Vraag
Wij zijn een jong getrouwd stel met een zoontje van twee jaar, mijn man woonde in een dorp, ik in een stad. Na ons trouwen zijn we in het dorp van mijn man gaan wonen. We zijn nu drie jaar getrouwd en ik ben nog steeds niet gewend, heb veel heimwee en verlang terug naar de stad. Ik vind dit moeilijk want voor ons zoontje is het hier natuurlijk veel prettiger en mijn man is ook absoluut geen stadsmens. Ik weet nu niet goed meer wat ik moet doen, ik heb geen leven zo.
Antwoord
Tja, dat lijkt een lastig parket! Maar je vraag/opmerking is nog wel erg open zo. Wat mis je? Zijn er alternatieven te bedenken waardoor je (evt. samen) daar wel aan tegemoet kunt komen? Hoe open zijn jullie samen over de verschillende manieren waarop jullie hierin staan? Je merkt het al: ik heb de neiging eerst allerlei tegenvragen te stellen zodat de situatie wat duidelijker wordt.
Het lijkt mij goed als jullie er samen eens voor gaan zitten en in alle rust eens gaan bespreken welke behoeften er zijn: Wat is goed voor jou? Wat is goed voor je man? Wat is goed voor jullie gezin/gezamenlijk? Hoe gaan jullie ervoor zorgen dat je zorgvuldig met die verschillende behoeften omgaat? Wat willen jullie nu echt met elkaar en hoe proberen jullie daarin dienstbaar te zijn aan elkaar? Het is natuurlijk te gemakkelijk om te constateren dat de één een stadsmens is en de ander niet. Het schept verplichtingen naar elkaar toe en de vraag is hoe jullie gaan proberen die te ondervangen. Kan het ook zo zijn dat jullie te absoluut zijn wat betreft je standpuntinname? Vandaar ook mijn eerdere opmerking: wat willen jullie met elkaar als gezin en hoe kan en moet dat gerealiseerd worden?
Is het een idee om te verhuizen naar een dorp dichtbij een stad?
Kortom, het lijkt mij dat jullie heel serieus allerlei afwegingen moeten maken waar je in elk geval ook goed de tijd voor neemt. Dit soort dingen hebben tijd nodig om te rijpen. Het lijkt mij echter ook belangrijk dat je bij elkaar en bij jezelf constateert dat de dingen niet groter en moeilijke gemaakt worden dan ze zijn. Daarom is het ook goed om elkaar nog eens diep in de ogen te kijken en te bevragen wat jullie nu primair tot gelukkige mensen kan maken en welke zaken daarin secundair zijn.
Veel wijsheid gewenst!
Drs. Els van Dijk
Dit artikel is beantwoord door
- Geboortedatum:
28-01-1956
- Kerkelijke gezindte:
Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:
Veenendaal
- Status:
Actief
208 artikelen
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
