Niet zomaar tot God gaan

Als ik om me heen kijk dan merk ik dat veel mensen denken dat je niet zomaar tot God mag gaan. Als je dan zegt tegen ze, dat God het juist van ons vraagt dan word je geschaard onder de ‘lichte’ personen... Ik wijs eigenlijk alleen op de bijbelteksten, maar het lijkt wel of men de bevinding belangrijker vindt dan de Bijbel en meer vertrouwen stelt in de bevinding van de, volgens hen, echt bekeerde mens.

Bevinding, of wat men voor 'bevinding' houdt kan een eigen leven gaan leiden. Het kan een voorwaarde worden, die eerst vervuld moet zijn om tot God te gaan. Op deze wijze lopen we het gevaar om in de fout te vallen van hen, van wie Jezus zegt: "Wee u gij wetgeleerden, want gij belast de mensen met lasten, zwaar om te dragen en zelf raakt gij die lasten niet aan met één van uw vingers" (Luc.11:46.). Dat is voorwaar vreselijk. Menen de wet te hanteren en zelf die wet niet te houden, terwijl men anderen van de Heere afhoudt! Menen de bevinding als maatstaf te hanteren en zelf niet te weten wat bevinding is en anderen van de Heere af te houden. De satan beschikt over veel instrumenten om mensen bij de Heere weg te houden. Wat heeft de Heere Jezus getoornd, toen de discipelen de kinderen bij Hem vandaan hielden (Zie Markus 10:14)! Echte bevinding is vrucht van het geloof. Van de omgang met God. Geen schematische weg tot geloof. Bevinding  mag niet losgemaakt worden van het ware geloof en kan alleen maar verstaan worden in geloof en mag dus nooit voor hen, die ongelovig zijn, die 'buiten' staan een sta-in-de weg zijn.
 
Iets anders is, of het komen van de Heere Jezus vanzelf gaat. En onze eigen keuze is. Als mensen ons er op wijzen dat niemand vanuit zichzelf naar God vraagt en dat er niemand is die de Heere zoekt, dan is dat juist. En als zij erop wijzen dat mensen die naar de Heere gaan vragen, gewillig gemaakt zijn door de Heere Zelf, dan is dat ook juist. "Äl wat mij de Vader geeft, zal tot Mij komen en die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen." (Joh.6:37). Komen tot Christus is de vrucht van de genadige verkiezing van God. Hij trekt uit de duisternis tot Zijn wonderbaar licht. Ook dat behoort tot de bevinding der heiligen.
 
Alleen: daar moeten we niet mee beginnen. Alleen de gelovigen kennen dit geheim van Gods genadige verkiezing. Allen, die zichzelf voor ongelovigen uitgeven, mogen zich niet laten ophouden door allerlei bevindelijke uitspraken en gevoeligheden. Ongelovigen behoren rechtstreeks tot Jezus te gaan en Hem aan te grijpen in het geloof. Of men dit nu voor 'licht' houdt is niet belangrijk. En of ze je een 'licht' persoon is onbelangrijk. Van de Heere Jezus werd ook veel gezegd: Hij is een vraat en wijnzuiper!
 
Er zal een dag komen, dat de Ninevieten de bevindelijken zullen veroordelen, die zich niet bekeerd hebben. Liever 'licht' en toch behouden dan 'zwaar' en verloren gaan. In de tijd van Jezus zullen de mensen ook wel gezegd hebben: dat gaat ook gemakkelijk!. De zoom van Jezus mantel aanraken en genezen zijn! Voor mensen doen we het nooit goed. Blijf maar wijzen op de beloften van God. Zoals die in de doop zijn bezegeld. En zoals die ons verkondigd worden in het Evangelie.
 
Laat echter aan die ander, die kritisch is, wel merken, dat ook jij gelooft dat mensen niet vanuit zichzelf tot de Heere Jezus gaan. Laat iets van die worsteling blijken. Zoals Jaïrus dat verwoordt door te zeggen: "ik geloof, kom mijn ongelovigheid te hulp." Laat maar eens zien, dat het moeilijk is om de Heere echt op Zijn Woord te geloven, omdat zich daar alles tegen verzet. En dat je de Heere nodig hebt: Trek mij en wij zullen U nalopen!
 
Wie iets van zijn eigen worsteling, onzekerheid, vragen en twijfel laat zien, als het gaat over het komen tot Christus, die zal ervaren, dat er bij 'bevindelijken'  wel degelijk begrip is. Alleen zeggen of roepen, dat we tot Jezus moeten gaan en dat we de beloften moeten aanvaarden is te ongenuanceerd. We hebben in onze tijd allerwegen te maken met verregaande remonstrantse invloeden, die uitgaan van de vrije wil van de mens en alle nadruk leggen op de verantwoordelijkheid van de mens. Met onze gereformeerde belijdenis blijven we zeggen, dat we dood in zonden en in misdaden zijn. Geestelijk dood. Dat moeten we ook zeggen.

Maar is het dan niet groot, dat juist in onze doodsstaat, waar wij niets voor God hebben, de stem van God klinkt? De levendwekkende stem van God? Die echt leven schenkt? "Want doden zullen horen de stem van de levende God en die ze gehoord hebben zullen leven!" Dat is het wonder voor 'lichten' en 'zwaren'. Niet gezocht en toch gevonden...!    
 
De 'echt' bekeerde mens zal -hoe dan ook- vallen voor het Woord. En buigen onder het Woord. Ook als er woorden in de bijbel staan, die voor het oog heel licht klinken, zoals: "Komt allen tot Mij, die vermoeid en belast zijt". Echte bekeerde mensen zijn mild naar anderen en streng voor zichzelf. En ook als ze het vandaag niet van jou geloven dat je de Heere zoekt, dan nog zullen zij je opdragen in het gebed of de Heere je wil leiden. Ze zullen je niet afstoten met dooddoeners. Je zult merken dat bij Gods kinderen een warm hart klopt. Ik hoop dat er zulke mensen in de gemeente zullen zijn, die uit echte ondervinding spreken en niet elkaar naspreken. Want dat is dodelijk. En houdt mensen in een net gevangen. Echte bevindelijke mensen willen niets liever doen, dan wat Andreas deed. "En hij leidde hem tot Jezus"  (Joh.1:43a).
 
Hartelijke groet,
ds. M. A. Kuyt, Genemuiden

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M.A. Kuyt

• Geboortedatum:
  17-04-1957
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Wijk en Aalburg
• Status:
  Inactief

48 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven