Leuke christelijke collega valt op niet-christen

Aan de heer Hoekman. Ik ben niet de vraagsteller van 'Leuke niet-christelijke collega' maar op mijn werk heb ik een soortgelijke situatie. Een vrouwelijke collega (kerkelijk) van mij is verliefd op een andere collega (niet-kerkelijk). Ik heb echter ook gevoelens voor haar. Zelf ben ik wel christen. Hoe moet ik hier mee omgaan? Daarbij bedoel ik zowel mijn gevoelens voor haar als ook mijn houding tegenover hen samen?

Ik heb de Heere altijd gevraagd om een vrouw uit Zijn hand te mogen ontvangen. Ik voelde me erg tot haar aangetrokken en ik was ook dankbaar dat zij tot de kerk behoorde waarin God mij een plaats heeft gegeven. Ik heb ook altijd gedacht dat God haar niet zomaar op mijn pad bracht. Maar nu weet ik dit allemaal niet meer. Hoe moet ik Gods weg zien hierin?

Beste jonge man,

Je hebt op je werk een vrouwelijk collega, kerkelijk behorend bij de kerk waar God jou ook een plaats heeft gegeven. Deze collega is verliefd op een andere, niet kerkelijke, collega. Echter, jij hebt ook   gevoelens voor deze jonge vrouw. Je voelde je erg tot haar aangetrokken en was ook dankbaar dat ze tot dezelfde kerk behoorde. Je hebt de Heere altijd gevraagd om een vrouw uit Zijn hand te mogen ontvangen. En nu dit, ze is verliefd op een andere, niet kerkelijke, collega. Terwijl je ook altijd hebt gedacht dat God haar niet zomaar op je pad bracht. Hoe moet je hiermee omgaan? En dan niet alleen met je gevoelens voor haar maar ook met je houding tegenover hen samen. Je weet het allemaal niet meer. Hoe moet ik Gods weg hierin zien?

Het antwoord op mijn vorige vraag is in grote lijnen ook het antwoord op jouw vraag. Je hebt het antwoord gelezen en heel jouw situatie komt je haarscherp voor ogen. Je bent van slag, terwijl je elke dag bidt om een vrouw uit Gods hand te mogen ontvangen. Een eerlijk gebed, maar waarbij je misschien wel te veel er van uit ging dat God het zou verhoren, laat het deze vrouw dan zijn Heere.  Ik begrijp dat nog ook. En nu zeg ik iets wat ook voor jou best confronterend kan zijn. Blijf het bidden, maar bidt het niet specifiek gericht op deze ene jonge vrouw, die jij leuk vindt en waar je meer dan vriendschappelijke gevoelens voor hebt. Want niet jouw wil staat voorop, maar Gods wil. We bidden het toch: Uw wil geschiede, gelijk in de hemel alzo ook op de aarde. Ook voor jou geldt dat de HEERE God man en vrouw als met Zijn hand samen brengt. En tegen jou zeg ik het ook, God weet het beste wat goed voor je is! Een huwelijk in de HEERE, daar gaat het om. Lees Mattheüs 6 nog maar eens helemaal, zo vol onderwijs en troostrijk.

Hoe moet je nu omgaan met je gevoelens voor haar en hoe moet nu je houding zijn tegenover hen samen? Wanneer je haar in je gebed loslaat, zet je ook een knop om. Dan is niet jouw wil het belangrijkste, maar Gods wil. Het zal een pijnlijk offer vragen van zelfverloochening, maar het is de enig begaanbare weg, de Bijbelse weg. Weet je nog wel, een christenleven zonder offer laat zich niet indenken. En een oefening in zelfverloochening is toch niet verkeerd? Een last dragen in je jonge jaren kan zo heilzaam zijn, maar dan wel... achter de Heere Jezus aan. 

Zo zal je houding tegenover haar en hen samen toch hartelijk kunnen zijn, zonder dat er wrok of zelfmedelijden komt. Besef ook dat zij jou niet kwetst, want ze is niet op jou verliefd, maar op die andere (niet kerkelijke) collega. Besef ook dat je geen recht op haar hebt, omdat jij gevoelens voor haar hebt. Je mag wel voor hen samen bidden dat ze ook in hun relatie naar Gods Woord en wil zullen vragen, dat ze in Zijn spoor zullen gaan. Moeilijk maar niet onmogelijk. En dan weer loslaten.

We lezen samen in Mattheus 6:27: Wie toch van u kan met bezorgd te zijn één el tot zijn lengte toedoen? En dan noemt de Heere Jezus een aantal zaken die ons hele leven kunnen beheersen.

Kleding, eten, drinken. Alle wat we in dit leven nodig hebben en waar we dikwijls zo (over)bezorgd in zijn. Zou daar het verlangen naar een vrouw niet bij horen? Immers een verstandige vrouw is van de HEERE (Spr. 19:14b). Daarom, zegt de Heere Jezus, wees niet bezorgd, ook en zeker niet voor morgen. Breng alles bij Mij.

Ik denk ook aan Filippenzen 4:6: ”Wees in geen ding bezorgd, maar laat al uw begeerten (al je verlangens) in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God.” Wat een genadige opwekking van onze God om al onze zonden en zorgen bij Hem te brengen, niets uitgezonderd. Dat geldt je huidige omstandigheden en ook morgen, en volgende week, je hele levensweg. Je hebt het als kind al gezongen: Al wat u ontbreekt, schenk Ik, zo gij het smeekt, mild en overvloedig. Open je mond dan maar. Een levensweg achter de Heere Jezus aan.

Wat denk je? Zou het dan gaan? Zou je dan los kunnen laten? Jezelf verloochenen? En de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en uw zinnen (gedachten) bewaren in Christus Jezus (Filippenzen. 4:7).

Van harte toegebeden, deze heerlijke, alles vervullende vrede van God, in onze Heere Jezus Christus.

Hartelijke groet,
C. A. Hoekman, Kapelle

Dit artikel is beantwoord door

C.A. Hoekman

• Geboortedatum:
  23-09-1943
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Kapelle
• Status:
  Actief

103 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven