Dochtertje ontdekt prettig gevoel

Aan mevrouw Ronner. Ons dochtertje van bijna vijf heeft ontdekt dat het een prettig gevoel geeft als ze haar vagina langs de rand of de hoek van een tafel of stoel beweegt (gewoon over haar kleren heen, dus daardoor valt het amper op en kan ze het altijd en overal doen). We hebben als ouders natuurlijk liever niet dat ze dit doet, maar willen er ook geen taboe van maken door het compleet te verbieden. Als ik zie dat ze ermee bezig is, zeg ik er kort iets van en probeer ik haar af te leiden door even samen een boekje te lezen. Dan stopt ze ook wel, maar later doet ze het toch weer. Ze geeft ook aan dat ze het lastig vindt om het niet meer te doen, omdat ze er dan steeds aan moet denken. En ja, zelf ziet ze er alleen maar de fijne kanten van in.

Ik vind het moeilijk uitleggen aan een kind van vier waarom ze het toch beter niet kan doen. Ik heb nu even gezegd dat het alleen op zaterdag mag om het toch wat te begrenzen. Als ze het dan toch doet, kunnen we heel kort even zeggen “het is nu geen zaterdag hè?”, zonder er verder een groot ding van te maken (ook met het oog op de andere kinderen). Verder proberen we haar natuurlijk heel veel liefde en aandacht te geven. Maar pas zag ik dat ze het op school ook deed bij haar tafeltje en dan zinkt de moed me een beetje in de schoenen. Moeten we dit ook met de juf bespreken? Of maken we het dan te groot?

Kinderen ontdekken vaak bij toeval dat zelfbevrediging een prettig gevoel geeft. Omdat het prettig voelt, gaan kinderen er actief mee door. Voor hen is er geen verbinding met seksualiteit. Daarom is het goed, zoals jullie ook doen dat je het niet te groot, te beladen maakt. 

Wel kun je met je kind bespreken dat er dingen zijn die je in het openbaar niet doet, er is een verschil tussen gedrag privé en openbaar. Voorbeeld: je leert je kind ook dat neuspeuteren en nagelbijten  misschien prettig voelt, maar dat het voor andere mensen niet prettig is om te zien. Dus dat je dat alleen kan doen als je thuis, alleen of op je slaapkamer bent.  Het is het beste om er geen strijdpunt van te maken, maar haar wel duidelijk en consequent op haar gedrag te wijzen. 

Het kan moeilijk zijn om het met de juf te bespreken, maar bedenk ook dat veel kinderen dit doen. Juf zal er vaker mee te maken hebben gehad. Doe het als je denkt dat haar gedrag op school erg veel voor komt en ze er niet mee kan stoppen. 

Mooi dat je je dochter veel liefde en aandacht geeft, haar probeert af te leiden. Omdat zelfbevrediging ook een troostfunctie heeft, is het goed je kind in de gaten te blijven houden hoe ze in haar vel zit, vraagt bijvoorbeeld school veel van haar, wordt ze geplaagd op school of in de buurt, speelt vermoeidheid een rol?

Drs. Joke Ronner-Wattel

Dit artikel is beantwoord door

drs. J(oke) Ronner-Wattel

• Geboortedatum:
  26-06-1960
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerd Vrijgemaakt
• Woon/standplaats:
  -
• Status:
  Actief

150 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven