Challenges over de hel

Ds. J.J. Tigchelaar / 1 reactie

21-07-2021, 08:08

Vraag

Ik maak mij al maanden zorgen dat ik gedoemd ben om naar de hel te gaan. Maanden geleden is er bij mij een angst voor de hel ingeslopen en vanaf dat moment laat het mij niet los en beheerst het ook extreem mijn dagelijks leven. Ik ben mezelf nu ook al weken constant aan het ‘uitdagen’. Ik heb ook al wel eens gebeden naar God toe of hij een teken kan geven of ik naar de hel ga en daarnaast doe ik ook allerlei ‘challenges’.

Ik heb ze challenges genoemd waarbij ik van tevoren zeg dat als een bepaalde klant die ik al eerder heb gezien de winkel binnen komt (ik werk in een winkel), ik naar de hel ga. Hierbij heb ik nu al meerdere keren deze challenge ‘verloren’. Eigenlijk heeft zo’n klant niks te maken met hel. Toch ben ik enorm bang, met slecht slapen en het bedenken van nieuwe challenges, zoals bijvoorbeeld het vragen naar een bepaald product, als gevolg.

Zeker ook met het verhaal van Gideon in mijn achterhoofd die ook een teken kreeg die niet echt wat met de situatie te maken had. Zie ik nu iets over het hoofd of ben ik echt gedoemd voor de hel?


Antwoord

1. Ik wil de vraag beantwoorden door te beginnen met twee verhalen.

2. Er was eens een jongen die helemaal weg was van een meisje in zijn buurt. Hij zou dolgraag nadere omgang met haar willen hebben. Hij kon er niet van slapen wanneer hij aan haar dacht. Hij sprak haar echter niet aan en zocht ook via mobieltje of internet geen enkel contact met haar. Wel bedacht hij een ‘challenge’: als hij haar de volgende keer lopend zou tegenkomen zou het tussen hen vast iets worden. Maar als ze zou fietsen dan was alles verloren. Dat is mijn eerste verhaal. 

3. Mijn tweede verhaal is wat ernstiger. Een vrouw heeft een vervelende ziekte. Haar klachten kloppen aardig met wat er op internet over te vinden is. Welke behandeling is mogelijk en wat zijn de kansen op herstel? Gelukkig woont ze net tegenover een ervaren huisarts. Zou die haar kunnen helpen dat ze weer helemaal herstelt? Ze gaat echter niet naar zijn spreekuur. Maar ze maakt een ‘challenge’: gaat hij morgen lopend naar zijn praktijkruimte in de buurt of neemt hij zijn auto mee voor bezoekjes na zijn spreekuur. Het eerste is voor haar een teken dat ze ongeneeslijk ziek zal blijven. Gaat hij met de auto, dan hoeft ze niets te doen en gaat de aandoening vanzelf over.
 
4.Naar mijn mening heb ik met deze twee verhalen de vraag aardig beantwoord. Maar ik wil er toch nog wat verder op ingaan. Eerst het formele: het gebruik van challenges. Feitelijk is dat een vorm van loterij of gokken. En niet als met een dobbelsteen bij een spelletje, of tussen twee gelijkwaardige keuzes (zal ik blauwe of witte druiven kopen), maar van levensbelang. In het Oude Testament komen we verschillende keren het werpen van het lot tegen. Maar in het Nieuwe Testament, in de Christelijke Kerk, is dat na het gebeurde in Handelingen 1 vers 26 afgelopen.

5. Na het formele bezwaar tegen dit gebruik van challenges is er iets van veel groter belang. Onze God wil niet dat we spelletjes spelen met Zijn verlossingswerk en zijn verkiezende genade. Hij geeft ons geen dobbelstenen, maar Zijn Eigen Zoon, Die aan het kruis wil sterven. Gelovigen wijzen elkaar daar op: Zie het Lam Gods dat de zonde wegneemt. Terwijl onverschilligen aan de voet van het kruis zitten te dobbelen over een kledingstuk (Mattheüs 27:35). Zekerheid over onze eeuwige toekomst vinden we niet door een challenge of een loterij, maar door Jezus Christus. Hij heeft de wil van zijn hemelse Vader bekend gemaakt en geleerd hoe we die Vader mogen en moeten aanbidden.

6. Daarmee sluit ik aan bij de twee verhaaltjes hierboven. Ben je bang, verontrust over je toekomst? Dan moet je niet gokken of speculeren of afwachten. Dat zal de duivel of zullen de schijnvromen (buiten of binnen de kerk) je willen wijsmaken. Maar God roept je naar Zich toe, om je zonde en schuld te belijden en Zijn woord van vergeving en bekering te vertrouwen. De verloren zoon in Lukas 15 maakte geen challenge, maar ging met hangende pootjes naar zijn vader. En dat werd zijn redding.

7. Mijn antwoord op de laatste zin van de vraag luidt dus als volgt: ja, je hebt iets heel belangrijks over het hoofd gezien en of je gedoemd bent tot de hel kan ik gelukkig niet uitmaken, daarvoor moet je zelf en zonder afwachten God in zijn Woord opzoeken. Doe het nu!

Ds. J. J. Tigchelaar

Ds. J.J. Tigchelaar

Ds. J.J. Tigchelaar

  • Geboortedatum:
    05-12-1931
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Putten
  • Status:
    Actief
  • Bijzonderheden:

    Emeritus predikant en adviseur predikantenopleiding Church of Central Africa

1 reactie
Ellenoor
21-07-2021 / 16:38
Goed dat je aan de bel getrokken hebt, want dit klinkt inderdaad niet zo gezond, en bovendien erg zwaar. Mocht het antwoord van de deskundige niet voldoende zijn om je van je dwangmatige gedachten af te helpen, aarzel dan niet om (náást de goede weg die hij wijst) ook psychologische hulp te zoeken. Als dit soort gedachten je leven gaan beheersen, kan het helpen om met een goede christelijke hulpverlener in gesprek te gaan.

Terug in de tijd

Hoe kan het dat een moeder meer met zichzelf bezig is dan met de behoeften en gevoelens van het kind? Ik kan het echt niet begrijpen. Toen ik puber was, werd ik enorm gepest op school en ik moest ook ...
3 reacties
20-07-2017
Aan iemand van de Gereformeerde Gemeente. Ik heb eigenlijk twee vragen. 1. Moet je voor het doen van belijdenis een wedergeboren iemand zijn? Persoonlijk ben ik van mening dat dit nodig is. Dit wordt ...
2 reacties
20-07-2012
Hoe kom ik van mijn koopverslaving af? Ik koop veel heel veel kleertjes voor mijn dochtertje en zoontje via internet. Ik ben er verslaafd aan. Hoe kan ik mij bedwingen?
15 reacties
20-07-2018
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering