend te worden door Zijn bloed. De doodslager onder het Oude Testament vluchtte naar de vrijstad, een beeld van Christus. Het is een vluchten tot Christus zoals een doodzieke vlucht tot de dokter, zoals Israël opzag tot de koperen slang om genezen te worden.
 
Het mag dus duidelijk zijn dat het ware geloof niet zozeer inhoudt dat ik geloof dat ik gered ben, maar wel dat Christus mij zal redden indien ik tot Hem kom en het alleen van Hem verwacht. Zo kwam de Kananese vrouw tot Jezus, de hoofdman over honderd ook, Jaïrus ook en al de anderen. Wie nu zo tot Christus komt, dit is in Hem gelooft, namelijk  dat Zijn bloed reinigt van alle zonden, zal zalig worden. Die komt niet beschaamd uit. Dan ligt daar ook verzekering in, namelijk dat God Zijn beloften houdt. 

Moet je dus geloven dat Christus voor jou gestorven is? Ik zou zeggen: je moet geloven dat er een gestorven Christus voor zondaren is en aangezien jij een zondaar bent mag je geloven dat Zijn offer ook voor jou voldoende is. Je mag geloven dat je welkom bent bij Hem en dat Hij je zeker zalig zal maken indien je jezelf aan Hem overgeeft, op hem hoopt en al je verwachting op hem alleen stelt. Dan zal de verzekering niet uitblijven. Dan zal de blijdschap je hart vervullen en de troost zal niet ontbreken. Wat een grote genade dat Hij ook mijn Koning, Zielevriend en Zaligmaker zijn wil. Wat een wonder dat Hij de dood inging om mijn het leven te geven. Onbegrijpelijk dat Hij in mijn plaats wilde gaan staan om voor mij de hel te doorlijden en mij de hemel te schenken. Dat wordt zo diep voor je dat je er met recht de eeuwigheid voor nodig hebt om daarvan te zingen en God daarvoor te loven en te danken. 

Geloof je dat jij jezelf niet redden kunt maar dat Jezus Christus het wel kan en wil? Vlucht dan tot Hem. Houdt aan. Je komt er nooit bedrogen mee uit. Sterker nog: wie zo tot Christus komt, zich aan Hem vastklampt, Zijn beloften aan het hart drukt, mag het horen: heden is deze huize zaligheid geschied. Dat wens ik je van harte toe.

Je ds. A. Kot