De dilemma's van een christelijke burgemeester

Aan iemand uit de Gereformeerde Gemeenten. In onze tijd is er veel verdeeldheid in de samenleving en de politiek. Vanuit een politieke partij is het heel goed mogelijk om standpunten in te nemen en bij bijeenkomsten afwezig te zijn als men daar niet achter kan staan. Dit is echter anders als het gaat om het ambt van burgemeester. Dit is immers een onafhankelijk ambt.

1. Welke afweging zou een christelijke burgemeester moeten maken om bijvoorbeeld bij een sinterklaasintocht, opening van een moskee of iets anders in deze richting aanwezig te zijn? En van het werk dat verricht moet worden op zondag i.v.m. verstoring van de openbare orde?

2. Wat is het belang van christelijke burgemeesters in Nederland?

Beste vragensteller,

Wat een mooie vragen heb je me gesteld en wat heb je uitvoerig over dit onderwerp nagedacht.

Helaas is er veel verdeeldheid in de samenleving en in de politiek. Dat is eveneens het geval binnen de christelijke politiek. Dat geldt ook de SGP-kring. Een deel vindt dat je alleen maar moet getuigen. De partij moet een getuigenispartij zijn, zoals dat vooral een eeuw geleden was. Getuigen van het Woord van de Heere. Een oproep om de Bijbel te gebruiken om te waarschuwen en om richting aan te geven. Dat deel gelooft dat dit de plaats is in de politiek van Kamerleden, leden van de Provinciale Staten en leden van gemeenteraden.

Een ander deel binnen de christelijke politiek is ervan overtuigd dat het nodig is om actief deel te nemen aan de politiek, mee te regeren en verantwoordelijkheid te dragen. Soms is het mogelijk door actieve deelname in de politiek bepaalde ontwikkelingen te remmen of zelfs te laten stoppen. Van grote invloed zijn bijvoorbeeld wethouders en leden van Gedeputeerde Staten. Ze spelen een actieve rol in het opstellen en het maken van beleid. Zij dragen in gezamenlijkheid de verantwoordelijkheid daarvoor. Zij beslissen mee over de uitvoering van bepaalde projecten. 

Dan neem ik jouw voorbeeld. Stel dat je SGP-wethouder bent en er komt een aanvraag voor het bouwen van een moskee. Dan moet je als wethouder de regels van de overheid gehoorzamen en zul je daarin moeten meewerken. Dat vraagt een eerlijke behandeling, net zoals dat bij het bouwen van een nieuwe kerk zou gaan. Soms liggen zaken principieel erg gevoelig. Dan kan er soms onderling worden geregeld dat een bepaald onderwerp door een ander wordt uitgewerkt. Maar dat moet tot de uitzonderingen behoren en zou van tevoren moeten worden afgesproken. 

De burgemeesters van christelijke huize dragen de verantwoordelijkheid om de gemeente te leiden. Ze moeten boven de partijen staan. Vanzelfsprekend spelen hun eigen opvattingen wel een rol bij het zoeken naar oplossingen in bepaalde situaties. Toch moeten ze onafhankelijk zijn en boven de partijen staan. Als je dat niet kunt, moet je geen burgemeester worden. Het ambt van burgemeester brengt grote verantwoordelijkheden met zich mee. 

Ik weet nog goed dat de burgemeester van Goes heel actief bij de watersnoodramp van 1 februari 1953 betrokken was. Een burgemeester moet meebeslissen als er calamiteiten zijn. Bij het uitbreken van een brand is dat nog wel begrijpelijk, maar bij een ordeverstoring? Ja, ook dan moet hij regeren en erbij betrokken zijn.

Je noemt nog een aantal zaken, die gevoelig liggen: de intocht van Sinterklaas en het openen van een moskee. Je hebt misschien wel eens gelezen of gehoord, dat SGP-burgemeesters  wel op die uitnodiging ingingen. Voor sommigen is dat onbegrijpelijk. Anderen begrijpen het wel, omdat deze mensen nu eenmaal burgemeester zijn.

Wat doen deze burgemeesters van christelijke huize? Ze maken keuzes maken of ze wel of niet zullen deelnemen. Soms zijn er andere oplossingen denkbaar. Dan is het het beste om naar hun motieven te luisteren waarom ze wel of niet aan iets deelgenomen hebben. Voor de een is het soms een gewetenszaak, voor andere niet zozeer. Daar moeten we elkaar niet om veroordelen, al mogen we ons standpunt wel duidelijk formuleren.

In het gewone leven, ook vandaag, zijn er veel onderwerpen waarin christenen verschillen. De een doet het wel en de ander niet. Zo ging mijn moeder nooit stemmen. Dat was in die tijd nog wel een verplichting. Haar opvatting was dat een vrouw niet behoorde te stemmen. Tegelijkertijd waren er vrouwen die vanuit dezelfde christelijke overtuiging wel gingen stemmen. Bij alle verschillen is het van belang elkaar wel te blijven respecteren en naar elkaar te blijven luisteren.

Er zijn dus burgemeesters van christelijke huize. Zijn ze van belang? Volgens mij zeer zeker, omdat ze -hoewel soms beperkt- mede richting kunnen geven aan het behoud van de Bijbelse waarden en normen.

Onze taak is blijvend te bidden voor de regering, maar wel in het bijzonder voor christenen die een taak hebben in de Tweede Kamer, de Provinciale staten en de gemeenten. “Vreest God; eert den koning” (1 Petrus 2 vers 17).

N. J. Teerds