Duivelskind

Mijn pleegmoeder zei altijd als kind tegen mij: “Jij bent een kind van de duivel.” Als ze dat zei schrok ik altijd erg en was ik heel verdrietig. Ik denk er nog vaak aan, maar wat betekent het? Als iemand bijvoorbeeld verslaafd is snap ik dat er een duivel in iemand kan zitten. Maar waarom kan er een duivel zitten in een kind?

Ik denk nog steeds vaak dat ik van de duivel ben. Mijn pleegmoeder is mijn moeder en daar luister ik naar. In mijn ogen heeft zij gelijk. Maar ik voel mij mijn hele leven al alsof ik er niet mag zijn, alsof ik een duivels mens ben. Het maakt me erg verdrietig.

Beste vraagsteller,

Wat je pleegmoeder bedoelde met haar woorden weet ik niet. Wel weet ik dat het niet waar kán zijn! Er is maar één Schepper en dat is God. Híj heeft ons gemaakt (lees maar na in Psalm 100:3). En dáárom mag je er zijn! Houd dát maar vast. Altijd. Zeg het tegen jezelf, iedere dag opnieuw! 

Verder: je schrijft alsof zijn en doen hetzelfde is, maar bedenk dat wie je bént iets anders is dan wat je dóét. Lees je woorden nog maar eens: een kind zíjn gaat over je identiteit, terwijl “een duivel in je” gaat over wat je dóet zoals in je eigen voorbeeld over de een of andere verslaving. Onthoud het verschil, want dat is belangrijk! 

Je schrijft vervolgens “mijn pleegmoeder is mijn moeder en daar luister ik naar.” Ja, gehoorzaamheid is goed. Maar dat betekent daarmee nog niet dat je moeder altijd en in alles gelíjk heeft! En met de uitspraak waar jij het moeilijk mee hebt en waar jij verdrietig van wordt, gebruikt je moeder absoluut níét de goede woorden. Als zij bedoelt dat je een zondig mensenkind bent, klopt het. Dan gaat het erom dat een mens zonde dóét. Maar gelukkig is er voor zonde vergeving mogelijk, want voor zondige mensen is de Heere Jezus naar de aarde gekomen. Lees maar in bijvoorbeeld Johannes 3: 16 en 17. Denk aan Goede Vrijdag en het Paasfeest dat we binnenkort weer mogen vieren. De Heere Jezus gaf Zijn leven voor zondaars -zondige mensen- zoals jij en ik om de zonde te overwinnen. 

Weet je wat een mooie gedachte is die je steeds weer tegen jezelf mag zeggen: God haat de zonde, maar heeft de zondaar lief. Zonde dóé je, zondaar bèn je. Als je dit beseft zijn juist Johannes 3: 16 en 17 zo’n grote troost en bemoediging, want zonde ís overwonnen! Juist daarom mag ons dagelijks gebed ook zijn: vergeef ons onze schulden. En dat betekent tegelijk dus ook dat de duivel als het ware geen kracht meer heeft. Een duivelskind zijn? Nee, hoor, dat kan echt niet. Góds kind zijn? Dat kan dóór de Heere Jezus wèl. Vraag er maar om in je gebed. Elke dag weer. 

Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1502 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven