Onderwaardering van doop door baptisme

Beste dominee Van den Brink. Ik volg uw antwoorden over doop en verbond op de voet. Uw mening op de visie in de Ger. Gem (in Ned.) en CGK heb ik gelezen. Hoe kijkt u aan tegen het baptisme? Ook in de gereformeerde gezindte zie je dat mensen daar naar toe overstappen. Hoe waardeert u het baptisme en hoe moeten we er mee omgaan als mensen die we echt liefhebben en waarderen als gelovigen toch op het punt van de doop andere keuzes maken?

Beste vragensteller, 

De benaming baptist is afgeleid van de Griekse woorden baptoo en baptizoo, die beide dopen betekenen. Je zou dus denken dat er niemand zoveel waarde hecht aan de doop als de baptisten. Toch is het tegendeel waar. We zouden een lijn kunnen trekken, van rooms-katholicisme naar baptisme. Dat ziet er dan ongeveer zo uit: de rooms-katholieke, Lutherse, gereformeerde, zwingliaanse, baptistische opvatting. De rooms-katholieken geven de grootste waarde aan de doop, de baptisten de geringste. In de roomse visie is de doop altijd en bij iedereen het voertuig en instrument van Gods genade. Bij de Luthersen feitelijk ook. In de gereformeerde opvatting is de doop het instrument van Gods genade in het geval van de gelovigen en van hun kinderen. Voor Zwingli is de doop een (verplicht, noodzakelijk) zichtbaar teken dat de gedoopte christen is en voor de baptisten is het wenselijk maar niet verplicht getuigenis van je eigen geloof. 

Hoe vind ik dit? Twee dingen. Vanuit gereformeerd oogpunt vind ik dat het baptisme veel te weinig recht doet aan wat de Bijbel zegt over de doop. De doop wordt nooit en nergens gezien als een persoonlijke keuze van de gelovige die zijn geloof wil onderstrepen, maar altijd als een instrument van Gods genade. Baptisten geven dus veel te weinig waarde aan de doop. Maar ik zeg er meteen wat bij: vaak wordt dit ingegeven door de overtuiging dat niet de doop maar het Evangelie zalig maakt. Veel baptisten wereldwijd hebben te maken met mensen die meer op hun doop vertrouwen dan op Christus, die denken dat geloof in Christus niet meer nodig is als je maar gedoopt bent. En dan heb ik juist veel waardering voor de baptisten. Uiteraard niet vanwege hun onderwaardering van de doop, maar wel hierin dat zij erg goed inzien dat het geloof in het Evangelie belangrijker is dan de doop.
 
Toen ik predikant was in Rotterdam hebben wij een baptistengezin toegelaten tot onze gemeente. Deze mensen kwamen uit Zuid-Amerika, waren vertrouwd met de boeken van Spurgeon en zochten een bijbelgetrouwe prediking. Via onze evangelisatiediensten kwamen ze bij de gemeente terecht. Als kerkenraad vonden we dat we hen niet mochten weigeren vanwege hun doopvisie. God had deze mensen op ons pad gebracht en zouden wij hen dan mogen wegsturen? Een vriend van mij in Canada, predikant van een presbyteriaanse gemeente, zegt het zo: “De deur van mijn gemeente is net zo wijd als de hemelpoort. Wie in Christus gelooft, mag bij ons lid worden. En als ik maar helder uitleg wat de Schrift zegt over geloof en doop, gaan de baptisten vanzelf ertoe over om ook de kinderdoop te aanvaarden.”

Met hartelijke groet,
Ds. G.A. van den Brink

Dit artikel is beantwoord door

Ds. G.A. van den Brink

• Geboortedatum:
  05-01-1974
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Apeldoorn
• Status:
  Actief

242 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven